บ้านเพลงไทย ความภูมิใจของคนไทยรักษ์เพลง
สโมสรบ้านเพลงไทย => ห้องสันทนาการ => ข้อความที่เริ่มโดย: ลือ ที่ กรกฎาคม 10, 2013, 06:03:16 PM
-
ของสะสมของผม
ผมชอบสะสมของเก่าครับ....ซื้อสะสมมานาน จนรกบ้านไปหมด
ได้ที ถ่ายรูปมาโพสต์โชว์...
ฝุ่นเฝิ่นไม่ต้องเช็ดกันละ..
เพราะว่า มันคือ ของเก่าครับ......คิก คิก
1. ไม้สักแกะสลัก รูปหญิงพม่านุ่งผ้าลุนตยา
(ขนาดสูง 48 เซ็นติเมตร)
เป็นชิ้นที่ชอบมากครับ...ได้อารมณ์ความเป็นพม่าดีทีเดียว
แขนขาดไปข้าง...คิดซะว่า ที "วีนัสแห่งไมโล" ยังแขนขาดตั้ง 2 ข้างเลย
ผมซื้อจากร้านริมถนนไปสันกำแพง ก่อนถึงบ่อสร้างครับ ....ประมาณปี 2537-38
(http://image.ohozaa.com/i/678/7rTw8q.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/85c/VkivG8.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/817/PSRBMj.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/889/tOXNdM.JPG)
:61 :61 :61 :61 :61
-
ประมูลราคาด้วยไหมท่าน อยู่ที่ 4 หรือ 5 หลัก
ของบางครั้ง อยู่ที่คนชอบ ราคาตามคนมีเงิน เสร็จ คนจนหมดสิทธิ์ อย่างแผ่นเสียงซิ
หลักหมื่น ก็หาซื้อไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่คนซื้อไป บางทีไม่ใช่ฟังนิ เอาไว้ดูเฉย ๆ
ขอบคุณมากกับของชอบ ที่คุณลือ นำมาให้เพื่อน ๆ ได้ชมกันอีกครั้ง
-
เกิดมา ไม่เคยขายของครับ คุณสมพร...
ชอบแต่เที่ยวซื้อของเขา สนุกดี ฮิ ฮิ.....
และไม่นึกจะขายเลยครับ ทุกชิ้นเป็นเอนเตอร์เทน
ให้ความสุขทางใจ
มีมันให้เห็น ว่ายังอยู่ใกล้ๆนะ....สุขง่ายๆละ
ไม่มีมัน หรือหายไปสักชิ้น...เฉาใจ ครุ่นเครียดทันที
"มั๊นหายไปไหนอะ..?"
....นึกเท่าไร ก็นึกไม่ออก
อีกสี่วัน นึกได้ ...ก็ให้หลานชายไป ตอนหลานมาพัก ก่อนจะไปธุระแม่ฮ่องสอนไง...
เพราะหลานมันก็ชอบของแบบนี้....
เออจริง...โล่งอกเลยครับ
:01 :01 :01
-
2. ชุดกระเบื้องก๊องๆแก๊งๆ...
ผมจะเลือกเก็บที่เห็นว่าหน้าตาแปลกหน่อย ...เน้นสีขาว-น้ำเงิน(white & blue)
white & blue...ฟังดูคลาสสิก อิ อิ...
แต่ที่จริง เป็นของพื้นๆของทางเหนือ ณ ขณะที่ซื้อ ครับ...
ขายกันถูกๆ แบกะิดินตามงานแฟร์ต่างๆก็มี....
และจากร้านจริง แต่ช่วงลดราคาก็มีครับ
แต่เดี๋ยวนี้ ไม่ค่อยเห็นแล้ว....
(http://image.ohozaa.com/i/9c8/YvZbgC.JPG)
อย่าง 3 ใบข้างหลัง มาอ่านเจอในนิตยสาร"พลอยแกมเพชร"
มีคนสะสมเหมือนกัน เขาบอกว่ามันเป็นโถใส่กะปิครับ...
(http://image.ohozaa.com/i/5e0/aJdGFJ.JPG)
อูฐ คือป้านน้ำชา...เวลาริน น้ำชาจะออกมาทางปากของอูฐครับ
(http://image.ohozaa.com/i/50e/alY6tX.JPG)
โถอันกลาง ซื้อต่อจากพิพิธภัณฑ์แม่สาที่เลิกกิจการไป(นานแล้วครับ)
(http://image.ohozaa.com/i/07a/Dd7mOo.JPG)
กลุ่มนี้ มากันหลายที่ หลายครา...จำไม่ไหว จำอย่างเดียว ถูกๆ ไม่ซื้อของแพง
(http://image.ohozaa.com/i/ef4/t74VaU.JPG)
เด็กจีนสามคน กับ อ่างขวามือ จำได้แม่นครับ...ลดราคา อันละ 100
จากร้านเซรามิกข้างทางไปสันกำแพง ก่อนถึงบ่อสร้างเช่นกัน
(http://image.ohozaa.com/i/603/BvVOFI.JPG)
อัดยัดตู้ไว้ที่เดียวกันเลย......คุณสมพร เกาะยอมาพัก มันจะอยู่ปลายเท้าท่านพอดี
ฮิ ฮิ....เพราะคุณสมพรได้นอนห้องสวีท(suit) คือ นอนราบกับพื้นของส่วนรับแขกครับ
(มากัน 7 ท่าน...สาวๆ 3ท่านนอนเตียง(ก็เก่าอีก)ในห้อง...
