สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ

ลำนำกลอนบทเพลงลูกทุ่ง-ลูกกรุงแสนรัก

<< < (5/21) > >>

ลือ:
 :90
       แต่งได้เพราะจริงๆ ชอบมากครับ...
          โดยเฉพาะท่อนวรรคเหล่านี้

             "....ใยทะเล จึงเห่กล่อม ไม่ยอมหลับ
                      ใครกันหนอ พอจะรับ กับสิ่งนี้....."
    และ
            ".....กล่อมทะเล เคยเห่กล่อม ให้ยอมหลับ
                 ร้องเพลงขาน กังวานขับ ให้หลับฝัน..."
   
                       ใช้คำได้ดีมาก....รู้สึกได้ ถึงลีลาคลื่นทะเลขยับ
                                จากท่วงท่าของคำครับ

ลุงชัยนรา:
...ขอบคุณครับครู..เพราะเหตุจากการไปเที่ยว เกาะหลีเปะ..เลยทำให้ความหลังเจิดจ้า..เรืองรองขึ้นมา...ขอบคุณที่มีบ้านเพลงไทยให้ได้ ลับสมอง..ยังต้ิองรับคำชี้แนะจากครูอีกเยอะนะครับ

ลือ:
                            คนหนักโลก

     " เคยร้องไห้ ตามลำพัง  ดั่งนี้ไหม
       ก็คือว่า น้ำตาไหล ไม่บอกกล่าว
           มันสะท้อน ความอ่อนไหว ในเรื่องราว
              ที่ยืนยาว ซ่อนไว้ ในใจตรม...

                      ยอมปลดปล่อย ให้ชีวิต ลิขิตเอง
                   รู้ -ทั้งเกรง สิ่งนั้นว่า พาขื่นขม
               ก็ทุกวัน ชีวิตไซร้ ไร้รื่นรมย์
            ยามกินนอน ค่อนระทม   ตรมคนเดียว...

         ลมรำเพย ผ่านกายหรือ คือลมผ่าน
             ไม่ซึมซ่าน ....ลมหรือไร ไม่แลเหลียว
                ไม่ยินดี ยินร้ายแท้...แม้นิดเดียว
                   ความเปล่าเปลี่ยว เท่านั้น มันครองใจ....

                                          ขอซบหน้า กับฝ่ามือ คือหมอนน้อย
                                      รองรับสิ่ง ปลดปล่อย คอยปลอบให้
                                  น้ำตาริน หลั่งหลาก จากภายใน
                            เถอะ ขอปล่อย ให้ร่ำไหล ไม่กักกัน.....

                 อนิจจา ก็แค่นี้ แหละ...ชีวิต
                     จะไม่รอ ขอลิขิต อีกหนึ่งขั้น
                           คนหนักโลก โศกเหลือดี ทั้งชีวัน
                                 ต่อนี้สิ  ลิขิตนั้น คือวันตาย...
                 
                                            ขออยู่ไป ไม่นานหนา...จะลาโลก
                                       เบื่อความโศก ที่เศร้าอยู่ มิรู้หาย
                                   เพราะอย่างไร ใครทั้งผอง ...ต้องมลาย
                             ขอกำหนด วันตาย ให้ตัวเอง......"
   

                                      คนหนักโลก
                                                       ขับร้อง : ธานินทร์ อินทรเทพ
                       
http://www.youtube.com/v/twLXv1kEQ5M?version=3&amp;hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" width="420" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>
          ( ขอขอบคุณ youtube  และคุณคนธรรพ์ สวรรค์เสียงเพลง )
                                 

ลุงชัยนรา:
..สุดยอดครับครู..เข้าถึงอารมณ์..บาดความรู้สึกมาก..ผมชอบลำนำแนวนี้อยู่แล้ว เลยหลงคารมกับบทนี้มากๆครับ......

ลุงชัยนรา:
...ขอสานต่อ อีก หนึ่งอารมณ์ นะครับ...


ค่ำแล้ว
สนธยาสูรย์ฉายสุดท้ายส่อง
เรืองละอองม่านพรมแห่งลมหนาว
เมฆกระจายตัวลาท้องฟ้าพราว
นกเกรียวกราวบินวับคืนกลับรัง

ค่ำแล้วในบ้านนาชนบท
เย็นจรดท้องถิ่นใช่สิ้นหวัง
ต่างล้อมวงผิงไฟเปิดใจฟัง
ถึงความหลังผู้เฒ่าที่เล่ามา

ล้วนเรื่องราวหลากหลายสอนให้คิด
สุภาษิตพื้นบ้านประสานค่า
ซ่อนปมธรรมฟูเฟื่องเรืองปัญญา
ผ่านแววตาไมตรีหวังดีล้น

สนธยาหน้าหนาวลมพราวพร่าง
จึงเป็นทางสร้างสรรค์คลายวันหม่น
เชื่อมสัมพันธ์ผองมิตรใกล้ชิดตน
ให้ผู้คนสนทนาเอื้ออาทร!***


http://www.youtube.com/v/JVFw0Do5bwo?hl=th_
ขอขอบคุณ คุณภาสกร สุขชัยวรางกูร จาก youtube
ขอขอบคุณ อ. ลือ ผู้ฝึกสอนการวางเพลง

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

Go to full version