สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ

มาชักว่าวกัน

(1/4) > >>

ลุงชัยนรา:
 ....ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ ลุงธง ท่าแซะ  ซึ่งเป็นกรรมการบริหารบ้านเพลงไทย ที่ได้จุดประเด็นในการคุยเรื่อง"ชักว่าว" ในหน้าห้องกระดานสนทนาบ้านเพลงไทย มาเมื่อหลายวันก่อน ก็เลยได้ความคิดขึ้นมาในเรื่องที่จะนำวิถีชีวิต ของพี่น้องชาวภาคใต้ อันไกลโพ้น มานำเสนอ ให้สมาชิกบ้านเรา ที่อยู่ในภาคอื่นๆ และมีวิีถีชีวิตที่ไม่เหมือนกันได้รับทราบ...เชิญ..ติดตาม..มาครับ...

                                             
                                                          ว่าวภาคใต้
ชาวใต้นิยมเล่นว่าวกันเพื่อความสนุกสนานในช่วงฤดูเก็บเกี่ยวข้าว  กล่าวคือช่วงระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ถึงเมษายน  ว่าวที่นิยมเล่นกันในท้องถิ่นก็เป็นพวกว่าววงเดือน  ว่าวควาย  ว่าวนก  ว่าวปักเป้า  ว่าวอีลุ้ม  ว่าวปลา  ว่าวหลา (ว่าวจุฬา) ว่าวกระบอก เป็นต้น  ส่วนว่าวอื่นก็พอมีให้เห็นอยู่บ้าง เช่น ว่าวจรเข้  ว่าวคน  และว่าวงู  แต่ถ้าเป็นว่าวที่นิยมเล่นกันมากที่สุดก็คงหนีไม่พ้นว่าวนกกับว่าววงเดือนเป็นแน่
  อีกอย่าง  "นักเลงว่าว"  ชาวใต้นิยมเล่นว่าวแบบมีแอก  (สะนูว่าว)  ประกอบว่าวเพื่อประชันเสียงด้วยว่าว่าวตัวไหนมีเสียงแอกดังและไพเราะมากกว่ากัน  ผู้เล่นมักชักว่าวขึ้นในตอนบ่ายแล้วเก็บว่าวลงในรุ่งเช้าของวันถัดมา  ถือว่าว่าวตัวใดชักขึ้นไว้ค้างคืนได้นับว่าว่าวตัวนั้นเป็นว่าวที่ดี
กล่าวถึงการเล่นว่าวพื้นบ้านภาคใต้แล้ว  คนรุ่นก่อนจะนิยมเล่นว่าวขนาดใหญ่ที่มีความยาวของปีกประมาณ  3 – - 4 เมตร ว่าวตัวใหญ่จึงต้องใช้คนส่งว่าวถึง  2 – 3  คน  และก็ใช้คนชักประมาณ 3 – 4 คน เมื่อว่าวขึ้นสูงได้ตามต้องการแล้วก็มัดไว้กับต้นไม้ใหญ่  การเล่นว่าวพื้นบ้านภาคใต้ก็เป็นเช่นนี้
                                                                            สะนู-แอก ว่าว                                                             

                                         มารู้จักว่าวพื้นบ้านภาคใต้กันเถอะ
 ว่าวบอก  (ว่าวกระบอก)  หรือว่าวรางหมูเป็นรูปแบบว่าวของเด็กๆ  ที่ทำได้ง่ายโดยใช้กระดาษ
                                                         (ไม่มีภาพ)
สี่เหลี่ยมผืนผ้าพับเข้าหากันให้เป็นรูปทรงกล่องที่เปิดด้านที่ 4 ไว้  พับว่าวให้มีสัดส่วนเป็น 4 ส่วน  คือส่วนหลังกว้าง  2  ส่วน  และส่วนข้างด้านละ 1ส่วน  ใช้เชือกผูกส่วนข้างทั้ง 2 ข้างไว้เป็น (สายพานทรง)บริเวณส่วนบน  ว่าวชนิดนี้ทำได้ง่ายเพราะไม่ต้องมีโครงว่าว  เหมาะอย่างยิ่งกับพวกเด็ก  ๆ

      ว่าวนก  ว่าวชนิดนี้ได้รับความนิยมน้อยกว่าว่าววงเดือน  นิยมเล่นกันมากในจังหวัดพัทลุง  ลักษณะคล้ายนกกางปีกร่อนอยู่บนฟ้า  ส่วนหัวอาจทำเป็นรูปหางนกแผ่บานสวยงาม