หนุ่มอีก 4 ได้นอนแบบทหารราบหมดทุกท่านครับ)
:61 :61 :61 :61
-
3.พวกจาน ชาม ถ้วยกระเบื้อง ครับ...
ชอบลวดลายมัน....โบราณดี
(http://image.ohozaa.com/i/22d/IgDenw.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/56a/XtYBoP.JPG)
ชามตราไก่...ฝีมือช่างสกุลจีน(มาศึกษาในเน็ตทีหลัง)
ผมกวาดเหมามา 72 ใบ (แบ่งครึ่งกับเพื่อน คนละ 36 ใบ)
จากพิพิธภัณฑ์แม่สาที่เขากำลังจะเลิกกิจการ หลายปีมาแล้วครับ....
นั่งเลือกชามไก่มันส์มาก....จากเข่งเก็บชามไก่ 2 เข่งยักษ์
ผมเลือกอย่างไก่อ้วน ขนสวย ป้ายขนไก่เป็นริ้วๆ มาหมดเลย จนโดนพี่เขาเหน็บเอา...
"โห-อาจารย์ เลือกแต่ใบสวยๆไปหมดเลยนะคะ..." ผมก็แหะๆ...
รับของมาก่อนเลยครับ จ่ายเงินสิ้นเดือน....เพราะผมเป็นครูประจำชั้นของลูกชายเขา (ม.1)
ซื้อหลายอย่างครับ ของเพื่อน 2พันกว่า ...ผม 4 พันกว่า หนักอยู่..ณ สมัยนั้น
น่าจะปี 2539-40 ที่เขาว่า ฟองสบู่เริ่มแตก...
(http://image.ohozaa.com/i/90e/8EWTcU.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/a52/zNvHHw.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/ac5/v340QS.JPG)
อันนี้ ชุดถ้วยกาแฟที่นำเข้าจากประเทศญี่ปุ่นในสมัยก่อน ครับ....
มีลายดอกซากุระ และศาลาญี่ปุ่น ....
ผมเคยเห็นมาแต่เด็ก เขาให้กันเป็นของขวัญแต่งงาน
เซ็ทนี้ ผมได้จากการเข้าไปเล็งของหลังร้านขายถ้วยชาม หม้อไห ที่อยู่ข้างร้านทองโอ้วจินเฮง
ตรงที่ตั้งของคิวรถไปแม่ริม แม่แตง ....เขาเหลือขาย บอกว่าตกรุ่นมานานมาก
...เหมามาทั้งเซ็ท มี 6 ชุด ก็แบ่งให้เพื่อนไปชุดนึง
ผมน่าจะมี 4 ..เพราะทำถ้วยกาแฟแตกไปใบ
แต่จานรองยังเก็บไว้ครับ ไม่ทิ้ง...
เดี๋ยวนี้ ร้านนั้น มีแต่ของใหม่จากจีนแดง....ผ่านไปทีไร ยังนึกดีใจ
ที่ตอนนั้น ตัวเองยังมีไฟแรงพอ...
สู้ดั้นด้นตามล่าซื้อมาครอบครองจนได้.....
มีบางเสาร์ ผมเตร็ดเตร่ไปถึงลำพูนครับ...เดินเข้าไปถามหา ดูเองมั่ง ตามตลาดเก่าๆ...
ถ้าได้ชิ้นเด็ด มาสักชิ้น ที่โดนใจจริง ก็ว่าโอเค..
แต่ ถ้าไม่ได้เลยสักชิ้น ....ก็ไม่เป็นไร
...คิดบวกเอง ว่าวันนั้น ได้เปลี่ยนบรรยากาศกินข้าว(ราดผัดกะเพรา ไข่ดาว)นอกบ้านครับ
:32 :32 :32
-
(http://image.ohozaa.com/i/c99/FFrYse.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/f65/vZ5fiY.JPG)
2 ใบนี้ เป็นจานชามเวียดนาม....
สภาพจริงคือ แตกเป็นเสี่ยงๆ ทั้งคู่เลย ....แต่ชิ้นส่วนมีครบนะครับ
นำมาต่อใหม่กับกาวอีพ็อกซี่จนคืนสภาพ
แต่ก็กลัวมันแอบหมดแรงกาว เลยหาขาตั้งมาให้
กันจานชามย้วย...ฮิ ฮิ
(http://image.ohozaa.com/i/561/NJFoMb.JPG)
จานใบลวดลายเขียนเป็นดอกไม้...ผมซื้อจากร้านขายของเก่า
อยู่ตรงข้ามโรงพยาบาลนครพิงค์ หรือเรียกกันว่า โรงพยาบาลป่าแงะ...
เขาก็กำลังจะเลิกกิจการ อ้อนให้ช่วยซื้อ...ผมเลือกจานนี้ เพราะชอบลวดลาย
ส่วนใบข้างล่าง เป็นจานญี่ปุน เขียนลวดลายดอกไม้ และไก่ฟ้า( pheasant /เฟสสัน)แล้วเดินเส้นทอง
เป็นของนำเข้าจากญี่ปุ่นในสมัยก่อน ....
ส่วนมากคนมีฐานะจะซื้อถวายวัดกัน เพราะลวดลายสวยเกินใช้งาน
เดี๋ยวนี้ ผมเคยเจอวางขายที่ตลาดมือสอง..โก่งราคาขาย จนผมนึกขัน....
ดีนะ ที่เรามีไว้แล้ว...จำนวนพอควรอยู่
(http://image.ohozaa.com/i/f9b/4PNtOb.JPG)
จานของแถมจากร้านทองสมัยก่อนครับ...
