สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ
ลำนำกลอนบทเพลงลูกทุ่ง-ลูกกรุงแสนรัก
ลือ:
1.นั่นๆๆๆ....
2. นี่แหละครับ กลอนสะเด็ดเจ็ดย่านน้ำ....ของคุณอาคม
ฉันทลักษณ์สมบูรณ์ ครบถ้วน...
ทั้งสมผัสนอก - สัมผัสใน และหรือ สัมผัสระหว่างบท
ที่มีสำคัญ ....กลอนของท่านจะมี sixth sense -สัมผัสที่อก เอ๊ย!!..สัมผัสที่หก
แถมให้ทุกครั้ง ด้วยอะครับ
:52 :52
เผ่าพงษ์ ปัตตานี:
"ณ แดนดินถิ่นสงขลาช่างน่าเที่ยว เป็นที่เยี่ยวของฝรั่งกระมังหนา..."
เห็นสั่งเบียร์ดื่มเหล้าเมาทุกครา ปวดฉี่มา..เดินลงหาดกราดกระสุน
ใช่ตั้งใจพูดจาว่าเลอะเทอะ แต่คิดเหอะ ว่าจริงไหม...ไยเคืองขุ่น
สมิหรา... คลื่นโอบอ้อมหอมละมุน กลับมาฉุนยูเรียเพลียเลยเรา
:52 :52 :52
ยอมรับว่าครูลือช่วยฉายภาพชายหาดสมิหราในอดีตของผมเป็นคำกลอน (ที่ผมกับเพื่อนต่อค้างไว้) ได้ลงตัว มองเห็นภาพฝรั่งสมัยนั้นได้ชัดเจนจริงๆครับ อันที่จริงน่าจะโทษประเทศเรามากกว่าที่ยังไม่พร้อมเป็นแหล่งท่องเที่ยวสมัยนั้น เป็นธรรมชาติเดิมๆล้วนๆ เอาไว้ผมลับฝีมือกลอน (ประตู) ให้พร้อมกว่านี้ก่อนครับ แล้วจะมาแจมด้วยคน จะขอบนครูหมอโนราห์เข้าสิงก่อน
ลือ:
1. ก็ปี 2515 .....ผมจบ มศ.3
ขอแม่มาเที่ยว และพักที่บ้านน้า-น้องสาวคนเล็กของแม่ ...ที่สงขลาครับ
พี่-ลูกสาวน้า มีร้านขายอาหารที่หาดสมิหลา (ผมเขียนอันแรกผิดว่า สมิหรา-โทษนะครับ)...
ผมก็ช่วยเขาเสิร์ฟอาหาร
ดึก ๆ...มีฝรั่งแนวฮิปปี้ 4 คน -ชาย2 หญิง2 ...วัยน่าจะ 20 ปลายๆทั้งหมด
มาสั่งอาหาร และเหล้าเบียร์ นั่งเก้าอี้ของร้านกินที่ชายหาด
น้าก็สั่งให้ผมกับน้องๆ ช่วยเฝ้าดูห่างๆ...เผื่อมีอะไร
และให้รอพับเก้าอี้ เก็บพิงต้นสนด้วย
ก็ตามที่ผมบรรยายให้นะแหละครับ...พอดื่มมาก ปวดปัสสาวะ
ฝรั่งก็ลุกไปยืนฉี่ ถลกนั่งฉี่ ดื้อๆ ที่ชายหาด ใกล้ๆน้ำทะเล...
ไม่รู้จะกี่รอบ ทั้งหญิงทั้งชาย....
2."...จะขอบนครูหมอโนราห์เข้าสิงก่อน..."
5555....แน่นะครับ?
คุณเผ่าพงษ์ ดูตายายโนรา เข้าโอปอล์ ในเรื่อง "เพื่อนสนิท" เล่นๆครับ....
....ดูทีไร ผมขำกลิ้งทุกที...
ชื่นชม ว่าโอปอล์เล่นได้เก่งมาก...ทั้งที่ ก็ไม่ใช่คนใต้นะครับ
http://www.youtube.com/v/Vnq9GWcGDWw?version=3&hl
(ขอบคุณ Se2YoU และยูทูป)
เปิดดูคลิป เลื่อนดูนาทีที่ 1.00-2.00 เลยครับ...ขำมากๆ
ที่จริง เมื่อก่อน ในยูทูป มีหนัง"เพื่อนสนิท" ลงเป็นตอนๆให้ดู ครบเรื่อง...
และจะมีตอนนึง ที่โอปอล์(ในหนังชื่อ แตน) ยืนรำโนรา
กับหมู่ชาวบ้านแม่บ้าน บางคน ที่หน้าโรงโนราในงานวัด..
