สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ
เพื่อน...ข้างบ้าน ๒
ลุงชัยนรา:
..สวัสดีครับ เพื่อนร่วมบ้าน เพลงไทย ที่รักทุกท่าน..วันนี้ก็ขออนุญาต ใช้พื้นที่ตรงนี้ นำเรื่องของเพื่อนๆ ที่นานๆ มาเยือนที แต่การมาเยือนของเพื่อน ก็ทำให้รู้ว่า สถานที่แห่งนี้ เป็นที่น่าไว้วางใจ และเชื่อในความปลอดภัย เพื่อน จึงมาเยือน.บ่อยๆ นั่นคือ..นกพื้นถิ่น ที่มีอยู่ทั่วไป...แต่นับวันจะร่อยหรอลงไปทุกวัน..สาเหตุ เพราะพื้นที่ป่า หดหายไป คนเยอะขึ้น .....
เพื่อนตัวแรก
นกกระปูดใหญ่(ภาษาใต้เรียก นกคูด)
ชื่อท้องถิ่น: นกกระปูดใหญ่
ชื่อสามัญ: Greater Coucal
ชื่อวิทยาศาสตร์: Centropus sinenisis
ลักษณะสัตว์: เป็นนกขนาดกลาง ตาสีแดง หัวและคอสีดำเหลือบน้ำเงิน หลักและปีกสีน้ำตาลแดง ลำต้วด้านล่างและหางสีดำเหลือบน้ำเงิน
ปริมาณที่พบ: ปานกลาง
การใช้ประโยชน์: ขยายพันธุ์ไม้ กำจัดแมลง
แหล่งที่พบ: นกประจำถิ่นทั่วทุกภาคของประเทศไทย
เพื่อนถัดไป
นกกระปูดเล็ก
ชื่อสามัญ Lesser Coucal
ชื่อวิทยาศาสตร์ Centropus touloue
นกกระปูดเล็ก มีถิ่นกำเนิดในอินเดีย เบงกอล อัสสัม พม่า ไทย เทือกเขาตะนาวศรี อินโดจีน ในประเทศไทยมีเกือบทั่วไปทุกภาค ชอบอยู่ตามป่าหญ้าสูง ๆ มากกว่าตามพุ่มไม้รก ๆ อยู่ได้ทั้งที่ราบต่ำและภูเขาสูง ๆ ชอบหากินตามป่าหญ้า และชอบอยู่ตัวเดียว แต่ในฤดูผสมพันธุ์จะอยู่เป็นคู่ ซึ่งจะผสมพันธุ์ประมาณเดือนพฤษภาคม – กันยายน ทำรังอยู่ตามโคนกอหญ้าคากออ้อหรือโคนพุ่มไม้ วางไข่ครั้งละประมาณ 3-5 ฟอง อาหารได้แก่แมลงต่าง ๆ และสัตว์เลื้อยคลานเล็ก ๆ
นกกวัก Amaurornis phoenicurus ( White-breasted Waterhen)
ภาษาใต้เรียก นกหวัก
เป็นนกที่มีลักษณะเด่นเฉพาะ เมื่อได้พบเพียงครั้งเดียวก็จำได้ และไม่มีทางสับสนกับนกชนิดอื่น นกชนิดนี้มีบริเวณตั้งแต่หลังหน้าผาก ไล่ไปจนถึงหลัง ปีก และหางเป็นสีดำออกเทา อมแดงนิดๆ หน้าผาก หน้า คอ อก ท้อง เป็นสีขาวสะอาด ขนคลุมโคนหางเป็นสีน้ำตาลแกมแดง ตาสีแดง โคนปากมีสีแดงสด ปากตรงสีเหลืองอมเขียว ขาและเท้าสีเหลืองอมเขียว นิ้วยาวมาก มีความยาวจากปลายปากจรดปลายหางประมาณ 28.5-36 เซนติเมตร ทั้ง 2 เพศคล้ายคลึงกัน
พื้นที่ที่สามารถพบนกกวักได้คือตามบริเวณท้องนา หนองบึง ทุ่งหญ้า กกธูปฤษีข้างทางที่มีน้ำขัง แม่น้ำลำคลองที่มีกอหญ้า หรือที่ให้หลบซ่อนตัวได้ คนที่ขับรถไปตามเส้นทางที่มีลักษณะที่ว่าก็สามารถจะพบนกกวักเดินขึ้นมาจาก ข้างทางเพื่อข้ามถนนบ้าง เดินหากินบ้าง ซึ่งนกก็จะวิ่งหลบไปทันที นกชนิดนี้บินไม่ค่อยเก่ง จึงมักใช้วิธีวิ่งหนีไปซ่อนตัวในดงพืชรกๆ