เพื่อนรุ่นน้องให้มาซัก 2-3 ปีมานี้เอง...เขาเป็นคนกรุงเทพฯ
มาเที่ยวเชียงใหม่ เห็นผมชอบสะสม...
มาอีกครั้ง เลยเอาของที่แม่ตนมี มาแบ่งให้เก็บ 1 ใบ
(เคยเห็นจานแถมจากร้า่นทองบางชุด พิมพ์รูปนางสาวไทยสมัยก่อนก็มีครับ)
(http://image.ohozaa.com/i/c25/DwDHWW.JPG)
ชามพิมพ์ลายยุทธหัตถี...
ผมกลั้นใจซื้อจากพิพิธภัณฑ์แม่สา (พร้อมชามตราไก่ และอื่นๆ)...
ก็เพราะชอบเรื่องราวของลวดลายครับ
แต่มีตำหนิ ว่าเคยแตก มีรอยต่อ....หากผมรับได้
เคยมีนะครับ...ก็อยากได้ แต่ทำใจแข็ง ยังไม่เอาดีกว่า
กลับมาบ้าน นึกถึงมันไม่เลิก....
กลับไปอีกที มีคนคว้าไปแล้ว
ทีนี้ ซึมยาวเหมือนกันครับ....
(http://image.ohozaa.com/i/a27/mKHFkX.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/268/yyXdBQ.JPG)
ซึ่งส่วนใหญ่ ผมจะเก็บจาน ชาม ถ้วย ใบที่ชอบ
รวมไว้ในตู้นี้ครับ...
แต่ที่เคยชอบมาก ตอนได้มาแรกๆ...
ต่อมา ...เกิดไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ละ
(เพราะเจออันที่สวยกว่าไง)
....ก็ไม่ทิ้งครับ ยังมีเก็บไว้ อีกตู้นึง...
:37 :37 :37 :37
-
รอดูตู้ต่อๆไปของครูลือครับ...ผมว่ายังไม่หมดน่า
-
ของครูลือยอดเยี่ยมมากครับ สวยคลาสสิค ทั้งนั้นเลย
สำหรับผมไม่ถนัดในการเก็บของแบบครูลือครับ ชิ้นใหญ่
พลาดขึ้นมาก็เป็นเรื่อง ส่วนของผมตกก็ไม่เป็นไรชิ้นก็ไม่
ใหญ่ สะดวกดี
ของครูลือที่ชอบมากก็ ชุดถ้วยกาแฟที่นำเข้าจากประ
เทศญี่ปุ่นในสมัยก่อนครับ สวยมาก มีโอกาสขอเอามา
ชงกาแฟดื่มหน่อยนะครับ...
-
1. ยังไม่หมดจริงๆครับ พี่ดาวเรือง...
ขอบคุณมากนะครับ ที่พี่ดาวเรืองให้เกียรติมาแวะดู มหาสมบัติ...(=มีมาก จนรกบ้าน)...
อันหาค่ามิได้ (=ไม่มีราคาค่างวดสูงๆ สักชิ้น)....ของผม อิ อิ
คงเข้าใจนะครับ... เพราะผมไม่มีของสะสมเกี่ยวกับเพลงเลย ....
(แผ่นเสียงนี่ ไม่เคยสัมผัส เล่นไม่เป็น)....
ใจมันชอบมาทางของพวกนี้ครับ... แก่ตัวแล้ว ก็อยากนำมาวางให้เพื่อนดูกันเล่นๆ
เพราะตั้งใจ ว่าจะไม่ซื้ออะไรมาเพิ่มในบ้านอีกแล้วครับ
2. ขอบคุณครับ คุณภิรมย์....
ผมเองก็ชอบชุดกาแฟจากญี่ปุ่นมากครับ...
ลายมันละเอียด เส้นสายก็คมชัด สีก็สุภาพๆ ดูเป็นงานแนวเรียบร้อยๆครับ
:08 :08 :08 :08
-
4. ไม้สัก แกะสลักรูปหญิงเปลือย (nude/นู้ด)
เป็นอีกชิ้นโปรด....(สูง 25 เซ็นติเมตร)
ได้มาจากร้านขายของแถวถนนช้างม่อย..15-16 ปี มาละมังครับ
มันซุกอยู่ในมุมอับของชั้นวาง...
....ต่อรองราคาสุดฤทธิ์
ที่ใต้ฐาน มีสลักลายเซ็นด้วยครับ
ว่า " Win Myint 7/5/69 "......เป็นของปี 2512 โน่น
(http://image.ohozaa.com/i/c89/dK276T.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/ede/cPdEAF.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/fa5/oK6Jv6.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/093/7n4a1q.JPG)
เสียดาย ที่ผมทำหล่น ....หักบางส่วน
แต่ก็ได้เอากาวสมานไว้ครับ.....