อาการแบบคนถูกตายายโนราเข้าเป๊ะครับ...
โอปอล์จะรำ 2 แขน..กระดกมือ ร้องว่า
สาวเหอๆ...เป็นลูกคู่ รับตามโนราที่กำลังเล่นร้องบนโรง
พระเอกขาเจ็บ แต่ก็ให้พยาบาลสาวพาเดินเที่ยวงานวัดปักษ์ใต้..
แอบเห็นโอปอล์กำลังลงตายายโนรา รำไม่หยุด...
เผอิญโอปอล์(ที่แอบหลงรักพระเอก) หันมาเห็นพระเอกเข้า ก็อาย รีบหยุดรำ..
และรีบเข้ามาบอกพระเอก ว่า ...ที่ทำไป ก็เพราะว่า แค่อยากช่วยชาวบ้านอนุรักษ์ศิลปะท้องถิ่นไว้น่ะ...
พระเอกเลยแซวกลับว่า โห...อย่ามาแก้ตัวเลย เมื่อกี้ เห็นรำเอา รำเอา... พลิ้วเชียว...
โอปอล์ว่า...อ๋อ พอดีมีพื้นฐานด้านแจ๊สมา....
:49 555555......ผมขำครับ
แต่หนังคงถูกถอนออก เพราะติดด้านลิขสิทธิ์....
นี่ผมก็ไล่ค้นคลิปยูทูป.... จนเจอคลิปเบื้องหลังหนัง ที่เขาก็ขำโอปอลกันครับ..
ดูเล่นๆ ขำๆ....หนุกดีครับ
:61 :61 :61 :61
ลุงชัยนรา:
...จัดให้ตามคำแนะนำครับ ท่านเผ่าฯ และครูลือ รวมถึงฝากให้ทุกๆท่านด้วย ยังต้องการ คำแนะนำและท้วงติง จากท่านอีกมากมายครับ....
.....ทุกคราวครั้ง รั้งหาด คลื่นสาดซ่า
ทุกคราวคราจารทรายมาดหมายถึง
ทุกคราวคือ ชื่อใคร ในคำนึง
ทุกคราวคลึง จิตจ่อรอทรายเลือน
แม้นคลื่นสาดหาดทรายหมายลบชื่อ
แม้นคลื่นรื้อลาญแหลกมิแผกเหมือน
แม้นลื่นลบกลบมิดยังติดเตือน
แม้นคลื่นเชือนใจเชยมิเคยลืม
รำลึกเมื่อเยือนแคว้นแดนสงขลา
หาดสมิหลาตรึงติดจิตปลาบปลื้ม
ที่รกรกใจคล้ายใครยืม
สุขดูดดื่มนั่งเล่นลำเค็ญคลาย
แล้วจู่จู่ครู่หนึ่งนึกถึงอื่น
ใช่เคยชื่นเคยชมเคยสมหมาย
เฝ้าพากเพียรเขียนบ้างกลางหาดทราย
แปลกเหลือหลายคลื่นโครมถั่งโถมครัน
ฤาเพราะจันทร์วันนี้หลบลี้สิ้น
เคยยลยินกลับหายดังผายผัน
เพียงเสียงคลื่นกลืนหาดคืนปราศจันทร์
มืดมิดหวั่นอ้างว้าง...อย่างอึมครึม...
.
http://www.youtube-nocookie.com/v/4bR9BJdXO0k?version=3&hl=th_TH"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="//www.youtube-nocookie.com/v/4bR9BJdXO0k?version=3&hl=th_TH" type=
สักขีสมิหรา
คำร้อง/ทำนองไสล ไกรเลิศ
สุเทพ วงศ์กำแหง
ขอขอบคุณ bang 10 baht จาก youtube
ขอขอบคุณ อ.ลือ ผู้สอนการวางภาพและเพลง
.....พอส่งข้อความไปแล้ว นึกขึ้นได้ ว่าเคยมีบทกลอน ที่แต่งไว้เกี่ยวกับ สมิหลา สงขลา ไว้ หลายบท แต่ขอเวลาค้นหาก่อน จะนำมาฝากกันครับ
ลือ:
1. นึกได้ ว่าตอนเรียน ป.กศ. สูง เอกอังกฤษ ปี 2518-2519 ที่ วค.ยะลา
เคยเรียนวรรณคดีอังกฤษ บ้างอยู่ครับ...
และเรียน poem (โพเอ็ม/พอเอ็ม)หรือ บทร้อยกรอง-บทกวี ...
ที่ต้องฝึกแต่งกลอนภาษาอังกฤษ ส่งอาจารย์
ก็ว่า น่าจะเอามาแชร์กันนิดหน่อยดีกว่า....
แต่จะให้เล่าเองโดยตรง เวลามันก็ล่วงเลยมา ตั้ง 37-38 ปี มาละ....
