สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ
โลกในจินตภาพของ "เอสเชอร์"
ภิรมย์:
เอสเชอร์ ศิลปินช่างวาดชาวดัตช์ ชื่อเต็ม มัวริตส์ คอร์เนลิส เอสเชอร์
ผลงานของเขามีรูปแบบเฉพาะที่น่าสนใจอย่างยิ่ง เป็นการสร้างสรรโดย
ใช้ศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์ ผสมกลมกลืนกับศาสตร์ทางศิลปะ สร้างสรร
ภาพแห่งจินตนาการ ที่ลวงตาได้อย่างวิจิตรพิศดารเราเรียกหลักการนี้ว่า
"ทัศนียภาพที่ผันกลับ"
ภาพ "ลูกบาศก์ เนกเกอร์"
เป็นภาพที่ลวงตาให้เราเห็นได้สองลักษณะ ลองดูว่าคุณเห็นอย่างไร
ภาพ "น้ำตก"
ภาพนี้แปลกมาก ลองดูน้ำที่ตกลงมา ลองไล่ดูน้ำมันก็ไหลลงต่ำไปเรื่อยๆ
แล้วไหงกลายเป็นไหลขึ้นไปแล้วตกลงมาอีก งงมาก !
ภาพ ลานหรือระเบียง ?
ดูว่ากำลังซ่อมรั้วแต่มันดูพิลึกๆ ยังไงชอบกล ดูเองนะครับ อธิบายไม่ถูก
ภาพ ในน้ำหรืออุโมงค์น้ำ
สองคนนี้ตกลงเดินในน้ำ หรือเดินในอุโมงค์น้ำ งง..
ภาพ ลงบันได หรือขึ้น..
เป็นอีกภาพที่ดูแล้วงง ว่าจริงๆ ขึ้นหรือลง น่ากลัวเดินจนตาย
ก็ไม่รู้ ..
ภาพ ทางเดินปริศนา
ลองสมมติว่าเราเริ่มที่บันไดปีนลงมา แล้วเดินไปตามทางเดิน
ทางเดินมันก็ลาดลง แต่เดินไปๆ กลายเป็นอยู่บนบันได ต้องปีน
ลงมาใหม่...แปลก ..!
ภาพ บันไดวนขึ้น..?
มองขึ้นไป สูงจัง จากข้างล่างเราเดินขึ้นไป เดินขึ้นไป วนรอบเสา
มองขึ้นไปใหม่ เฮ้ย ..เราเดินลงนี่หว่า ลึกน่าดูเลย อะไรของเค้า ..!
ยังมีอีกมากครับภาพแนวนี้ถ้าสนใจ ดูในกลูเกิลได้ครับ พิมพ์ "Escher"
ลงไป ลืมไปก่อนพิมพ์ชื่อ คลิกตรง ค้นรูป ก่อนนะครับ
ลือ:
ภาพแปลก และพิศดารพันลึกมากครับ คุณภิรมย์
แต่เจอแบบนี้ ผมกลัวนะ...ไม่กล้าลอง ขอบอกเลย
เพราะดูแล้ว ยากที่จะเข้าใจมัน....
1. คือ เมื่อปี 2517 ....
ผมเคยมีประสบการณ์ ขึ้นบันไดเกลียวแคบๆ ที่ฐานเจดีย์ ของวัดสมเด็จหลวงพ่อทวดวัดช้างไห้....
เพื่อจะขึ้นต่อ ไปชมชั้นบน
เชื่อไหมครับ....
ผมขึ้นบันไดเกลียวสว่านเล็กๆนั้น ไม่สำเร็จ เหมือนคนอื่นๆ...!!!
เพราะผมจะคอยแต่เอี้ยว และบิดตัว ตามเกลียวของบันไดเหมือนคนเซ้นสิถิฟ
โดนเพื่อนๆ ที่ไปฝึกสอนด้วยกันทุกคน...แม้แต่ครูพี่เลี้ยง
หัวเราะขำผม จนน้ำหูน้ำตาไหล...
2. ผมพยายามลองใหม่...ก็ไม่สำเร็จอีก
หัวผม มันคอยแต่จะเบียด ติดกับเกลียวบันไดทุกที
ครูพี่เลี้ยงที่รออยู่ข้างบน ตะโกนลงมาทั้งหัวเราะว่า
"น้องลือ.... น้องก็อย่าบิดตัวซี่
เดินขึ้นมาตรงๆเลย...555"
ผมลองอีกที... อะ ก็เผลอเอี้ยว บิดตัว ตามลักษณะเกลียวบันไดอีก .....