:60
-
ไม้แกะสลักของทางเหนือที่หลุดมาจากพม่าแท้ๆน่าเก็บมากครับ แต่ถ้าของทำเลียนแบบจะไม่ค่อยเข้มขลังแบบของเก่าจริงๆ เวลาไปเที่ยวเชียงใหม่ผมชอบให้เพื่อนพาไปเที่ยวชมงานไม้สวยๆที่หางดงครับ มีแปลกหูแปลกตาเยอะมากเดินดูได้ทั้งวัน
-
ภาพไม้แกะสลักผู้หญิงเปลือยชอบมากครับ ดูเป็นงานศิลป์ดีแท้
-
ไม่เหมือนเรา ชอบสะสมหนี้... :07
-
ครู ไม้แกะสลักนี่ตอนกลางคืนเคยลุกขึ้นมาเดินในบ้านมั่งปล่าว :85 :85
-
ของเก่าเก่า บางที ก็ดียิ่ง หลายหลายสิ่ง ปิ๊งกันมา น่าสะสม
เว้นก็แต่ แม่ทูนหัว ตัวกลมกลม ที่อาคม ปรารถนา พาไปเทิร์น
:72
อิ อิ อิ สนุกๆนะครับคุณลือ ขอบคุณท่านมากนะครับที่กรุณานำของสะสม
ที่ชื่นชอบมาโชว์ให้เพื่อนๆได้รับชมกันอย่างมีความสุข(และแอบอิจฉาเล็กน้อย)
..ผมนอกจาก ฝุ่น และ เพลง แล้วก็ไม่มีอะไรเลยที่จะสะสมเป็นชิ้นเป็นอัน เสียดาย
บ้านอยู่ไกลไปหน่อย ไม่งั้นคงได้มาจิบกาแฟ ด้วยชุดกาแฟนำเข้าจากญี่ปุ่นร่วมกับ
คุณภิรมย์ แน่ๆเลย.ผมขออนุญาตนำเพลงเก่าๆมาเพิ่มบรรยากาศซักหนึ่งเพลงนะครับ
เพลงผมเอง อดิเรก จันทร์เรือง (เครดิต..คุณboonliengja)
http://www.youtube.com/v/wXd_80IgcQQ?hl
-
ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ หลานๆ ที่มาอุดหนุนกระทู้ของสะสมมากๆนะครับ...
ให้คุยแบ่งปันเรื่องแบบนี้ มียาว ถึงยาวมาก ได้อย่างสบายๆ...
(ท่านใดก็เป็นนักสะสม เอามาโพสต์แชร์กันนะครับ)
แต่ถ้าให้คุยเรื่องแผ่นเสียงละก็...จะเป็นการ์ตูนตลก แบบช่องเดียวจบทันทีครับ...ไม่มีฐานข้อมูล
1.คุณเผ่าพงษ์พูดถูกที่สุดครับ งานแกะสลักแบบพม่าแท้ จะแกะหน้าตาเป็นเอกลักษณ์
หน้าแบนๆ ป้อมๆ หุ่นจะสันทัด...ผมเห็นปั๊บ รู้ทันที มันมีเสน่ห์ น่าซื้อมากครับ
แต่นั่นแหละ ที่เชียงใหม่ ขายราคาแพงมากๆ เพราะผ่านคนกลาง-(กลางแ้ล้วกลางอีก)...มาหลายมือ
2.เพื่อนกรุงเทพฯอีกคน เรียนครุศิลป์จุฬาฯด้วยกัน มาพักบ้าน....
ก็ชอบไม้แกะสลักนู้ดนี้ มากเหมือนกันครับ...
จับๆ คลำๆอยู่นั่นแล้ว
ทนไม่ไหว ก็ออกปากว่า "เฮ้ย...ชอบอันนี้จังเลยว่ะ"
(ปกติ มีไรสวยๆ แปลกๆ เราก็ให้ๆกัน ไม่หวงครับ
-อย่างเพื่อน เขาก็เคยให้ไม้แกะสลักช้างที่เขาซื้อจากศรีลังกาแก่ผมอันนึง)
....ผมหัวเราะ รู้ว่าเพื่อนลองหยั่งๆดู รีบบอกเลย
"อันนี้คงไม่ได้เว้ย...5555"
3. น้องโกะยังเด็ก มีหนี้เพื่อเสริมคุณภาพชีวิต...ก็สนุกอีกแบบนะครับ
เถอะ...ไม่นาน ก็จะหมดหนี้อย่างพี่ลือเองครับ....
สบายใจ แต่อ้วนง่ายนะ.... คนปลอดหนี้เนี่ย ...อิ อิ
4. ไม่มีนะครับ คุณภพ...
ไม่มีเลย เรื่องสปิริท(spirit)ทั้งหลายแหล่ครับ...สบายใจได้ อิ อิ
5. ขอบคุณเพลงเพราะๆ และกลอนเซ็กซี่ๆนะครับ คุณอาคม...
ผมเริ่มจำ จับแนวกลอนของคนอาคม ได้แล้วนะครับ...
ไม่บอกว่าใครแต่ง....แต่ถ้าอ่านแล้ว มีลูกเล่นแบบที่ว่า
ต้องคุณอาคมเป็นผู้แต่งแน่นอนครับ....5555
ไม้แกะสลักที่เชียงใหม่ ตอนนี้ ที่เห็นขายทั่วไปก็เป็นไม้มะม่วง...แล้วทำสีให้ดูเก่าโบราณ
ถ้าเป็นร้านลักษณะแกลอรี่...มีเซอร์ทิฟิเคชั่นรับรอง
อย่างนั้น ไม้สักแท้ได้ครับ
ที่ตลาดของมือสองที่เชียงใหม่(เสาร์-อาทิตย์) อยู่หลัง โรงเรียนปรินส์ รอแยล
สี่ห้าปีก่อนนี้...ซื้อสนุกจนน้ำลายจะไหล (ต้องรีบกลืน)...
