สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ
การละเล่นของเด็กภาคใต้
ลุงชัยนรา:
เห็นผมก็จนกว่าเพื่อนไม่มีของเล่นอะไร..แต่ทำไมเท่าแต็ด...
สมภพ:
เคยมีเพื่อนผู้หญิงมาขอเล่นด้วยครับลุงชัย เห็นผมเล่นแล้วคงนึกสนุก
มันบอกว่าของมันไม่มี :58 :58
เผ่าพงษ์ ปัตตานี:
สงสัยลุงชัยขี้เหนียวตอนนั้น เลยเล่นแต่ของเพื่อนลืมเล่นของเอง ขอแลถิไม่เชื่อ อิอิอิ
ลือ:
1.สมัยนั้น ....
ก่อนจะเริ่มเล่นเป่ากบ ก็ต้องขอเช็ก "แม่เกย"กันก่อนนะครับ
เพราะถ้าแม่เกย(-หนังยางเส้นที่แต่ละคนใช้ลงสนาม ในการแข่งขัน)โด่ง..
คือวางบนพื้นแล้ว ไม่ราบสนิทกับพื้น มีบางส่วนเผยอขึ้นเหนือพื้น....
ถือว่าเอาเปรียบกัน เพราะมันออกจะง่าย ที่พอเป่าแล้ว จะขึ้นขี่ ประกบทับหนังยางของคู่ต่อสู้ทันที
มีการคัดค้าน ขอให้เปลี่ยนเส้นหนังยางใหม่ เอาอันที่ไม่โด่งมาเล่นแทน....
2. เล่นเป่ากบแพ้ทีไร...ผมรู้สึกใจหวิวๆ หายใจขัดๆ
...เข่าอ่อน ตอนหนังยางของตัวเองกำลังจะหมดแขน
เสียดายหนังยางมากครับ เพราะเล่นให้จ่ายค่าแพ้ ทีละ 2-3 เส้น...
(ส่วนบ่อนเป่ากบ ที่กำหนด 5 เส้น.... ผมไม่สู้ครับ)
:09 :09 :09 :09 :09
ลุงชัยนรา:
...นี่ครับ..กลับมาแล้ว...เจ้าแห่งประสพกาณ์ มีเรื่องมาเล่าบ่อยๆ นะครู เอาเรื่องเก่้า สำนวนใหม่มาฝากกัน
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version