กลัวจำพลาด เดี๋ยวเล่าผิดครับ.....
เลยเอาคำศัพท์ ที่ผมพอจะจำๆมา เข้ากูเกิ้ลอีกที....เผื่อเรียบเีรียงใหม่
เออแฮะ.... ก็มีคนโพสต์เรื่องที่เราเรียนมา เหมือนกันครับ
ภาษาอังกฤษ จะมี senses of speech
(เซ้นซิส ออฟ สปีช / คงจะคือ อรรถรสแห่งภาษา)
อยู่ 3 อย่าง คือ
1. simile (ซิม'มะลี) เป็นการเปรียบเทียบ, การอุปมาอุปไมย
คือ เป็นโวหารที่พูดว่า ช่างคล้าย.... ช่างเหมือน (แต่เป็นไปไม่ได้)
เช่น She is beautiful as a fairy. สาวเจ้า ช่างงาม ดุจ นางฟ้า
(แต่ก็ไม่ใช่นางฟ้า เพราะยังเป็นคนนี่แหละ..แค่ขอเปรียบเทียบ)
(จะสังเกตว่า มีคำว่า as ...ซึ่งแปลว่า ราวกับ/ประหนึ่ง/ดั่ง...ให้เห็นอยู่ในประโยคครับ
คำอื่นๆ เช่น like (ราวกับ) ก็ได้....)
2. metaphor(เมทาฟอร์)
คือโวหารที่พูดว่า เป็นสิ่งนั้น...คือสิ่งนั้นเลย (= ระบุตรงๆมาเลย)
เช่น You are my breath , my heart and my life.
คุณคือลมหายใจของผม...เป็นดวงใจของผม และคือ ชีวิตผมทั้งชีวิต
(จะไม่มีคำว่า as , like ในประโยค)
3. personification(เพอซึนนิฟิเคชั่น) คือการทำให้เป็นอย่างคน
เป็นโวหารที่ ให้สิ่งที่พูดถึงนั้น ทำกริยาอย่างมนุษย์...ทั้งที่มันไม่ใช่คน
เช่น
Waves kiss rocks.
คลื่นเห่จูบหิน....
(อิ อิ ซึ่งจริงๆแล้ว หินจะทำกริยาจูบ อย่างคนไม่ได้)
Cry my beloved country.
จงร้องไห้เถิด...ประเทศอันเป็นที่รักของข้า
....ประมาณนี้ครับ
หยิบมาเล่าอย่างนี้ ...ขอให้เข้าใจคนที่เกษียณงานแล้ว...ที่ในใจจริง ไม่นึกหวังสิ่งใดอื่น
เล่าเพื่อแชร์กันยามว่างกับเพื่อนๆ
ว่า เออนะ...ฝั่งฝรั่ง เขาก็แต่งกลอนมีขั้นมีตอนเหมือนเรา...
บทกลอนของเรา ก็สามารถเข้าไปสู่วิเคราะห์ ในผังกลอนเฝรั่งได้ทันที
..... เท่านั้นเองครับ
:61 :61 :61 :61
2. "แล้วจู่จู่ครู่หนึ่งนึกถึงอื่น
ใช่เคยชื่นเคยชมเคยสมหมาย"
วรรคนี้ เพราะมากครับ....
ผมชอบ เท่าๆกับกลอนวรรคนี้ ....
ตอนสินสมุทรออกเล่นน้ำนอกถ้ำ เจอฝูงเงือก.....
ก็งง ...ประสาเด็กที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ท่านบรมครูสุนทรภู่พรรณาว่า
"เห็นฝูงเงือกเกลือกกลิ้งมากลางชล
นึกว่าคนมีหางเหมือนอย่างปลา "....
3. " ฤาเพราะจันทร์วันนี้หลบลี้สิ้น
เคยยลยินกลับหายดังผายผัน
เพียงเสียงคลื่นกลืนหาดคืนปราศจันทร์
มืดมิดหวั่นอ้างว้าง...อย่างอึมครึม..."
ส่วนบาท(ไม่ใช่เท้านะครับ)สุดท้าย...ที่ยกมานี้
คิดเอง ว่าพี่ชัยคงเหมือนผม....ตอนจับแป้นคีย์บอร์ดพิมพ์งาน
ที่หา "สระอา หางลึกยาว เลยเส้นบรรทัดลงไป".... เพื่อสร้างคำว่า "รือ"
ไม่เจอ ...
ผมหาจนเจอครับพี่ชัย .....
"ฤๅ" ......
สระอายาว(สระอือโบราณ)... จะอยู่ติดกับแป้นเปลี่ยนภาษา ...หลังเลข 1ครับ
:05.....
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version