แม่ค้าจะไปเหมาของจากโกดังร้านของตกแต่งที่ปิดกิจการ
ใส่หลังปิกอัพ เอามาเทกอง วางขายอย่างเลหลัง ถูกๆ
ราคาเดียวกันเป็นกองๆ....ซึ่งน่ารื้อคุ้ย เป็นยิ่งนัก 5555
ต้องรีบไปดักรอที่ข้างฟุตบาธก่อน 9 โมงครับ เพื่อแย่งหยิบซื้อ ตัดหน้าคนอื่น....
ใครตาดี มือไว ก็ได้ของถูกใจ...
ช้าไป จะมีคนขายเจ้าอื่น มาเลือกซื้อ แล้วไปอัพราคาขายอีกที...
ผมได้ไม้สักแท้แกะสลัก จากกองเลหลังมาพอควร...
ชิ้นเล็ก ราคาถูกกว่าก๋วยเตี๋ยวธรรมดา 1 ชาม...
เป็นพวกเชิงเทียน...ถาดใส่ของ กล่องใส่ของเล็กๆ ....ฯลฯ
ชิ้นโตหน่อย ราคาก็สูงขึ้นมาอีกหน่อย...แต่ก็ยังถูกครับ
แจกหลาน แจกเพื่อนไปบ้างแล้วครับ
เดี๋ยวนี้ ไม่มีแล้วไม้สัก....มีแต่ไม้มะม่วง ฉำฉาก็แทบไม่มีเหมือนกัน...
ไปที...บางทีซื้อไม่ลงครับ มันเกร่อ ไปไหนก็เห็นวาง จนเบื่อ....
แต่ไปครั้งล่าสุด หลังๆมา....เจอชิ้นนี้ครับ
ไม้สักแท้ แกะกนกแบบล้านนา แยกมา 2 ชิ้น แต่สามารถประกบต่อลายกันได้
ผมว่า น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของฉากหลังของธรรมาสตร์ที่พระใช้นั่งเทศน์...
นี่ว่าจาก ที่เคยเห็นผ่านๆตาตัวเอง มานะครับ...
ผมเดินผ่านไปเลย ในรอบแรก....เพราะแพงมาก... 2 ชิ้น 600 ไม่ยอมลด...
(คนขายคงจะรอขายคนซื้อที่มีฐานะ เช่น อาจารย์ มช. ....
หรือ ชาวญี่ปุ่นที่อาศัยอยู่ใน จ.เชียงใหม่ ..
ผมเห็นชอบมาเดินกันครับ และมีกำลังซื้อสูง)
เดินไป คิดไป ...เราลองต่อ รวมกับอันอื่นซิ เผื่อจะเขาหยวนให้....
กลับมาอีกที ...ทำอย่างที่คิด ก็ได้มา
ผมเอามาให้เพื่อนรุ่นพี่ เจาะรูกับสว่านไฟฟ้าให้....
ใส่ก้านเหล็ก ปักบนฐาน
(ฐานก็ซื้อมานานแล้ว จากแถวนั้น)
(http://image.ohozaa.com/i/0d4/0Yz3kY.JPG)
:61 :61 :61
-
5. หินทราย แกะสลักเศียรพระเจ้าชัยวรมัน
ได้จากที่ผมไปเที่ยวเขมรมาครับ ....เมื่อปี 2551
ก่อนไป.... เพื่อนรุ่นพี่(จบเพาะช่าง แล้วมาเรียนต่อ มศว บางแสนด้วยกัน) โชว์หินทราย
แกะสลักเศียรพระเจ้าชัยวรมันให้ดู
พี่เขาไปเขมรมาแล้ว...ซื้อตอนขากลับ ที่ศรีโสภณ ก่อนกลับเข้าเขตไทย
(บอกราคาที่ซื้อมาเสร็จสรรพ)....
ผมเห็นแล้ว ต่อมอยากไปมาก ทำงานทันที...
พอสบโอกาส ....เพื่อนที่เป็นคณบดี คณะจิตรกรรม ม. บูรพา โทรมาชวนไปเขมรกัน
เขาจะจัดพานักศึกษา ป.โทไปทัศนศึกษา นครวัด นครธม ฯลฯ และจะไปพนมกุเลน
ที่มีลำธาร แกะสลักพื้นเป็นรูปนารายณ์บรรทมสินธุ์ด้วย...
....ผมก็รีบโอเค..ไปแจมคณะทัวร์เขาทันที
และ็ขากลับ ก็ได้ซื้อหินทราย แกะสลักเศียรพระเจ้าชัยวรมัน มา 1 เศียรครับ
ได้ราคาเดียวกันเลย..... แต่กลายเป็นว่า มีขนาดเล็กกว่าของพี่เค้าหน่อย
ลวดลายหินก็สวยสู้ที่พี่เค้าซื้อมาก่อนไม่ได้....
บ่องตง...อยากไปแก้ตัวอีกรอบจุงเบย
(http://image.ohozaa.com/i/69e/vYcqWN.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/c49/H622Td.JPG)
ปี 2554 ....ความไม่แน่นอน.....พี่เขาถึงแก่กรรมครับ
น้องสะใภ้ของพี่เขา ยกเศียรพระเจ้าชัยวรมันให้ผมดูแลต่อ...
ทุกวันนี้ เลยกลายเป็นมี 2 หัวครับ ที่บ้าน....