อาหารของนกชนิดนี้คือลูกกุ้ง ลูกปลา ลูกกบ เขียด หนอน แมลง ตัวอ่อนของแมลง ไส้เดือน และสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่อาศัยตามพื้นที่ชื้นแฉะ นกจะเดินหากินไป กระดกหางไปเรื่อยๆ ซึ่งเป็นลักษณะที่เหมือนนกอัญชันอื่นๆที่อยู่ในวงศ์เดียวกัน หากไม่ตื่นกลัว นกจะเดินหากินไปเรื่อยๆ
ช่วงฤดูฝน แหล่งน้ำที่นกอาศัยมีน้ำท่าอาหารอุดมสมบูรณ์ นกก็จะจับคู่เพื่อทำรังวางไข่ ซึ่งนกชนิดนี้สามารถทำรังวางไข่ได้มากกว่าปีละ 1 ครั้ง หากว่ามีภาวะที่เหมาะสม นั่นคือแหล่งที่อาศัยมีความอุดมสมบูรณ์สูงนั่นเอง ในการจับคู่ ตัวผู้จะส่งเสียง กวัก กวัก กวัก กวักเรียกตัวเมียเข้ามาหา เมื่อจับคู่ผสมพันธุ์แล้วนกก็จะทำรังโดยการคาบเอากิ่งไม้ ใบพืช ใบหญ้ามาขัดสานลวกๆตามกอพืช กอผักตบชวา บนแหล่งน้ำ หรือทำรังบนพุ่มไม้ริมฝั่งน้ำ เช่นรังนกกวักรังนี้ที่อยู่บนพุ่มไม้เตี้ยๆราว 1 เมตรเท่านั้น แต่ก็มีการดึงกิ่งไม้มาปกปิดรังเอาไว้อย่างมิดชิด นกจะวางไข่ราวรังละ 3-5 ฟอง
นกชนิดนี้เป็นนกประจำถิ่นของประเทศไทยซึ่งหาพบได้มาก และมีกระจายอยู่ทุกภาคตามแหล่งน้ำดังที่กล่าวไว้ จากที่ราบถึงที่ความสูงระดับ 1500 เมตรจากระดับน้ำทะเล และเป็นนกประจำถิ่นของอนุทวีปอินเดีย นกบางส่วนที่พบตามคาบสมุทรมลายูเป็นนกที่อพยพลงมาจากจีนในช่วงฤดูหนาว
นกกวักและลูกน้อย
http://image.ohozaa.com/i/537/4y6Y4s.jpg
นกชนิดนี้มีรสชาติอร่อยคนทั่วไปจึงค่ิอนข้างนิยมจับนกกวักมาทำเป็นอาหารหรือดักจับมาขายหาเลี้ยงชีพ สำหรับผู้ที่มีรายได้น้อยหรือไม่มีพื้นที่ทำกิน วิธีการดักจับก็ทำได้หลายแบบ อาทิเช่น ดักจับตอนกลางวันจะใช้เบ็ดเกี่ยวตัวกุ้งฝอย ตัวปลา(เน้นสีขาว) แล้วเสียบคันเบ็ดหรือมัดเบ็ดเอาไว้กับต้นไม้ที่แข็งแรง ให้ตัวกุ้งฝอย ตัวปลา(เน้นสีขาว)หรือที่เรียกว่าเหยื่อจมน้ำลงไปประมาณ 3 – 4 ข้อมือ แต่วิธีการนี้จะมีข้อด้อยตรงที่ว่า เราต้องรู้ว่าแหล่งนั้นมีนกมาหาอาหารอยู่เป็นประจำ และที่สำคัญ หากนกกินเหยื่อแล้ว ตัวเบ็ดจะเกี่ยวลึกเข้าไปถึงลำคอนกต้องใช้มีดผ่าเอาเบ็ดออก ทำให้นกเสียชีวิต ซึ่งดูโหดร้ายเกินไป การดักจับด้วยตาข่าย(ได้ผลดีตอนกลางคืน) คนดักจะใช้ตาข่ายขนาด 8 เซ็นติเมตร ใช้เสาที่เป็นไม้ไผ่ยาวประมาณ 4.5 