หอเกียรติยศ > ชาย เมืองสิงห์
เรื่องราวของชาย เมืองสิงห์ โดยอดีตนักร้องร่วมวงดนตรีจุฬาทิพย์
แก้ว สาริกา:
:42 : พาท่านเดินเล่นจนเพลิน แถวๆ วัดเซิงหวาย จนมาถึงบ้านครูแล้ว เลยถือโอกาสแวะเยี่ยมเยือนทักทาย พี่ๆ เพื่อนๆ วงจุฬารัตน์ กันสักหน่อย ตอนนี้ก็หนีหาย ขี้เกียจหายใจไปก็มิใช่น้อย หรือไม่ก็ใกล้ๆจะหมดแล้ว สักหน่อยนะครับ คนสองคนก็ยังดี ว่าไหม รึไง ...
สมภพ:
แวะจับเข่าคุยกันเลยพี่ ผมขอลุ้นข้างๆ ครับ
แก้ว สาริกา:
:teentob: :teentob:
พล พรภักดี
เพลง "ดาวลืมฟ้า" พล พรภักดี ขับร้อง
http://www.banplengthai.com/imagehost/pics/1ddc8a86aca8e4981b7ce8bbc7ed0ba1.swf
:80 : พล พรภักดี หรือ ชื่อจริง สุรพล พรภักดี นักร้อง-นักประพันธ์เพลงท่านนี้ ไม่ค่อยจะมีใครกล่าวถึง หรือพูดถึงกันสักเท่าไหร่ ผมเองก็ไม่ได้รู้ประวัติของท่านมากมายอะไร แต่อยากจะบอกท่าน ว่า นักร้อง-นักแต่งเพลงท่านนี้ แหล่ะ
ที่ ชาย เมืองสิงห์ รัก เกรงใจ และนับถือน้ำใจนัก /
และก่อนที่จะมาใช้ชื่อเป็น พล พรภักดี ตามชื่อจริง เคยใช้ ชื่อนักร้องว่า "ชาย เมืองสิงห์" มาก่อน ...
และเป็นอีกคนหนึ่ง นอกจาก ครูนคร ถนอมทัพย์ (กุง กาดิน) ที่คอยช่วยลุ้น และบอก ครูมงคล ว่า
ให้รับ "สมเศียร พานทอง" หรือ "ลิงแดง" เข้าอยู่ร่วม วง "จุฬารัตน์"
พล พรภักดี เป็นคนถือกำเนิด เกิดที่จังหวัดสิงห์บุรี บ้านอยู่ใกล้ๆ บางงา เขตติดต่อ อ. ท่าวุ้ง จ. ลพบุรี ครูเพลงท่านนี้เป็นผู้อาภัพมาแต่กำเนิด ดวงตาพิการทั้งสองข้าง ตอนกำลังหนุ่มรุ่นๆ เที่ยวตระเวณร้องเพลงเชียร์รำวง ตีกลองเชียร์รำวง หาตัวจับยากส์ อยู่แถบแถว สิงห์บุรี ลพบุรี อยุธยา อ่างทอง รำวงนิยมกันมากสมัยนั้น มีรำวงที่ไหน ตีกันที่นั่น จับพลัดจับผลู ได้มาเจอครู เลยได้อยู่ กับจุฬารัตน์ นับว่าเป็นนักร้องรุ่นบุกเบิกยุคเริ่มต้นของ วงดนตรี จุฬารัตน์ ครูมงคล ให้ใช้ชื่อ ครั้งแรก "ชาย เมืองสิงห์"
เมื่อเริ่มครูรับ "สมเศียร พานทอง" เข้ามาใหม่ คิดอยู่ไม่รู้จะให้ชื่ออะไรดี "พี่พล" (ขออนุญาต เรียกพี่พลนะครับ ถนัดปากดี เหมือนได้ย้อนอดีต) เอ่ยบอกครู ว่าให้เอา ชื่อ ชาย เมืองสิงห์ ที่ใช้อยู่ ไปให้ สมเศียร ใช้ เหมาะสมกับเนื้อเสียง ด้วยประการทั้งปวง แล้วตนเองขอกลับมาใช้ชื่อจริง "สุรพล พรภักดี" ครูบอกให้เอา "สุ" ออก เหมือนจะไปคล้อง "สุรพล สมบัติเจริญ" เสียง ก็คล้ายจะเหมือนๆกัน คนจะเข้าใจผิดเอาได้ จึงมาเป็น "พล พรภักดี"
