สโมสรบ้านเพลงไทย > เหะหะ-พาที

ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย

(1/1)

พีระ:
นักธุรกิจหนุ่มคนหนึ่งแต่งงานแล้ว เป็นคนซื่อสัตย์ต่อภรรยาอย่างยิ่ง ไม่เคยโกหก
วันหนึ่ง เพราะความใกล้ชิดเป็นเหตุให้เกิดอารมณ์เสน่หากับเลขาสาวสวย
ทั้งคู่จึงไปลงเอยที่บ้านของเลขาสาวตลอดบ่าย แล้วเผลอหลับไปเพราะความอ่อนเพลีย
จนกระทั่งสองทุ่ม ชายหนุ่มสะดุ้งสุดตัว...
ตายละวา  ป่านนี้ยังไม่กลับบ้าน
ภรรยาจะต้องสงสัยแน่ๆ

จึงบอกให้เลขาเอารองเท้าทั้งสองข้างไปถูกับพื้นหญ้าและขึ้โคลนให้เปื้อนเลอะเทอะ
แล้วรีบคว้าเสื้อผ้าและรองเท้าใส่กลับบ้าน

เมื่อถึงบ้าน ภรรยายืนท้าวสะเอวรอยู่แล้ว "คุณไปไหนมา?" ขึ้นเสียงสูง
สามีค่อยๆเดินเข้าบ้านและตอบว่า "ที่รักจ๊ะ ผมไม่สามารถจะโกหกคุณได้
ผมออกไปธุระกับเลขา และเราได้มีอะไรกันตลอดช่วงบ่าย
ผมเผลอหลับไป เพิ่งจะตื่นเมื่อตอนสองทุ่มนี่เอง"

ภรรยาเหลือบไปเห็นรองเท้าที่ถอดไว้
"แกอย่ามาโกหกชั้นนะ ชั้นรู้นะว่า แกแอบไปตีกอล์ฟมาใช่มั้ย
คิดว่าชั้นโง่รึ...ฮึ"
 :127_key:

สมภพ:
อาจารย์ไปตีกอล์ฟที่ไหนมา เหนื่อยลิ้นห้อยเลย

จุกจัง ธวัชชัย สุภาอรรถ:
ขอไปตีกอล์ฟ ด้วยคนนะครับ

สุธา:
เอ้า...กลายเป็นเช่นนั้นไปนะครับ  :tab_on:

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

Go to full version