เมตร โดยเน้นไม้ไผ่ลำเล็ก ๆ เป็นสำคัญ ปลายสุดของเสาให้เท่ากับขนาดนิ้วชี้จะพอดี การดักก็กางตาข่ายต่อกันยาวตามแนวทุ่งนาหรือที่ลุ่มที่เคยเห็นนกบินหรือมีรอยเท้านกอยู่บริเวณนั้น ให้ส่วนล่างของตาข่ายสูงเท่ากับปลายต้นข้าวพอดี จากนั้นนำกล่องเสียงหรือเทปที่มีเสียงนกกวักไปมัดเข้ากับตรงกลางเสาให้อยู่ระหว่างตรงกลางของความยาวทั้งด้านบนด้านล่างและตรงกลางของความยาวตาข่าย แล้วหากระดิ่งหรือะไรก็ได้ที่นกบินชนตาข่ายแล้วจะทำให้เราได้ยินเสียงมาติดใส่ตาข่ายไว้ทุกตาข่าย แล้วตรวจเช็คตาข่ายอย่าให้ตึงจนเกินไป เป็นการเสร็จสิ้นขั้นตอนเตรียมการ หลังจากพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าให้เปิดเสียงนกจนถึงเวลาประมาณ 20-21 นาฬิกาก็ปิดเทป ช่วงเวลานั้นหากมีนกบินมาชนตาข่ายให้รีบปลดนกออกจากตาข่ายทันที(ที่สำคัญห้ามเปิดไฟ) หลังจากนั้นก็นอนเอาแรง ประมาณตี 3 ตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้แล้วลุกขึ้นมาเปิดเสียงนกอีกครั้งไปจนถึง ตี 5 หรือสว่าง ช่วงเวลาที่เปิดเสียงนกก็เฝ้าระวัง ทำเหมือนเดิม หากมีนกบินมาชนตาข่ายให้รีบปลดออกจากตาข่ายทันทีที่สำคัญห้ามเปิดไฟโดยเด็ดขาด ทำอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะเช้าแล้วจึงเก็บอุปกรณ์กลับบ้าน ข้อดีของวิธีนี้เราจะสามารถจับนกได้แบบเป็น ๆ และจะได้มากกว่าวิธีข้างต้นแต่ก็มีข้อเสีย ตรงที่ว่ามีการลงทุนซื้ออุปกรณ์และต้องออกดักจับในตอนกลางคืน
........แถวใกล้สวนลุงชัย จะคนมาต่อนกวักกันบ่อยๆ กลัวว่าจะสูญพันธ์ไม่รู้จะมีวิธีไหนที่จะไม่ให้นก หายไปจากพื้นที่ ก็เลยนึกวิธีขึ้นได้ เขาอัดเสียงนกวัก มาต่อนกได้ เราก็เอาเสียง ร็อดไวเลอร์ อัดแล้วเปิดกับเครื่องเสียง ใหญ่ เวลาเขามาต่อ เราก็เปิด ตั้งแต่นั้นมา ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้สวนอีกเลย เพราะคนที่มาต่อนก จะเป็นอิสลามเสียส่วนใหญ่ สรุปว่า เสียงหมาช่วยนก..ตั้งแต่นั้นมาก็จะเห็นครอบครัว นกกวักมาหากินในท้องร่อง สวนลุงชัย อยู่บ่อยๆ เช่นภาพนี้
ครอบครัวนกกวัก กำลังสำราญ
นกอัญชันคิ้วขาว (อังกฤษ: White-browed Crake) ภาษาใต้เรียก นกชัน