สุรพล พรภักดี หรือ พล พรภักดี แต่งเพลง ร้องเพลง บันทึกแผ่นเสียง ไว้มากหลายเพลง เพลง "รักพี่ดีกว่า"
เพลง "หัวใจผมว่าง" ชัย อนุชิต ขับร้อง เพลง "สาวเมืองสิงห์" เพลง "ฉันรักเธอ" ชาย เมืองสิงห์ ขับร้อง อีก และอีก
เพลงที่ร้องบันทึกเสียงไว้ ก็มี คงไม่มากนัก เพลง ร้องเอง แต่งเอง เพลง "ดาวลืมฟ้า" "มนต์รักจากอิสาน"
เพลง "พี่เขย" / เป็นมือกลองทอม กลองรำวง ที่ พี่ชาย เมืองสิงห์ ยกให้เป็นเลิศ เพลงยากส์ ต้องนี่เลย "พี่พล" ตัวอย่าง เช่น เพลง "เบื่อแล้วผู้หญิง" เพลง "มาลัยน้ำใจ" และอีกหลายต่อหลายเพลง ที่ "พล พรภักดี" ขยับมือตีกลองไว้ ...
สมภพ:
ผมตามเอาเพลงมาวางให้ฟังกันเลยครับ
เพลงแรก ดาวลืมฟ้า - สุรพล พรภักดี
http://www.banplengthai.com/imagehost/pics/1ddc8a86aca8e4981b7ce8bbc7ed0ba1.swf
อีกเพลงของนักร้องระดับหัวแถวจากวงดนตรีจุฬารัตน์
รักพี่ดีกว่า - ชัย อนุชิต
http://www.banplengthai.com/imagehost/pics/1cdd4d6d0e19a6480da357444f212754.swf
อีกเพลงครับ สุรพล พรภักดี แต่งให้ชาย เมืองสิงห์ ร้องในชื่อเพลง "สาวเมืองสิงห์"
http://www.banplengthai.com/imagehost/pics/6a7359778432979490bb4f5bfeaa47b0.swf
แก้ว สาริกา:
:90 : ** เมื่อมั่งมี มิตรมากมาย มิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมอง มิตรมอง เหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มี หมดมิตร มุ่งมองมา
แม้นมอดม้วย แม้หมูหมา ไม่มามอง **
บทกลอนบทนี้ เขียนด้วยสีน้ำมัน สีขาว อยู่ที่บานกระจกประตู ก่อนจะเปิดเข้าบ้าน "ชาย เมืองสิงห์" เป็นฝีมือการเขียน ของ "เวช วรรณกร" ซึ่งเป็นเพื่อน กับพี่ชาย สมัยเรียนที่วิทยาลัยเพาะช่าง
ช่วงที่พี่ชายตกอับ นักร้องหนี นักดนตรีหน่าย คู่ชีวิตหาย แล้วจะยังเหลืออะไรอีกเล่า นอกจากความขมขื่น ร้าวราญ
ทรมานใจสุดเหลือจะประมาณ
พี่ชาย อยู่อย่างโดดเดี่ยว ผมเองก็ยังมีภาระกิจที่ต้องทำเป็นประจำเกือบทุกวัน ที่บ้านพี่ชาย คือต้อง เขียนโน๊ต
