มาทีไร วัดทุกที... เพื่อนรุ่นเดียวกัน บ้านอยู่รามอินทรา...
โทรมา เล่าเรื่องความถี่ถ้วนของตัวเอง เชิงขำๆ....
ว่า สาม-สี่เดือนก่อนโน้น ไปห้างอีเกีย โชว์รูมเฟอร์นิเจอร์ชื่อดัง
ไปกับแฟน และลูกสาววัย 9 ขวบ กับลูกชายวัย 7 ขวบ
ตัวเพื่อนเกิดปิ๊งตู้เก็บของ หลังนึง...
ใจนึกอยากซื้อไปไว้เก็บของที่บ้าน...
แต่ว่า จะดีหรือ.....
มันจะแน่นบ้านไปไหม?
ไงก็ขอวัดดูก่อน...ว่าแล้ว ก็คว้าตลับเมตรที่จะพกติดตัวอยู่เสมอ ดึงสายวัดจากม้วนออกมาวัดตู้
และจดในสมุดพกเล่มเล็ก...
จากนั้น ก็พาครอบครัวเดินเตร่ดูอื่นๆ...
เพื่อนบอกว่า ต่อมา ก็ได้มีอันพาครอบครัวไปอีเกียอีก...
เลยลองแวะผ่านดู ....อะ-ตู้นั้น ก็ยังอยู่นี่
ทำให้สองจิตสองใจ... เอาดี ไม่เอาดี
เอ้อ...เดี๋ยวนะ ขอวัดขนาดดูอีกทีซิ....
ชักตลับเมตรออกมาวัด
อือม์...มันก็เข้ากับมุมบ้านพอดีจริงๆ
เอาไงดีอ๊ะ?...เกาหัวแกรกๆ
ลูกเมียร้องจะไปดูโป๊ะไฟ...เพื่อนจึงจำต้องหันหลัง เดินออกมา
ตายังอดหันไปมองตู้...
...ฝากไว้ก่อน
....รอตัดสินใจอีกทีละกัน
เพื่อนเล่าว่า...เชื่อไหม?
เมื่อวาน ก็ต้องไปอีเกียกับลูกและเมียอีก...
แน่นอน...เพื่อนบอก
ว่าขอแวะไปดูตู้หลังนั้นอีก...
แล้วตู้ มันก็ยังวางตั้ง... รอเพื่อนอยู่จริงๆ
เพื่อนเล่าไป ...หัวเราะขำตัวเองไป
ว่า อดไม่ได้ ที่จะคว้าตลับเมตร ออกมาวัดตู้อีก
ประสาความเป็นคนแก่... เอ๊ย คนถี่ถ้วน
อิ อิ....
คราวนี้ เมียที่ยืนกอดอกรอ
ส่งเสียงอย่างรำคาญมาเลย
" วัดอยู่นั่นแระ...มากี่ที ๆ ก็วัด
จะซื้อก็ไม่ซื้อซะที..."
กำลังจะฉุนเมีย ลูกสาวก็พูดขึ้นว่า
"แม่....ก็พ่อเค้าจะวัดดู
.... ว่ามันโตขึ้นหรือยัง"