บ้านเพลงไทย ความภูมิใจของคนไทยรักษ์เพลง
สโมสรบ้านเพลงไทย => เหะหะ-พาที => ข้อความที่เริ่มโดย: พรหมนิมิต ที่ กันยายน 23, 2013, 05:44:27 PM
-
เพื่อนสาวสองคน เรียนหนังสือโรงเรียนวัดมาด้วยกัน เมื่อจบ ป.4 แล้วก็ไม่ได้เรียนต่อ ต่างคนต่างไปทำมาหากินตามอาชีพถนัดกันไป เพื่อนสาวคนที่หนึ่ง เดินทางเข้าตัวอำเภอ เป็นลูกจ้างปั๊มน้ำมัน วันๆขลุกอยู่กับการขายน้ำมัน เกี่ยวกับการเงิน อ่านเอกสาร คิดเงิน ทอนเงิน เป็นอย่างนี้ทุกวัน ส่วนเพื่อนสาวคนที่สอง ไม่ได้ไปไหน ทำนาเป็นอาชีพ หนังสือหนังหาไม่เคยได้อ่านได้เขียนแต่อย่างใด จนเมื่อหลายปี สองสาวได้พบกันอีกเมื่อเพื่อนสาวคนที่หนึ่ง กลับมาบ้าน วันหนึ่งสองสาวชวนกันเข้าป่าหาเห็ด หาหน่อไม้ เมื่อได้เวลาพอสมควร สองสาวเดินออกจากป่ามานั่งพักเหนื่อยกันอยู่ที่ชายป่า เพื่อนสาวคนที่หนึ่งชวนคุย ถามสารทุกข์สุกดิบกัน...ตอนหนึ่ง เพื่อนสาวคนที่หนึ่งถามว่า ตั้งแต่ออกโรงเรีนมาหนังสือหนังหาเคยอ่านบ้างใหม? เพื่อนสาวคนที่สองตอบว่า ก็พอได้อ่านบ้าง แต่ไม่ค่อยบ่อยนัก เพื่อนสาวคนที่หนึ่งเอาด้ามเสียม เขียนลงบนพื้นดิน เป็นอักษร ก.ไก้ ตัวโต แล้วถามเพื่อนสาวว่า
เพื่อนสาวคนที่หนึ่ง..นี่แกจำได้ใหม นี่เป็นตัวอะไร?
เพื่อนสาวคนที่สอง...เอ...คลับคล้ายคลับคลาแฮะ นึกไม่ออก
เพื่อนสาวคนที่หนึ่ง..นึกไม่ออกจริงๆหรือ นี่คือตัว ก.ไก่ ไงล่ะ
เพื่อนสาวคนที่สอง..โอ้โฮ.....ข้าออกโรงเรียนมานาน ไม่นึกว่ามันจะใหญ่ขนาดนี้แล้วตัว ก.ไก่ นี่
เพื่อนสาวคนที่หนึ่ง..????????????????