สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ

ลูกปุย - ลังแข

(1/1)

ลุงชัยนรา:
                                             
 มาตามคำร้องขอ ของ ครูลือครับ
ที่นราธิวาสเมื่อก่อนหากจะกินก็ต้อง รอชาวบ้านขึ้นไปเก็บมาจากเทือกเขาบูโด ปีละ 1 ครั้ง เท่านั้นเอง แต่ตอนนี้มีการส่งเสริมให้ปลูกเป็นพืชเศรษฐกิจแล้ว โดยสำนักงานเกษตรจังหวัดนราธิวาส ตามพระราชเสาวนีย์ของสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบมราชินีนาถ
 ลูกปุย...

                                       
ใครรู้จักผลไม้ชนิดนี้บ้างเอ่ย...มีชื่อว่า "ลูกปุย" ครับ   

ลูกปุย”   เป็นผลไม้พื้นเมืองที่พบมากอยู่ในป่า เปลือกจะมีสีส้ม  เปลือกมีความหนามาก เวลาปอกเปลือกผลไม้จะพบเนื้อของลูกปุย  ซึ่งมีสีขาวน่าทาน และจากการที่เนื้อของผลไม้ชนิดนี้มีความขาวนวลคล้ายปุยเมฆยามเช้าที่อากาศสดใส ชาวพังงาจึงเรียกผลไม้ชนิดนี้ว่า “ลูกปุย”  รสชาติจะมีทั้งหวานและหวานอมเปรี้ยว    หลังจากที่ชาวบ้านใช้วิธีการเก็บลูกปุยในป่า  ปัจจุบันได้มีการเปลี่ยนแปลงวิธีการปลูกโดยการเสียบตายอด  คือการนำเอายอดลูกปุยป่ามาเสียบต้นที่เป็นพันธ์ดี  เพื่อให้ได้ลูกปุยที่มีขนาดใหญ่ ผลโตน่ารับประทานและรสชาติหวาน   ท่านที่อยากลองทานผลไม้ชนิดนี้  ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย  เพราะใน 1 ปี จะมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นคือ เดือนสิงหาคม – กันยายน
ปุยมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Baeeaurca Maerophylla Mucll
ชื่อทางวิชาการว่า "ลังแข"  เป็นพืชตะกูลเดียวกับ มะไฟ ละไม แต่ปุยมีผลและใบใหญ่กว่า
นี่คือเนื้อใน                                           


                                               


ชื่ออื่น          ลูกปุ มะแค้ ลำแข เวาะแค(ภาษามลายูถิ่น)
ชื่อวิทยาศาสตร์          Baccaurea macro - phylla Muell. Arg.
วงศ์          EUPHORBIACEAE

ลักษณะ
         
ลังแขเป็นผลไม้พื้นเมืองที่มีมากในจังหวัดยะลา นราธิวาส เป็นไม้ยืนต้นชอบขึ้นในดินร่วนซุยของที่ราบเชิงเขา ต้นลังแขเป็นต้นไม้ที่ออกผลเป็นพวงตามกิ่งใหญ่ ๆ หรือตามลำต้น ผลกลมแป้น ผิวเรียบ เมื่อผลอ่อนๆ จะมีสีเขียวแต่เมื่อสุกจะมีสีน้ำตาลแดง ขนาดผลประมาณเส้นผ่าศูนย์กลาง   ๔-๕   เซนติเมตร เล็กกว่ามังคุดเล็กน้อยเปลือกหนาประมาณ  ๑  เซนติเมตร ภายในมีเนื้อนุ่มเป็นกลีบขาวคล้ายมังคุด  เมล็ดสีน้ำตาลอ่อนลักษณะคล้ายละไม  (ละไมคือผลไม้ชนิดหนึ่งลักษณะคล้ายมะไฟแต่ผลเล็กกว่า) แต่มีรสคล้ายมะไฟและละไม ลังแขที่มีคุณภาพดีจะมีผลโตเนื้อมากและมีรสหวาน  ผลลังแขที่สุกดีแล้ว เมื่อนำมารับประทานใช้มีดกรีดเปลือกหรือบีบให้เปลือกแตกออกตามรอยกลีบเปลือก และเอาเนื้อมารับประทาน
แหล่งที่พบ
         
ลังแขพบมากในพื้นที่จังหวัดยะลา นราธิวาส ในพื้นที่ที่มีมะไฟ ละไม มักจะพบลังแขด้วย
ความสัมพันธ์กับชุมชน
ลังแขเป็นพืชพื้นเมืองที่เป็นที่นิยมรับประทานกันในชุมชนชาวยะลาและในจังหวัดใกล้เคียง
ความสำคัญทางเศรษฐกิจ
ลังแขแม้จะไม่ใช่พืชทางเศรษฐกิจแต่เป็นผลไม้พื้นบ้านที่รสดีและราคาสูงพอประมาณคือประมาณกิโลกรัมละ ๔๐-๕๐ บาท ใน ๑ กิโลกรัมมีประมาณ ๑๐-๑๒ ผล

ขอบคุณข้อมูลจาก    siamsouth.com   
ขอขอบคุณภาพจาก  imageshack.us
ขอขอบคุณผู้สอนการวางภาพ อ. ชาติ...

สมภพ:
ผมชอบรสเปรี้ยวอมหวาน อร่อยดีครับ  :52 :52

อธิปไตย:
ถ้าเป็นผลไม้ยอดฮิตช่วงนี้แถวบ้านผม คงหนีไม่พ้นมะม่วง ไปทางไหน บ้านไหนก็ออกลูกสะพรั่งเต็มไปหมด
 ส่วน ลูกปุย ยังไม่เคยลิ้มรสครับ ต้องหาลองสักครั้ง ลุงชัยบรรยายซะน้ำลายหกเลยครับ :01 :01

ลือ:
1.ขอบคุณมากครับพี่ชัย....
       ได้เห็นต้นละ
2.อร่อยมากครับน้องอธิป
     ลุงว่าอร่อยกว่ามังคุด...มิน่า ราคาแพงกว่ามังคุด 2 เท่า

ลุงเริญ:
ไม่ได้กินนานจังฮู้แล้ว แค่ได้เห็นรูปกะ น้้ำ(ลาย)แตก แล้ว

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