ทำได้ทุกอย่าง เพื่อให้นักเรียนเข้าใจ.... คุณครูทางภาคใต้ มักจะเจอปัญหา นักเรียนประถมมักไม่เข้าใจคำภาษากลาง
ว่าภาษาใต้คำนี้ เวลาจะพูดเป็นภาษากลาง ต้องใช้คำว่าอะไร..
.....ประมาณนั้นครับ
ครู : นักเรียนๆ....
พวกเธอรู้จักเหยี่ยวมั้ย
เหยี่ยว อะ....?
นักเรียน : อ่าไลครับครู เหยี่ยว?
นักเรียน : ปัสสาวะ ใช่ไหมครับ
ครู: ไม่ช่าย...
เหยี่ยวนะ ไม่ใช่เยี่ยว
อะ...ก็ ที่มันร้องริมเล ว่า แฉ็งแง-แฉ็งแง ไง
นักเรียน: อ่าไลครับ แฉ็งแง-แฉ็งแง ?
ครู : อ๊าว....(ขักฉุน)
แล้วพวกเธอไม่เคยได้ยินมั่งเหอะ ที่เหยี่ยวมันร้องอยู่ริมเลฮั้น...
อึ๊....(ครูทำเสียงไม่พอใจ)
(แล้วครูก็แหงนหน้า ทำเสียงนกเหยี่ยวร้องในปาก ซะเหมือนมากๆ)
"....แช๊ง แง (วรรค) แช๊ง แง...."
นักเรียน get ทันที ร้องอ๋อกันทั้งห้อง : อ๋ออออ....
หยิ่ว นันเหอะ
ครู(ดีใจ) : อ๋า......
ช่ายยยย.....ช่ายยย
นั่นแหละ .... นั่นแหละ
ภาษากลาง เขาเรียกว่า เหยี่ยว
นักเรียนตื่นเต้นกันทั้งห้อง บรรยากาศชื่นมื่น...ยิ้มแย้มกัน
มีนักเรียนคนนึง ...ประทับใจ ลุกขึ้นยืน บอกเพื่อนๆว่า
"ตอนแรก ที่ครูบอกว่า เหยี่ยว ฮั้น
.....ผมกะนึกว่า เยี่ยว แล
แต่พอครูทำเสียงมันร้อง ....
...ฮาโรย เหมือนมากๆ
ผมก็รู้ทันทีเลย ว่า หยิ่ว ...."
ผู้เขียน
หัวข้อ: คือผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชา.... (อ่าน 7272 ครั้ง)