เจดีย์องค์ใหญ่ องค์นี้เลย....สาธุนะครับ
(ขอบคุณเจ้าของภาพ)
รู้สึกอับอายมากๆครับ...เพราะเพิ่งเป็นวันแรกของการฝึกสอน...ยังไม่รู้จักกันและกันเลย
แต่ก็ไม่เท่า กับที่งุนงงเป็นอย่างยิ่ง
ไม่เข้าใจ...
" เขาขึ้นกันยังไงอ่า ? ....บันไดเกลียวแคบๆ
คนอื่นขึ้นได้สบายๆ... แล้วทำไมผมขึ้นไม่ได้....จะติดตรงหัว ทุกที "
ภิรมย์:
นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้ทราบเรื่องการขึ้นบันไดวนของจริง แล้วเกิด
ปัญหาอย่างที่ครูลือประสบมา พยายามนึกจิตนาการดูว่า ถ้าเป็นตัว
เราเองจะเป็นยังไง แล้วลักษณะที่เกิดกับครูลือเป็นยังไง
คิดว่าตัวเองน่าจะขึ้นได้ไม่มีปัญหา แต่ปัญหาที่เกิดกับครูผมนึก
สภาพไม่ออกจริงๆ ครับว่ามันเป็นยังไง
เอารูปบันไดวนมาลงให้ชมเล่นๆ เป็นตัวอย่างครับ
แบบใหนครับที่ครูว่าขึ้นไม่ได้ อย่าบอกนะว่าทุกแบบ
ขอบคุณไปยังเจ้าของภาพทุกท่านครับ
เผ่าพงษ์ ปัตตานี:
ก่อนจะขึ้นบันใดวนในเจดีย์ ครูลือต้องเข้าไปกราบนมัสการหลวงปู่ทวดในวิหารท่านเพื่อขออนุญาตก่อนครับ จึงจะขึ้นได้อย่างปลอดภัย
ลือ:
1. อันนี้ครับ
2. แต่ขอคร็อป(crop)ภาพ ให้ดูเป็นช่วงบันไดเวียนที่สั้นๆ เตี้ยๆ.... และมีความรู้สึกว่า วงเกลียวจะบีบแคบ ค่อนข้างมาก
คิดว่า ทุกวันนี้ ก็น่าจะยังคงมีอยู่นะครับ...และมีบันไดเวียนหลายอัน ไม่ใช่อันเดียว
ตอนนั้น อายุ 17 เอวแค่ 27 ....ยังผอมพรียว ....ที่ติด คงเพราะใจมันสั่งให้เลื้อยขึ้นไปอย่างงู
แต่ตอนนี้ ถ้าขึ้นแล้ว ติดอีก ก็คงเพราะหุ่นใหม่ของตัวเอง
อย่างเดียวครับ.....อิ อิ
3"ก่อนจะขึ้นบันไดวนในเจดีย์ ครูลือต้องเข้าไปกราบนมัสการหลวงปู่ทวดในวิหารท่านเพื่อขออนุญาตก่อนครับ จึงจะขึ้นได้อย่างปลอดภัย"
อ๋อ....เรียบร้อยครับ คุณเผ่าพงษ์ เรื่องนั้นไม่พลาดเลย...
คือ ครูพี่เลี้ยงจะพาพวกเราไปกราบสักการะหลวงพ่อทวดฯที่เขื่อนก่อน แล้วจึงพาชมบริเวณวัดครับ
ที่จำติดหูมา คือ มีครูพี่เลี้ยงบางคนถามกัน
"ไส่ หน่องค่นนัน คึนไมดาย...ทำไม น้องคนนั้น ขึ้นไม่ได้อะ"
"เบ่อ แก่เอียว.....ก็แกเอี้ยว(ตัว)ไง"
4. รบกวนคุณภิรมย์ เอารูปผลงานของศิลปินคนนี้ มาวางให้ดูกันต่อซีครับ....คอมผมช้าฝุดๆ
แค่ตอบกระทู้นี้ ก็เกือบชั่วโมงครับ......มันเอื่อย เหมือนหมดแรง
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version