สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ
โชว์ของสะสมที่ผมชอบครับ....
ลือ:
ของสะสมของผม
ผมชอบสะสมของเก่าครับ....ซื้อสะสมมานาน จนรกบ้านไปหมด
ได้ที ถ่ายรูปมาโพสต์โชว์...
ฝุ่นเฝิ่นไม่ต้องเช็ดกันละ..
เพราะว่า มันคือ ของเก่าครับ......คิก คิก
1. ไม้สักแกะสลัก รูปหญิงพม่านุ่งผ้าลุนตยา
(ขนาดสูง 48 เซ็นติเมตร)
เป็นชิ้นที่ชอบมากครับ...ได้อารมณ์ความเป็นพม่าดีทีเดียว
แขนขาดไปข้าง...คิดซะว่า ที "วีนัสแห่งไมโล" ยังแขนขาดตั้ง 2 ข้างเลย
ผมซื้อจากร้านริมถนนไปสันกำแพง ก่อนถึงบ่อสร้างครับ ....ประมาณปี 2537-38
:61 :61 :61 :61 :61
สมพร เกาะยอ:
ประมูลราคาด้วยไหมท่าน อยู่ที่ 4 หรือ 5 หลัก
ของบางครั้ง อยู่ที่คนชอบ ราคาตามคนมีเงิน เสร็จ คนจนหมดสิทธิ์ อย่างแผ่นเสียงซิ
หลักหมื่น ก็หาซื้อไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่คนซื้อไป บางทีไม่ใช่ฟังนิ เอาไว้ดูเฉย ๆ
ขอบคุณมากกับของชอบ ที่คุณลือ นำมาให้เพื่อน ๆ ได้ชมกันอีกครั้ง
ลือ:
เกิดมา ไม่เคยขายของครับ คุณสมพร...
ชอบแต่เที่ยวซื้อของเขา สนุกดี ฮิ ฮิ.....
และไม่นึกจะขายเลยครับ ทุกชิ้นเป็นเอนเตอร์เทน
ให้ความสุขทางใจ
มีมันให้เห็น ว่ายังอยู่ใกล้ๆนะ....สุขง่ายๆละ
ไม่มีมัน หรือหายไปสักชิ้น...เฉาใจ ครุ่นเครียดทันที
"มั๊นหายไปไหนอะ..?"
....นึกเท่าไร ก็นึกไม่ออก
อีกสี่วัน นึกได้ ...ก็ให้หลานชายไป ตอนหลานมาพัก ก่อนจะไปธุระแม่ฮ่องสอนไง...
เพราะหลานมันก็ชอบของแบบนี้....
เออจริง...โล่งอกเลยครับ
:01 :01 :01
ลือ:
2. ชุดกระเบื้องก๊องๆแก๊งๆ...
ผมจะเลือกเก็บที่เห็นว่าหน้าตาแปลกหน่อย ...เน้นสีขาว-น้ำเงิน(white & blue)
white & blue...ฟังดูคลาสสิก อิ อิ...
แต่ที่จริง เป็นของพื้นๆของทางเหนือ ณ ขณะที่ซื้อ ครับ...
ขายกันถูกๆ แบกะิดินตามงานแฟร์ต่างๆก็มี....
และจากร้านจริง แต่ช่วงลดราคาก็มีครับ
แต่เดี๋ยวนี้ ไม่ค่อยเห็นแล้ว....
อย่าง 3 ใบข้างหลัง มาอ่านเจอในนิตยสาร"พลอยแกมเพชร"
มีคนสะสมเหมือนกัน เขาบอกว่ามันเป็นโถใส่กะปิครับ...