ชื่อวิทยาศาสตร์: Porzana cinerea) จัดอยู่ในวงศ์นกอัญชัน(Rallidae) เป็นนกอัญชันขนาดเล็ก นกชนิดนี้หากินตาม ทะเลสาบ บึง หนอง พรุ นากุ้ง นาข้าว ห้วย คลอง หรือ พื้นที่ที่ชุ่มน้ำต่างๆที่มีพืชลอยน้ำปกคลุมหนาแน่นในพื้นที่ราบ อาหารของนกชนิดนี้ได้แก่เมล็ดของพืชน้ำ แมลง ไข่แมลง สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเล็ก ๆ ที่หาพบได้ตามกอพืชรก ๆ หรือบริเวณชายน้ำในแหล่งน้ำที่อาศัย โดยนกจะเดินจิกกินไปเรื่อย ๆ พร้อมกับกระดกหางขึ้น ๆ ลง ๆ
มีความยาวจากปลายปากจรดปลายหางประมาณ 19-21.5 เซนติเมตร มีตาสีแดง มีแถบสีดำลากผ่านคิ้วสีขาว ได้ตามีแถบสีขาวปากสีเหลืองอมเขียว โคนปากมีแต้มสีแดง หัวและอกสีเทา ท้องสีขาว ลำตัวต้านบนสีน้ำตาล มีจุดเด่นอยู่ที่แถบสีขาวคล้ายคิ้วและแถบสีขาวที่มุมปากถึงข้างแก้มตัดกับหน้าสีเทาและแถบตาสีดำ คอและท้องสีเทาปนขาว ท้องด้านล่างไปจนถึงก้นสีน้ำตาลแกมเหลือง ลำตัวด้านบนสีน้ำตาลแกมเหลือง มีลายเกล็ดสีน้ำตาลดำขาและเท้าเหลืองแกมเขียว และโคนหางสีน้ำตาลแดงขาสีเขียวนกทั้งสองเพศคล้ายคลึงกัน มักพบเดินหาอาหารกินอยู่บนพืชน้ำหรือบริเวณชายน้ำ จะชอบเดินและวิ่งหาอาหารกินสลับกับหยุดเป็นระยะระยะ และชอบกระดกหางขึ้นลงตลอดเวลา นอกจากนี้ยังสามารถว่ายน้ำหากินได้ด้วย จะส่งเสียงร้อง จิ๊ก-จิ๊ก-จิ๊ก เสียงขึ้นจมูก ประมาณซ้ำ 10 - 12 ครั้ง
นกอัญชัน ขณะกำลังหากินพื้นที่อาศัย ทะเลสาบ บึง หนอง พรุ นากุ้ง นาข้าว ห้วย คลอง บริเวณชายน้ำ หรือพื้นที่ชุ่มน้ำต่าง ๆ
แหล่งกระจายพันธุ์ ในประเทศ อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ ออสเตรเลีย สิงคโปร์ ปาปัวนิวกินี บรูไน มาเลเซีย ไทย เวียดนาม ไต้หวัน ฮ่องกง ญี่ปุ่น ลาว เขมร และประเทศในมหาสมุทรแปซิฟิค อื่น ๆ เช่น ฟิจิ หมู่เกาะโซโลมอน เป็นต้น สำหรับประเทศไทยเป็นนกประจำถิ่นพบได้ทุกภาค โดยเฉพาะภาคกลางและภาคใต้ แต่อาจจะพบได้บ่อยเพราะเป็นนกประจำถิ่น
...รบกวนเวลา เพื่อนๆ และเนื้อที่ ของบ้านเพลงไทยมาพอสมควร ขอ สมมุติ ยุติลง...คง..ไว้แต่..เพียงนี้...เอวัง ก็มีด้วย ประการะฉะ..นี้....
ขอขอบคุณข้อมูลจากวิกิพีเดีย
ขอขอบคุณภาพจากอินเตอรืเน็ด หลายๆเวป
ขอขอบคุณ อ.ลือ ผู้ฝึกสอนการวางภาพ
ลือ:
1.นกกวัก(นกไก่นา)....กับ นกกระปูดใหญ่
มีที่ข้างบ้านผมครับ
บางทีก็เข้ามาในบริเวณบ้านผม...หมาจะไล่เห่า
บางทีก็กัดตาย..
2.ลูกนกกวักตัวดำๆ ก็ชอบเข้ามาครับ
เจอเรา โดดหนีลงบ่อสระเลย....
ดำน้ำ กบดานนิ่ง
3. แล้ว "นกสัก"....ที่เวลาหน้าฝน คนชอบดักเอาเร่มาขาย
มัดขาติดกันเป็นพวง
ปากแหลมยาว ขาก็ยาว ขนมีสีลายเหมือนเป็ดบ้าน
มันคือ นกชัน หรือนกอัญชัน ไหมครับ?....