(http://image.ohozaa.com/i/8f1/4fVjvf.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/253/wRQlWv.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/a26/s0aVGU.JPG)
:01 :01 :01
-
หินทรายเขมรแกะสลักของครูลือก็สวยครับ (ตัวแรกดูขลังกว่า) ผมเพิ่งไปเที่ยวนครวัตนครธมที่เสียมเรียบมาเมื่อสามเดือนที่แล้ว คนเขมรพวกกันเขาพาเที่ยวเองครับ ปราสาทหินทรายแกะสลักใบหน้าคนสมัยนั้นแนวเดียวกับของครูลือนี่แหละครับแต่อลังการณ์งานสร้างมากแถมฝีมือคนโบราณเนี๊ยบมาก ผมชอบมากครับโดยเฉพาะภาพแกะสลักนางอัปสรเขาเนียนมาก ดูมีชีวิตชีวาได้อารมณ์ ไม่รู้วิธีโพสต์ภาพครับอยากโชว์เหมือนกัน ยังงงๆอยู่ ยังไงฝากช่วยอธิบายแบบเนื้อๆง่ายๆให้หน่อยครับ
-
คุณเผ่าพงษ์ ...
ลองคลิกอ่านจากกระทู้นี้นะครับ...
ผมได้เขียนบอกวิธีเอารูป มาลงในเว็บไว้ อย่างละเอียดมากครับ
http://banplengthai.net/b/index.php/topic,468.0.html (http://banplengthai.net/b/index.php/topic,468.0.html)
ขออนุญาตเสนอแนะ นะครับ
1. อ่านกระทู้ทั้งหมด สัก 1 รอบ
2. อ่านอีกที ให้เข้าใจขึ้นมา.... แล้วเลือกจดวิธีเอง ลงกระดาษอีกที...
(ก๊อปปื้มา ก็ไม่ซึมซับอย่างจดเองครับ)
3. ลองทำตามช้าๆ ทีละขั้นตอน
ทดลองทำในกระทู้นั้นเลยครับ..ผิดพลาด ก็คลิกเข้าแก้ไขได้อยู่แล้ว
4. อย่างไรก็ตาม อยากให้มีคนที่พอทำเป็น มาช่วยข้างๆตัวด้วยครับ...
มันซับซ้อน มากเรื่องอยู่เหมือนกัน....
:61 :61 :61
ถ้าใช้โทรศัพท์อธิบายกันตัวต่อตัว.... ใช้เวลาเป็นเกือบชั่วโมงเลยครับ
เว้นแต่ มีโปรโมชั่นโทรฟรีครับ....
-
....ผมดูไปนั่งเช็ด น้ำลายไป แต่ไม่อิจฉาหรอกครับ เพียงแต่ชื่นชม ใครชอบอะไรก็สะสมกันไปตามความต้องการของตัวเอง ตามสถานะและฐานะ ผมดีใจที่ครูได้สะสมในสิ่งที่ชอบ อย่างน้อยมันก็ทำให้เรามีความสุข คลายเหงา ฆ่าเวลาได้ดี......
....ผมไม่มีเงินที่จะเก็บสะสมอะไรเป็นสมบัตินอกกายแต่..ผมชอบสะสม"มิตร" ครับ เพราะเมื่อมีมิตร ย่อมมี"ไมตรี" ตามมา ผมสะสมไว้ตั้งแต่หนุ่มๆ จนบัดนี้ก็มีมากมายหลายมิตร ยิ่งตอนนี้ในบ้านเพลงไทย ผมมี "มิตรเพลง" มากมายเลยครับครู
-
ขอบคุณครับพี่ชัย...
ช่วงทำงาน ผมมีเพื่อนเยอะ ด้วยจากหน้าที่ที่ต้องปฏิสัมพันธ์
แต่ทุกวันนี้....พอเกษียณแล้ว ผมพบว่า ตัวเองชอบความสงบ ...
สุขกว่าการมหาสมาคม...น่าวุ่นวาย
มีเพื่อนที่ดี ที่ได้พบปะคุยกัน นับจำนวนได้ครับ...
1.ของที่ผมซื้อมาสะสม ไม่กี่ตังค์เลยนะครับ
ไม่สร้างปัญหาการเงินอะไรเลย .....เพราะสะสมแบบทำมาทีละนิด... เรื่อยๆครับ
และเพราะไม่เคยทิ้งของสักชิ้น...เลยกลายเป็นว่า เยอะอยู่
(แต่เคยเจอบางคนที่เขาชอบสะสมกว่าเรา
ข้าวของเยอะ....เยอะมาก จนดูแล้วเหนื่อยใจแทน ก็มีนะครับ)
2. มันเริ่มแต่ ปี 2526 ที่ย้ายมาสอนกรุงเทพฯ...
ได้เดินตลาดนัดจตุจักร เห็นของที่วางขาย เหมือนที่เราเห็นเขาใช้ตกแต่งบ้านสวยๆ
ในนิตสาร "บ้านและสวน"....ก็ชอบ อยากได้บ้าง
ตอนแรก ไม่กล้าซื้อ กลัวแพง.....
ต่อมา ลองเลียบๆเคียงๆ ถามราคาดู
เอ๊ะ ....ก็ไม่แพงเท่าไหร่ พอซื้อไหวครับ..และเราก็กล้าต่อรองราคาด้วย
จากนั้น ก็เริ่มเลย จนติดเป็นนิสัย...
ไปไหน ตาจะกวาดหาซื้อของสะสมเป็นก่อนอื่น
แมว-กระต่ายคู่ ไม้สักแกะสลักจากสุโขทัย..เป็นชิ้นแรกที่หัดซื้อจากตุจักร...
(เก็บติดตัวมา ร่วม 30 ปีแล้วครับ)
(http://image.ohozaa.com/i/098/HfYlhp.JPG)
แมว 60 เหรียญ/กระต่าย คู่ละ 70 เหรียญ...
