Pra shan sais.
( พระ ชัน ซายส์ )
สมัยก่อน... โรงเรียนมัธยมฯแถวบ้านผม มักมีฝรั่งมาอาสาสมัครเป็นครูสอนภาษาอังกฤษให้ฟรีๆ เรียกว่า พีส กอร์พส์
(peace corps- [n.] หน่วยอาสาสมัครเพื่อสันติภาพของอเมริกา)
พี่ชายผมเล่าว่า เพื่อนที่ชื่อ "อบอุ่น" เป็นเด็กวัด...เช้าวันนั้นมาเรียนสายไม่ทันเข้าแถว
และ เข้าห้องชั่วโมงแรก วิชาภาษาอังกฤษสาย....
ครูฝรั่งเห็นอบอุ่นเพิ่งโผล่เข้ามา จึงถาม
" Ob-oon , why are you so late today ?"
" ห็า ?" อบอุ่นยืนงง...ทำหน้าเหลอหลา
หันไปหาคนโน้นที คนนี้ที..
ไม่เข้าใจที่ครูฝรั่งถาม เพราะไม่เก่งภาษาอังกฤษเลย
เพื่อนๆที่พอรู้ แย่งกันบอก... ครูถามว่า วันนี้ ทำไมมาสาย
"ก็พระอะ .... กว่าจะเริ่มฉันเช้า ก็จะ 8 โมงแล้ว..."
อบอุ่นบ่นให้เพื่อนๆฟัง ตรงนั้น...
เพื่อนๆฟังแล้ว ก็ช่วยอะไรไม่ได้...คำตอบไทยนี้ ยากเกิน
.... เกินจะช่วยเปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษให้
ครูฝรั่งยังไม่ยอมเลิก จี้ถามอีก
" Ob-oon , tell me why" (ว่าไง ฮึ...บอกครูมาดิ๊ )
อบอุ่นเครียดเลย ไม่มีใครช่วยได้ซักคน
...เอาวะ ตอบเองเลย
" พระ ชัน ซายส์ " ( Pra shan sais - พระฉันสาย)
เพื่อนๆถึงกับอึ้ง... อบอุ่นเอาคำไทยใส่สำเนียงฝรั่งซะเนียน
ซ้ำยังมีเสียง เอส ท้ายคำด้วย
" Pra shan sais ? " (" พระ ชัน ซ้ายส์ ? ")
ครูฝรั่งทวนคำ ด้วยความงุนงง...
คราวนี้ อบอุ่นตอบย้ำอีกที ...ใส่สำเนียงฝรั่งฟีลาเฟ้ยๆ เลย
" Yes . Pra shan sais."
ครูฝรั่งนิ่ง ยอมแพ้แบบมึนๆ
" O K " ( โอ้ เข่)
อบอุ่นหันมายักคิ้วให้เพื่อนๆในห้อง ที่นั่งฮา หัวเราะกันกั๊กๆ...
อบอุ่น.....
เพื่อนๆ......