                                                       
                                                               
ว่าววงเดือน  ว่าวชนิดนี้บ้างเรียกว่าวเดือน  หรือว่าวควาย  บางพื้นที่เรียก วาบูแล  (ภาษายาวี) ทั้งนี้เพราะมีรูปดวงจันทร์เป็นส่วนประกอบบริเวณลำตัวและหางเหมือนเขาควาย
                                                         
                                                        ว่าวหัวควาย  ว่าวชนิดนี้เกิดจากการผสมผสานระหว่างว่าวหลา  (จุฬา)  กับว่าววงเดือน  แต่ได้เปลี่ยนส่วนที่เป็นรูปดวงจันทร์ให้เป็นรูปหัวควายแทน และจะติดปีกไว้เหนือปีก  เพื่อให้เสียงดังเหมือนเสียงควายร้อง

                                                         
ว่าวเป้า (ปักเป้า)  ว่าวชนิดนี้แบบไม่มีหาง เรียกว่าวอีลุ้ม  มีลักษณะเกือบเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส ไม้ไผ่ 2  ชิ้น  ผูกกันเป็นโครงว่าว  โดยปกติแล้วจะต่อหางเป็นแถบยาว  เด็กๆ  ชอบเล่น เพราะเล่นง่าย

                                                                                                          การแข่งว่าวที่ภาคใต้
   ว่าวที่ชาวใต้นิยมนำมาแข่งขันกันคือ ว่าววงเดือน (แบบไม่มีแอก) ใช้แข่งเพื่อดูว่าว่าวตัวไหนขึ้นสูงกว่ากันโดยการปล่อยว่าวด้วยเชือกที่มีความยาวเท่ากัน แล้วเอาไปผูกกับไม้ฉากที่ปักไว้บนพื้นดิน จากนั้นจึงดูว่าเชือกของว่าวตัวไหนทำองศากับไม้ฉากได้มากกว่ากันก็จะเป็นฝ่ายชนะ
การเล่นว่าวในภาคใต้ยังเป็นที่นิยมกันอย่างกว้างขวาง สังเกตได้จากการจัดประเพณีการแข่งว่าวในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนมีนาคมซึ่งมีอยู่ในเกือบทุกจังหวัดของภาคใต้อย่างไรก็ตาม การเล่นว่าวพื้นบ้านภาคใต้ยังคงเป็นการละเล่นที่ให้ความสนุกสนานและผ่อนคลายจากการทำงานหลังฤดูเก็บเกี่ยวอยู่ดังเดิม


                                     
                                                             
 ***สำหรับเด็กเล็กๆ ที่ยังทำว่าวเองไม่เป็นก็อาศัยวัตถุ สิ่งรอบๆด้าน มาทำว่าว เช่นใบเฟรินร์ ชนิดหนึ่ง ภาคใต้เรียก"ใบว่าว " เอาใบแห้งซึ่งจะมีความกว้างประมาณคืบกว่าๆ ยาวเกือบศอก  เอาเชือกกล้วยเส้นเล็กๆ  มาชักเล่น ก็ขึ้นได้สูงพอประมาณ สนุกไปตามวัย(หนึ่งในนั้นก็มีลุงชัยอยู้ด้วย)****

ขอขอบคุณข้อมูลจาก www.prachatai.com
ขอขอบคุณภาพจาก   www.oknation.net   
ขอขอบคุณผู้ฝึกสอนการวางภาพ อ. ชาติ.....   
 

ยายน้อยค่ะ:
มองไม่เห็นรูป ค่ะ ลุงชัยเจ้าขา

อธิปไตย:
เห็นชื่อหัวข้อกระทู้  :09 เล่นเอาขนลุกขนชันเลยครับลุงชัย :01

ลือ:
อะไรนะครับ ?......
       อะไรที่ลุก อะไรที่ชัน ครับ น้องอธิป?   

             ...... :32          ......:49

ลุงชัยนรา:
....ครับ..ยายน้อยและทุกท่านครับ กำลังโพสเรื่อง วางภาพ ยังไม่เรียบร้อย เจ้าหลานน้อยตัวเล็กวิ่งโร่มาแต่ไกล "ตาทำอะไร มาน้องจะช่วย"  รีบๆเลยไม่ทำตามขั้นตอน ภาพเลยไม่มี เสียชื่อลูกศิษย์ อ.ชาติ..แย่เลย งั้นจะมาแก้ไขให้ใหม่ครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

Go to full version