สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ
ลำนำกลอนบทเพลงลูกทุ่ง-ลูกกรุงแสนรัก
ลุงชัยนรา:
....ห้องนี้เหงา.....จัง...ไม่มีคนแวะเวียนมาหาเลย ...งั้นกันความเหงาอย่าให้เพิ่ม ขอนำซักลำนำ มาฝากกันครับ
บัวกลางบึงหากฉันเป็น เช่นภมร จะซอนซอก
เคล้าดมดอก หยอกผกา ทั่วผาหิน
เลียบลัดเลาะ เจาะจาร หวานรวยริน
โบยโบกบิน ถิ่นกว้าง เวียนกลางบึง
ฉันเป็นหนุ่ม กรุ่มกริ่ม ริมละหาน
บัวเบ่งบาน ย่านน้ำ ย่ำไม่ถึง
แค่เพียงจะ ชะเง้อ เพ้อรำพึง
ปล่อยภู่ผึ้ง คลึงเคล้า เพราผกา
บัวอยู่ห่าง ทางไกล สุดไขว่เอื้อม
ลอยกระเพื่อม เลื่อมแดด ที่แผดจ้า
เหี่ยวแห้งหอบ กรอบแดง แรงโรยรา
จบชีวิต อนิจจา ลงคาบึง
http://www.youtube-nocookie.com/v/HNSfLfXhcFI?version=3&hl=th_TH"></param><param name=บัวกลางบึง
คำร้อง/ขับร้อง สมศักดิ์ เทพานนท์
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนานขอขอบคุณ HifSCT จาก youtube
ขอขอบคุณ อ. ลือ ผู้ฝึกสอนการวางภาพและเพลง
ดาวเรือง:
รอยเล็บเหน็บใจ
รอยเล็บน้องฝากไว้ให้หวนคิด
เป็นแผลติดตรึงมาคราคืนหนึ่ง
จุมพิตหวานซ่านซ้ำคำรำพึง
ยังกำซาบแสนซึ้งถึงกลางทรวง
น้องเจ้าของรอยเล็บเคยเหน็บรัก...
ไยจึงหักอาลัยพี่ไห้ห่วง
ยังจำมั่นฝันสะอื้นคืนหลอกลวง
พี่ติดบ่วงช้ำกมลจำจนตาย....
http://youtu.be/4C8PRtcavf0
ขอบคุณภาพและเสียงจาก Youtube
อาคม ดอนเมือง:
แอบรักคุณ ข้างเดียว เปลี่ยวใจแท้ คุณไม่แล แม้เงา เศร้าหนักหนา
ผมเปรียบเป็น เช่นดิน สิ้นราคา คุณเปรียบฟ้า สูงส่ง ดินหลงคอย
ยิ่งวันเดือน เลื่อนไป ยิ่งใจพรั่น เพราะผมมัน โทรมทรุด สุดเอื้อมสอย
เหม่อมองฟ้า คราใด หัวใจลอย บุญมีน้อย คอยแต่ช้ำ นองน้ำตา..
สุดเอื้อม ธานินทร์ อินทรเทพ (เครดิตคุณAphirakchuchai78 จากยูทูป)
http://www.youtube.com/v/2zdKWyps4AE
เปลี่ยนเป็นแนวหวานเศร้าสักเล็กน้อย เพื่อให้เข้ากะบรรยากาศของ
คนที่กำลังแอบช้ำ เอ๊ย ! ของคนที่กำลังแอบรักใครอยู่ในตอนนี้ คริ คริ
ลุงชัยนรา:
ตะวันตกดิน มองตะวัน..ตกดิน..อย่างสิ้นหวัง
ไร้พลังชีวิต..จิตเศร้าหมอง
ความรู้สึก..เบลอเบลอ..ที่เหม่อมอง
จนแสงทอง..สิ้นลับ..กับสายตา
สิ้นแสง..ทิ้งภูเขา..ให้เหงาเงียบ
หาใดเปรียบ..ดีเล่า..เศร้านักหนา
ดวงตะวัน..จากไป..ไม่ลับลา
ยังกลับมา..ทุกเช้า..เฝ้าทักทาย
มองเรา..เหงาสิ้นดี..มีแต่เศร้า
กลางความมืด..หงอยเหงา..เฝ้าใจหาย
ชะตากรรม..ไม่นำพา..ใกล้บ้าตาย
ความโชคร้าย..มาเยือน..เหมือนซ้ำเติม
นานเนิ่นนาน..นั่งตรงนี้ ตรงที่เก่า
แขนกอดเข่า..หวั่นไหว..ไร้แรงเสริม
เจ็บซ้ำซ้ำ..กี่ครั้ง..ยังเหมือนเดิม
นับวัน..ยิ่งเจ็บเพิ่ม..เริ่มทุรนทุราย..
