ดำหัวแพรถูกยิงตายใต้โคนตาล เพราะเจ้าหน้าที่ตำรวจสืบทราบ
มาว่าดำหัวแพรจะพาลูกน้องมาขึ้นตาล มากินหวาก(กะแช่)กันแถว
นั้น นายร้อยศิริก็นำกำลังตำรวจมาซุ้มรออยู่ เมื่อดำหัวแพรกับลูก
น้องมาถึง ตำรวจจะจับกุมแต่ดำหัวแพรมีรึจะยอม จึงเกิดการยิงต่อสู้
กันขึ้น
อาวุธที่ทั้งตำรวจและโจรใช้กันสมัยนั้น เป็นปืนที่ยิงออกไปนัดหนึ่ง
ก็ต้องบรรจุกระสุนทีหนึ่ง ยิงทีบรรจุที เพราะฉะนั้นจึงต้องมีคนช่วย
บรรจุกระสุน ทั้งสองฝ่ายแอบหัวคันนายิงกันไปยิงกันมาอยู่นาน สุด
ท้ายคงเพราะกำลังตำรวจมากกว่า บรรจุกระสุนได้ไวกว่า
นายดำหัวแพรจึงพลาดถูกยิงเสียชีวิต (แต่บางกระแสว่าหลังถูกยิง
ไม่ตายทันที หนีไปตายในป่า)
ศพดำหัวแพรถูกนำมามัดไว้กับหลัก ในวัดนาท่อม ไว้ให้คนดูเพื่อ
ให้รู้ว่าโจรดำหัวแพรถูกปราบไปแล้วจริงๆ
หลังจากนั้น เจ้าเมืองพัทลุงและพระยาวิชัย ก็ให้สร้างรูปปั้นดำหัว
แพรขึ้นมา จุดประสงค์เพื่อเป็นการประจานความชั่วของ ดำหัวแพร
รูปปั้นถูกเอาไปตั้งไว้ที่ ปากถ้ำเขากังหรือเขาชังกั้ง และมีตัวหนังสือ
เขียนไว้ว่า “อย่าเอาอย่างไอ้ชังกั้ง” (ชังกั้งแปลว่าเกะกะ เกกมะเหรก
กีดขวาง คือมีความหมายไปในทางเลวๆ ชั่วๆ)
อนุสรณ์ชังกั้ง คืออนุสาวรีย์แห่งความชั่วช้านั้นเอง
อนึ่ง เขาชังกั้งนี้เคยเป็นที่หลบซ่อนของพวกโจรผู้ร้าย เพราะในยุค
บ้านเมืองยังไม่เจริญเท่าใดนัก บริเวณเขาที่ว่ายังเป็นป่ารกอยู่ โจรผู้
ร้ายมักอาศัยเป็นที่ซ่อนตัว
สำหรับรูปปั้นดำหัวแพรนั้น ว่ากันว่าภายหลังทางการได้ย้ายเอาไป
ไว้ที่ข้างเรือนจำเมืองพัทลุง ต่อมามีนายตำรวจใหญ่ท่านหนึ่งได้เห็น
เข้า ได้กระซิบบอกนายตำรวจที่ร่วมทางมาด้วยว่า เป็นโจรผู้ร้ายไม่
ควรมีอนุสาวรีย์ อนุสาวรีย์เค้ามีไว้สำหรับคนดีๆ น่าจะเอาไปทำลาย
หรือไม่ก็เอาไปทิ้งทะเล หลังจากนั้นต่อมาไม่นาน รูปปั้นดำหัวแพรก็
หายไป โดยไม่ทราบสาเหตุ ไม่รู้ใครเอาไป ส่วนชาวเมืองก็ไม่ได้สนใจ
มากนัก บางทีคนรุ่นหลังๆ อาจไม่ทราบก็ได้ว่าเคยมี รูปปั้นดำหัวแพร
อนุสรณ์ชังกั้ง อนุสาวรีย์แห่งความชั่วช้า
รูปปั้นดำหัวแพร มีผู้ถ่ายภาพไว้ได้ก่อนที่จะสูญหายไป ไม่ค่อยชัด
เพราะถ่ายจากหนังสืออีกที
จากหนังสือ แกะรอยเรื่องเก่า ของ เอนก นาวิกมูล
ผู้เขียน
หัวข้อ: ดำหัวแพร อนุสรณ์ชังกั้ง (อ่าน 7306 ครั้ง)