: ถ้าหากบังเอิญ จะมีใครสักคนถามผมว่า ในแวดวงของตราแผ่นเสียง มีตราอะไรบ้าง ผมก็จะตอบง่ายๆว่า ผมม่ายรู้ มันเยอะแยะมากมายเหลือเกิน นับจำนวนไม่ถูก ไม่รู้กี่ร้อยกี่พันตรา เอาจำเพาะตราที่ดังๆติดตลาดการค้าขายแผ่นเสียงก็จำกันไม่หวาดไม่ไหวแล้ว แต่ถ้าเป็นตราแผ่นเสียงยุคแรกๆ ที่ผมเกิดทันและจำความได้ ก็ แผ่นเสียง "ตรากระต่าย" ของห้าง ต. เง็กชวน มีทั้ง ลิเก ลำตัด เพลงไทยเดิม เพลงตลาดยุคโบราณ ...
ห้องบันทึกเสียง ยุคต้นๆ "ห้องบันทึกเสียงกมลสุโกศล" เยื้อง สวนลุมพินี ปากซอยสวนพลู, ห้องบันทึกเสียงศรีกรุง
ซอยอโศก เอกมัย, ห้องบันทึกเสียง อ้ศวิน(อัศวินภาพยนตร์), ห้องบันทึกเสียงฉลอง ติ่งชัน ในคลองบางกอกน้อย,
ผมก็เห็นมีเพียงแค่นั้น
บริษัท ผู้รับทำแผ่นเสียง ก็เห็นมีอยู่ไม่มาก จำได้ "บริษัท วิรุฬหัตถกิจ" อยู่ใกล้ๆ โรงภาพยนตร์ศาลาเฉลิมกรุง
ยุคต่อมาก็เกิดห้องบันทึกเสียง ตามมาอีกมาก ทั้งในรูปแบบบริษัท และส่วนบุคคล ที่โดดเด่น ห้องบันทึกเสียง ครูไพบูลย์ ศุภวารี บางโพธิ์, ห้องบันทึกเสียงบริษัทโรต้า, ห้องบันทึกเสียง คิงส์ซาวด์, ห้องบันทึกเสียง จาตุรงค์, ฯลฯ และที่เลิกกิจการไปแล้วก็เยอะ
จนปัจจุบัน ล่วงเวลาสู่ยุคนายทุน "ห้องบันทึกเสียง ประจำบริษัทค่ายเพลง" ของแต่ละค่าย
คงไม่จำเป็นต้องบอกนะครับ ว่ามีค่ายใดบ้าง ...