อูฐ คือป้านน้ำชา...เวลาริน น้ำชาจะออกมาทางปากของอูฐครับ
โถอันกลาง ซื้อต่อจากพิพิธภัณฑ์แม่สาที่เลิกกิจการไป(นานแล้วครับ)
กลุ่มนี้ มากันหลายที่ หลายครา...จำไม่ไหว จำอย่างเดียว ถูกๆ ไม่ซื้อของแพง
เด็กจีนสามคน กับ อ่างขวามือ จำได้แม่นครับ...ลดราคา อันละ 100
จากร้านเซรามิกข้างทางไปสันกำแพง ก่อนถึงบ่อสร้างเช่นกัน
อัดยัดตู้ไว้ที่เดียวกันเลย......คุณสมพร เกาะยอมาพัก มันจะอยู่ปลายเท้าท่านพอดี
ฮิ ฮิ....เพราะคุณสมพรได้นอนห้องสวีท(suit) คือ นอนราบกับพื้นของส่วนรับแขกครับ
(มากัน 7 ท่าน...สาวๆ 3ท่านนอนเตียง(ก็เก่าอีก)ในห้อง...
หนุ่มอีก 4 ได้นอนแบบทหารราบหมดทุกท่านครับ)
:61 :61 :61 :61
ลือ:
3.พวกจาน ชาม ถ้วยกระเบื้อง ครับ...
ชอบลวดลายมัน....โบราณดี
ชามตราไก่...ฝีมือช่างสกุลจีน(มาศึกษาในเน็ตทีหลัง)
ผมกวาดเหมามา 72 ใบ (แบ่งครึ่งกับเพื่อน คนละ 36 ใบ)
จากพิพิธภัณฑ์แม่สาที่เขากำลังจะเลิกกิจการ หลายปีมาแล้วครับ....
นั่งเลือกชามไก่มันส์มาก....จากเข่งเก็บชามไก่ 2 เข่งยักษ์
ผมเลือกอย่างไก่อ้วน ขนสวย ป้ายขนไก่เป็นริ้วๆ มาหมดเลย จนโดนพี่เขาเหน็บเอา...
"โห-อาจารย์ เลือกแต่ใบสวยๆไปหมดเลยนะคะ..." ผมก็แหะๆ...
รับของมาก่อนเลยครับ จ่ายเงินสิ้นเดือน....เพราะผมเป็นครูประจำชั้นของลูกชายเขา (ม.1)
ซื้อหลายอย่างครับ ของเพื่อน 2พันกว่า ...ผม 4 พันกว่า หนักอยู่..ณ สมัยนั้น
น่าจะปี 2539-40 ที่เขาว่า ฟองสบู่เริ่มแตก...
อันนี้ ชุดถ้วยกาแฟที่นำเข้าจากประเทศญี่ปุ่นในสมัยก่อน ครับ....
มีลายดอกซากุระ และศาลาญี่ปุ่น ....
ผมเคยเห็นมาแต่เด็ก เขาให้กันเป็นของขวัญแต่งงาน
เซ็ทนี้ ผมได้จากการเข้าไปเล็งของหลังร้านขายถ้วยชาม หม้อไห ที่อยู่ข้างร้านทองโอ้วจินเฮง
ตรงที่ตั้งของคิวรถไปแม่ริม แม่แตง ....เขาเหลือขาย บอกว่าตกรุ่นมานานมาก
...เหมามาทั้งเซ็ท มี 6 ชุด ก็แบ่งให้เพื่อนไปชุดนึง
ผมน่าจะมี 4 ..เพราะทำถ้วยกาแฟแตกไปใบ
แต่จานรองยังเก็บไว้ครับ ไม่ทิ้ง...
เดี๋ยวนี้ ร้านนั้น มีแต่ของใหม่จากจีนแดง....ผ่านไปทีไร ยังนึกดีใจ
ที่ตอนนั้น ตัวเองยังมีไฟแรงพอ...
สู้ดั้นด้นตามล่าซื้อมาครอบครองจนได้.....
มีบางเสาร์ ผมเตร็ดเตร่ไปถึงลำพูนครับ...เดินเข้าไปถามหา ดูเองมั่ง ตามตลาดเก่าๆ...
ถ้าได้ชิ้นเด็ด มาสักชิ้น ที่โดนใจจริง ก็ว่าโอเค..
แต่ ถ้าไม่ได้เลยสักชิ้น ....ก็ไม่เป็นไร
...คิดบวกเอง ว่าวันนั้น ได้เปลี่ยนบรรยากาศกินข้าว(ราดผัดกะเพรา ไข่ดาว)นอกบ้านครับ
:32 :32 :32
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version