(เหรียญบาทนะครับ...ไม่ใช่เหรียญดอลล์ ...ฮิ ฮิ)
:61 :61
-
..ของสะสมทุกอย่างนี่ มันเหมือน นาฬิกาย้อนเวลา ของโดราเอมอน ที่เวลาเรามองเห็นของชิ้นนั้น ความทรงจำทั้งที่เกี่ยวกับตัวมันเอง เวลา สถานที่ เรื่องราวที่เกี่ยวข้องก็จะพรั่งพรูเข้ามา....ดีครับครู ยังน้อยก็ป้องกัน โรคอัลไซเมอร์ มา กล้ำกราย
-
6. เขากวาง และ เขาละอง(ละมั่งตัวผู้)
ปี 2549 ยังสอนอยู่...
วันหนึ่ง...ผมเกิดอยากได้เขากวางจริงๆ มาประดับบ้าน
หลังจากถามไถ่ใคร... ก็ไม่มีคำตอบว่ามี
ผมเลยใช้ชอล์กเขียนรูปเขากวาง ที่เขานิยมแขวนแต่งบ้าน....ทิ้งไว้บนมุมขวาของกระดานดำ
เขียนใต้รูปว่า "บ้านใครมีบ้างครับ?" และ "ห้ามลบ"
ซัก 2 อาทิตย์...
นักเรียน ม.2 คนนึง ที่หมุนเวียน เดินมาเรียนที่ห้องผม ...บอกผมว่า ที่บ้านแกมี
เลยไปดู และตกลงซื้อครับ...
ราคา ก็....ทำเป็นลืมๆคิด ซักพัก... ก็ถือว่าไม่เดือดร้อนการเงินครับ
นี่ครับ หัวกวาง ที่ว่า....
(http://image.ohozaa.com/i/763/f5RtV1.JPG)
เห็นตอนแรก ก็แปลกใจ...ไม่ใช่หัวกวางอย่างที่คิด
เพราะเป็นหัวกวางฝรั่ง-กวางออสเตรเลีย ไม่ใช่กวางไทย
เจ้าของบอกว่า...ได้มาจากเจ้านายฝรั่งของสามี 10ปีกว่าแล้ว
ฝรั่งเขาเลี้ยงกวางออสเตรเลียไว้เป็นฝูง
ล้อมรั้วลวดหนามไว้...
มีหมา หลุดเข้ามาเห่าไล่กวาง ...จนกวางตัวนี้ หนีติดลวดหนามตาย...
ฝรั่งเลยให้ตัดหัวมา"สตั๊ฟ"(stuff/stuffed)...เอาปูนปลาสเตอร์กรอกรักษารูปทรง
ไม่รู้เขาจะอาบน้ำยาด้วยหรือเปล่านะครับ เพราะมีขนกวาง ลูกตากวาง ขนตากวางติดมาด้วย
ไม่ร่วง แน่นทน และไม่มีกลิ่นเหม็นครับ..
เสียอย่าง เขาตัดคอกวางสั้นไป...
แขวนลวดที่เขาทำติดมาแล้ว ..กวางก้มหน้าต่ำไปหน่อย...
ผมเลยเอาดอกไม้แห้ง โละจากแจกัน ขดทำเป็นพวงหรีด ( wreath)
คล้องคอให้ซะ...
...อยากก้มคอดีนัก
-
ต่อมา....
ปี 2553....
ผมไปซื้อข้าวสารหอมมะลิมากรอกหม้อ...
คนขายก็รู้จักกันมาก่อน
ร้านข้างๆ เคยเป็นร้านขายของเก่าจิปาถะ..ทีวี พัดลม หม้อหุงข้าวเก่า ยันเขากวาง เขากระทิงครับ...
ประเภท รับฝากขายให้...
แล้วก็เลิกขาย...ไปอยู่ที่อื่นไหนไม่ทราบ
พี่ที่ร้านข้าวสารเห็นผมชอบของเก่า เลยเสนอขาย "เขากวาง"ให้
เพราะที่บ้านมี 5 ชิ้น....แขวนจนเกินพอ
พอได้เห็นของจริง...ผมปิติ ซาบซ่านมาก
"เขากวาง"ที่พี่เขาว่า...แท้จริง คือ "เขาละอง"....หรือ ละมั่งตัวผู้นั่นเองครับ
ฮือ ๆๆๆ....ปลาบปลื้ม มากมายเลยครับผม
(http://image.ohozaa.com/i/76e/aoO4b2.JPG)
จะเห็นว่า....
กิ่ง และวงเขา โค้ง กว้าง.... สวย
ที่รับหมา(เขาแหลมเล็ก ที่ละองใช้เสยแทงหมาที่เข้ามาจะทำร้าย)ก็งามมากครับ
(ราคา ก็พอ...สู้ สู้ .!!!
..ไหวอยู่ครับ)
:61 :61 :61 :61
-
ผมชอบใจที่ครูลือนำพวงมาลัยดอกไม้แห้งมาแต่งเสริมหัวกวางโดดเดี่ยวให้เกิดมิติขึ้นมา ทำให้งานศิลป์ลงตัวมากขึ้น สมกับที่เคยเป็นครูสอนศิลปะเก่าจริงๆ อันนี้ขอชมความคิดสร้างสรรค์ครับ
-
1.ขอบคุณครับ
2.คงเพราะ เป็นคนขี้เสียดายมากกว่าครับ...