.................... :49
เผ่าพงษ์ ปัตตานี:
ไม่ทราบว่า"นกกวัก"มันทำรังแบบไหนกันครับลุงชัย ผมจำได้ตอนเด็กๆแม่เคยเล่าให้ฟังว่าใครได้รังนกกวักไว้ที่บ้านจะโชคดีมีลาภประมาณนั้น เลยฝังใจมาเรื่อยว่ารังนกกวักน่าจะหายากเหมือนขนแกะทองคำ เท็จจริงยังไงแค่เป็นคำเล่าขานต่อๆกันของคนโบราณที่บ้านผมเองครับ เสียดายที่ผมไม่ชอบกินสัตว์ปีกทุกชนิดตั้งแต่จำความได้จนมาถึงปัจจุบันนี้ ไม่รู้บาปกรรมอะไรที่ได้เคยสร้างมาในอดีตชาติ
ลุงชัยนรา:
...ขอบคุณทั้งครูลือ และท่านเผ่าพงษ์ ด้วยนะครับ ที่เข้ามาชม และมีงานให้ผมสานต่อ ขอสาน ของท่านเผ่าฯก่อนนะครับ ส่วนของครู ลือนี่ผมยังไม่แน่ใจ ขอเวลาค้นคว้า อีกสักหน่อย เพื่อความถูกต้องที่แท้จริง เพราะบ้านเราเรียก"นกสัก" แต่ ที่อื่นเขาเรียกอย่างไร ไม่แน่ใจ ส่วนนก"ชัน" ก็คือนก "อัญชัน" นั่นเอง ลักษณะก็คล้ายคลึงกันครับ แต่จะต่างที่สีและ ปากเท่านั้น
...นี่คือคำตอบของท่านเผ่าฯ รังนกกวัก หรือ"นกหวัก" ภาษาบ้านเราครัับ
อย่างช่วงฤดูฝน แหล่งน้ำที่นกอาศัยมีน้ำท่าอาหารอุดมสมบูรณ์ นกก็จะจับคู่เพื่อทำรังวางไข่ ซึ่งนกชนิดนี้สามารถทำรังวางไข่ได้มากกว่าปีละ 1 ครั้ง หากว่ามีภาวะที่เหมาะสม นั่นคือแหล่งที่อาศัยมีความอุดมสมบูรณ์สูงนั่นเอง ในการจับคู่ ตัวผู้จะส่งเสียง กวัก กวัก กวัก กวักเรียกตัวเมียเข้ามาหา เมื่อจับคู่ผสมพันธุ์แล้วนกก็จะทำรังโดยการคาบเอากิ่งไม้ ใบพืช ใบหญ้ามาขัดสานลวกๆตามกอพืช กอผักตบชวา บนแหล่งน้ำ หรือทำรังบนพุ่มไม้ริมฝั่งน้ำ เช่นรังนกกวักรังนี้ที่อยู่บนพุ่มไม้เตี้ยๆราว 1 เมตรเท่านั้น แต่ก็มีการดึงกิ่งไม้มาปกปิดรังเอาไว้มิดชิด นกจะวางไข่ราวรังละ 3-5 ฟอง
ขอขอบคุณภาพและข้อมูลจาก http://www.bloggang.com
....ไม่ใช่บาปกรรม หรอกท่าน แต่เป็นบุญ ต่าง ที่เราไม่กินสัตว์ปีก..แล้ว"นก"ที่ ผมยาว ปากแดง แก้มใส ร้องเพลงเพราะและไม่มีปีกหล่ะครับ เคยกินมั๊ย..แถว.."สวนเพลง" ในอดีตหน่ะ...
ลือ:
1.ขอบคุณครับพี่ชัย
2.รังนกกวักที่พี่ชัยนำมาให้ดูกัน เป็นรังนกกวักธรรมชาติ
เผอิญ ผมค้นเจออีกอันครับ "รังนกกวัก"อีกแบบ ...คนทำขึ้นมาเป็นเครื่องรางของขลัง
(พิมพ์คำนี้เข้ากูเกิ้ล แล้วค้นรูป)
คำอธิบายใต้ภาพ
รังนกกวัก เครือกาหลง9ชั้น
รังนกกวัก เครือกาหลง เป็นเสมือนต้นไม้มงคลของคนโบราณ
พระอาจารย์ที่ชอบทำเครื่องราง ของขลัง จะนำเครือกาหลง(อยู่ในรังนกกวักเป็นเส้นสีดำกับสีส้ม)มาทำพีธีอยู่บ่อยๆ
โดยเชื่อว่าหากใครมีติดตัวไว้จะทำให้คนรัก คนหลงในตัวเราเหมือนชื่อของเครือกาหลง
ส่วนรังนกกวักจะดีทางด้านค้าขาย(กวักเงินกวักทอง) รังนกชนิดนี้อยู่ในป่าดิบชื้น
คนโบราณเชื่อว่า หากเข้าป่าแล้วไปจับหรือโดนรังของมันจะออกจากป่าไม่ได้
เหมือนโดนปิดตาไว้หาทางออกไม่เจอ ต้องคนที่มีคาถาเท่านั้นถึงจะออกจากป่าได้
เขาขายกัน ทางตลาดเครื่ิองรางของขลัง...ผมค้นดังนี้ครับ
-เจอรูปในหมวด รังนกกวัก....คลิกซ้ายที่รูป ที่เราอยากรู้รายละเอียดเพิ่มเติม
-รูปจะขยาย และมีเว็บข้างๆ ให้คลิกอ่านได้ครับ
จะใช่ที่คุณแม่คุณเผ่าพงษ์หมายถึงหรือปล่าว...
:61 :61 :61
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version