ลอกโน๊ต ตามที่ภูมิปัญญาจะพอพึงมี ได้เรียนรู้มาบ้างจากการที่เคยอยู่กับ ครูฉลอง วุฒิวัย พี่ชาย ก็ได้ "เวช วรรณกร" มาอยู่เป็นเพื่อน โดยนำนักดนตรีมาจาก จังหวัดร้อยเอ็ด สามคน เอามาเสริม สิ่งที่ขาดหายไป "เวช วรรณกร" เป็นชาวร้อยเอ็ด ช่วงที่พี่ชายขาดเพื่อน ขาดมิตร ขาดแม้จนกระทั่งคนที่เคยรู้ใจ ก็ต้องอยู่ อย่างเดียวดาย ผมไม่เคยเห็นพี่ชายท้อถอย แต่ท้อแท้นั้นมีบ้าง พี่ชาย เป็นนักต่อสู้ ระยะหลังๆ ดื่มหนัก แต่ก็ไม่ถึงขนาดเสียงาน มีอยู่วัน รับงาน วัดสุทัศน์ฯ เสาชิงช้า กทม. พี่ชายไม่สบายมาก เรียกว่าหนักเอาการอยู่ ลุกก็จะไม่ไหว พี่ชายพยามที่จะไปงานให้ได้ ห่วงงานจะเสีย จังหวะของชีวิตยังไม่ถึงขนาด ต้องผีซ้ำด้ามพลอย "สังข์ทอง สีใส" ไม่รู้ว่า รู้ข่าวได้ยังไง มาเยี่ยมพี่ชาย เสร็จแล้วพาพี่ชาย แทนที่จะไปหาหมอ กลับพาไปที่งาน วัดสุทัศน์ฯ ขณะที่ดนตรีกำลังแสดงอยู่ นักร้องที่ไม่ได้รับเชิญ เดินขึ้นสู่หน้าเวที คว้าไมค์ แล้วประกาศเสียงดัง สไตล์ สังทอง ว่า ขณะนี้
"ชาย เมืองสิงห์" ป่วยหนัก นอนซมห่มผ้าอยู่หลังเวที ไม่สามารถที่จะออกมาร้องเพลงให้ท่านฟังได้ ท่านอยากฟังเพลงอะไร
ของ ชาย เมืองสิงห์ "ผม สังข์ทอง สีใส" จะร้องแทนให้ฟังจนหมดสิ้น นั่นคือน้ำใจของศิษย์ อีกคน ที่ร้องเพลง ของ ชาย เมืองสิงห์ แต่ง จนโด่งดังเป็นพลุ ด้วย เพลง "อกอุ่น" .....
http://www.banplengthai.com/imagehost/pics/83055e6c6a30d02695aa69373a3ee2f3.swf
: เหนือสิ่งอื่นใดก็ตาม หากพี่ชาย บังเอิญได้อ่าน และรับรู้ได้ หรือได้รับรู้จากสิ่งที่กระผมได้เขียน
และได้พิมพ์บทความ ลงใน "บ้านเพลงไทย"
ขอได้โปรดรับทราบเถิดครับว่า ศิษย์คนนี้ที่พี่ชาย มองผ่านเลย เพลง ที่ "สมเศียร พานทอง" แต่งให้นักร้องอื่นร้องจนโด่งดังมา
จนนับไม่ถ้วน แต่ "แก้ว สาริกา" ไม่เคยได้สัมผัส หรือร้องเพลงของพี่ชายได้แต่ง เลยแม้แต่ สักเพลงเดียว
ยังเคารพ เทิดทูนบูชาครู อยู่เสมอ แม้จะไม่ใช่ด้วยกาย แต่ใจไม่เคยลืมสิ่งดีๆ ที่ครู ได้มอบให้
ผมดีใจ และ ภูมิใจ ที่ผมได้เป็น ลูกศิษย์
"ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง นักร้อง-นักแต่งเพลงลูกทุ่ง" ปี 2538
" ชาย เมืองสิงห์"
สวัสดีครับ :51
แก้ว สาริกา
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version