http://www.youtube-nocookie.com/v/IthYCYMwL-Y?version=3&hl=th_TH"></param><param name=
ลุงชัยนรา:
....ครูใหญ่ ผู้ดูแลห้องนี้กลับมาแล้ว...ขอส่งงาน เพื่อเป็นการต้อนรับ..และอวด....
....ฉันเดินเดี่ยวเที่ยวออกนอกชานเมือง
ไฟรองเรืองทิ้งร้างไว้ทางหลัง
ตากน้ำค้างหนาวใจในวนวัง
หนีคนคลั่งเมืองทรามลุกเป็นไฟ(นราธิวาส..ไง)
ฉันมาหาความหมายให้ชีวิต
พรหมลิขิตผลิดอกนอกเมืองใหญ่
รอทักทายไอหนาวแห่งราวไพร
ยามเรไรกล่อมทุ่งเมื่อรุ่งราง
ออกมาหาแววตาอันอ่อนโยน
อันจับโพลนเด่นด้าวคราวฟ้าสาง
ฟังเสียงเพรียกสายลมอันเบาบาง
คล้ายอ้างว้างพัดแผ่วแว่วมาไกล
ทอดสายตามองคุ้งทุ่งรวงข้าว
ในเรียวตาพรายดาวพราวไสว
เผื่อเวลาเงียบงันผันความนัย
เอาดวงใจระบายฟ้าคณานับ
ซุกตัวนอนซ่อนกายใต้เงาจันทร์
กอความฝันผลิใบในเดือนดับ
กล่าวอำลาราตรีค่อยหรี่ลับ
รอระยับอุษาโยคโลกขาดแคลน
ฉันตามหาดวงแสงลำแรงน้อย
ของหิ่งห้อยพราวพรายหลายล้านแสน
ยามกระพริบล้อจันทร์ปันเขตแดน
ของรอยต่อเมืองแมนแลป่าพฤกษ์
มาสานฝันชาวดินที่สิ้นหวัง
เกี่ยวพลังห่มใจในยามดึก
จุดลำแสงเจือจุนอุ่นสำนึก
จากส่วนลึกหัวใจให้เพียงพอ
มาฟังเสียงสะอื้นของคืนหม่น
ของผู้คนพลัดพรากจากห้องหอ
ผิงไออุ่นกองไฟใต้ไผ่กอ
ได้หยอกล้อยิ้มเย้าเคล้าน้ำตา
หยาดน้ำค้างหยดรินกลิ่นความเศร้า
แตกดอกร้าวร่วงแล้วทั้งแนวป่า
จั๊กจั่นสนั่นเพรียกเรียกลมพา
ร่วมกล่อมหล้ารัวโรยเพลงโปรยไพร
ท่ามแผ่นฟ้าดาษดาววาวแวววับ
น้ำค้างจับหยอกเอินเนินไศล
ดุเหว่าแว่วหวานหวิวผิวเพลงใจ
อยากร่ำไห้สะอื้นซบไม่จบสิ้น
มารอนแรมคนเดียวเทียวเก็บฝัน
หวังกำนัลคนไกลในถวิล
ทั้งโลกกว้างตรงหน้ามายลยิน
น้ำตารินไหลอุ่นจนรุ่งราง
หากวันพรุ่ง...ดอกไม้จักตายถม
กลับไปสู่กระแสสังคมระทมถาง
เมื่อเรี่ยวแรงเหือดหาย ณ ปลายทาง
ฟ้ากว่ากว้างกลับแคบลง...ณ ตรงนั้น
-----------------------------รำลึกถึงขอบฟ้ากว้าง ณ มุมหนึ่ง....ของบ้านวังพา...
http://www.youtube-nocookie.com/v/0Ha4VAuU8Qo?version=3&hl=th_TH"></param><param name="ขอขอบคุณ Anuwat Sae-Oui จาก youtubeขอขอบคุณ อ. ลือ :90ผู้สอนการวางภาพและเพลง
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version