ขอเล่าเรื่องทหารเกณฑ์เรื่องนี้ อีกทีนะครับ....
เขียนได้ แต่อ่านไม่ออก หลังฝึกหนัก ได้ครึ่งคอร์ส....เหล่าทหารเกณฑ์กองร้อยนี้ ก็ถูกแยกคัดตัว
จ่า :
ใครที่รู้ตัว ว่าเรียนมาสูง...
ให้แยกออกมาจากแถวเลยนะ
จ่าจะให้ ไปช่วยงานธุรการ ที่สำนักงาน....
ส่วนใครที่ อ่านก็ไม่ออก เขียนก็ไม่ได้ .....ก็ต้องฝึกต่อไป ตามระเบียบ
...ปฏิบัติ... เหล่าทหาร : " ทราบครับ!!."
ขณะที่กำลังวุ่นวาย เดินออกจากแถวไปเข้ากลุ่ม....
มีพลทหารคนนึง ...รวบรวมความกล้า
เดินหน้าซีด มาหาจ่า อย่างเผื่อมีความหวังอยู่...
ตะเบ๊ะจ่า พรึบ..... แล้วว่า
" กระผม เขียนได้ แต่อ่านไม่ออก ครับผ๊ม! " " ห๊ะ....
อะ- อะ -อะไรนะ! ....
เอ็งว่า .....เอ็งเขียนได้ แต่อ่านไม่ออก " " ครับผ๊ม! " ตอบอย่างจริงจัง จนจ่ารู้สึกว่า ไอ้นี่ มันไม่ได้พูดเล่นแฮะ...
ก็เลย หยิบเศษกระดาษแถวนั้น กับปากกา ส่งให้มันอย่างมึนๆ...
"อะ...ไปลองเขียนมา " "ขอบคุณ ครับผ๊ม !" จ่าเดินไปที่เหล่าทหารที่แยกออกมารวมกลุ่ม...
เดินวน สำรวจดูคร่าวๆ... ก็ว่าพอใจทีเดียว
"จั๊ดแถว"
ทหารร้อง "เฮ่ !! "..รีบปฎิบัติ
พลทหารคนนั้น เดินเข้ามาหา ตะเบ๊ะจ่าอีกที..
ยื่นกระดาษส่งให้...
จ่ารับมา ก้มดู จะอ่าน....ต๊ก กะใจ !!!!....
ก็มันเอาปากกา เขียนอะไรก็ไม่รู้
ขยุกๆ ขยุยๆ..ลากไปลากมา เหมือนเด็กหัดขีดเขี่ย ก่อนเข้าโรงเรียน
"เฮ้ย...นี่เอ็งเขียนอะไรมาวะเนี่ย?" พลทหารหน้าซีด
" ไม่ทราบ ครับผ๊ม ! " "อ๋าว.....
ก็เอ็งเป็นคนเขียน ...
แล้วมาบอกว่าไม่รู้ ได้ไงวะ" พลทหาร ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้...
" ก็ ....ก็ ผมบอกจ่าแล้ว...
ว่าผมเขียนได้... แต่ อ่านไม่ออก ..." :11 :11 :11 :11 :11 :11 :11