ซื้อดอกไม้แห้ง(ชุบยางพารา)ที่เขาเซลส์ตามงาน ...เชียงใหม่มีจัดบ่อย
เป็นของที่หลุดออเด้อร์ ไม่ได้สเป็คตามสั่ง เขาต้องคัดทิ้ง....
เลยเอามาเลหลัง ขายเราราคาถูกๆได้....
เจออีก ก็ซื้ออีก.....อันเก่าก็ไม่อยากทิ้ง
เลยกวางได้พวง ละองก็ได้พวง ตามที่เห็นครับ....
(http://image.ohozaa.com/i/953/35Eark.JPG)
:49 :49 :49
-
7. ตุ๊กตาเสียกบาล
ซื้อจากสุโขทัย ที่วนอุทยานกรุงเก่า(เรียกถูกไหมเนี่ย)..ปี 2531ครับ
ตอนนั้น เรียนที่จุฬาฯ
อาจารย์ที่คณะ พาน้องๆ ป.ตรีไปดูงานศิลปะภาคเหนือ
เลยให้พวกเราแท็กทีมไปด้วย ไปกับรถบัสของจุฬาฯ ...คันเก๋ากึ๊ก อิ อิ
ที่จริง ปี 2523...ผมก็เคยมาที่กรุงเก่า สุโขทัยนี้แล้วครั้งนึง..
ตอนนั้นเรียน ป.ตรี ที่ มศว บางแสน....อาจารย์ก็พาคณะเรา มาดูงาน.... ยังเป็นป่ารกนะครับ
ต้องลุย บุกป่าหญ้าคา หญ้าสาบเสือ ...ไปดูลายปูนปั้นของแต่ละวัด
มาเที่ยวหลัง กับจุฬาฯนี้ เขากำลังเริ่มพัฒนา มีการตัดหญ้าเรียบ เป็นสนามกว้าง....
พอลงรถ ตาผมก็สอดส่าย เล็งหาเพิงขายของที่ระลึกก่อนทันที
ชิงซื้อของก่อน...เดี๋ยวค่อยตามไปฟังอาจารย์เลกเช่อร์
เจอเพิงนึง ...มีโต๊ะตัวเดียว วางของขาย
เป็นตุ๊กตาแปลกๆ ไม่เคยเห็น ทำด้วยดินเผา เคลือบสีน้ำตาล...
เคลือบแบบ จุ่มหัวตุ๊กตาลงในน้ำยาเคลือบ...แล้ววางตั้งทันที
ปล่อยให้น้ำยาเคลือบย้อยลงมาเอง...
บางส่วนของตุ๊กตา ก็เลยไม่โดนเคลือบ...เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ
พี่ผู้หญิงคนขาย บอกด้วยสำเนียงสุโขทัย น่าฟังมาก...
"อันนี้ คือ "ตุ๊กตาเสียกบาล" จ้า.....
ทำเลียนแบบที่คนสุโขทัยสมัยโบราณเขาทำเลยนะจ๊ะ"...
โห...แค่ชื่อ และความแปลก ก็โดนใจผมเต็มๆ รีบซื้อเลยครับ....
(http://image.ohozaa.com/i/aa1/IniGPf.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/546/A8Genj.JPG)
ที่จริง ให้ใครไปชิ้นนึง ก็จำไม่ได้แล้วครับ....
ราคาตอนซื้อ....ไม่แพงนะ เพราะมีน้องๆ ป.ตรีที่ไปด้วย
รุมกันออดอ้อนแม่ค้า ว่าอย่าขายแพง ....พวกหนูยังเรียนอยู่เลย...
ผมก็เลยได้ในราคานั้นด้วยครับ....
ส่วนอันนี้...มีอันเดียวเองครับ
เป็นโถใบเล็กๆ.....พ่อลูกศิษย์ ม.1 ที่ผมประจำชั้นพบเจอ...
เก็บมาจากท้องทรายของแม่น้ำปิง...ยามแม่น้ำตื้นเขิน
แกก็เอามาให้ผม....
(http://image.ohozaa.com/i/cdb/Fm5v3q.JPG)
เอ-ท่าทางจะเป็นเพราะผมเอง ชอบบอกนักเรียนว่า
" นักเรียน บ้านใครมี ของเก่าๆ....แบบฯลฯ...
บ้างมั้ย...ครูชอบมาก จะขอซื้อ.."
ซะละมั้ง....
-
อ่านบทสนทนากันจากทั้งสามท่าน(คุณลือ คุณลุงชัยฯ คุณเผ่าพงษ์ฯ) แล้ว รู้สึก
มีความสุขจริงๆยิ่งดูรูปประกอบไปด้วย โห ! สุขใดใครจะเหมือน เห็นครูลือ จัดห้องหับ
ได้สวยงามวางของเป็นระเบียบเรียบร้อยแล้วทำให้นึกกระดากใจอยู่ครามครัน ที่บ้านผม
อย่าว่าแต่จะจัดของให้สวยงามเลยครับแม้แต่การเดินสายไฟก็ยังระโยงระยางอยู่จน ณ
บัดนี้ เคยคิดจะเชิญเพื่อนฝูงไปเยี่ยมบ้านแต่ก็ไม่กล้าซักทีเพราะผมเองจนป่านนี้ยังไม่
แน่ใจเลยว่าถ้าเรามีเพียงน้ำใจและไมตรีจะทำให้ญาติมิตรตลอดจนเพื่อนพ้องของเรา
เขาจะยินดีปรีดาไปกับเราด้วยหรือเปล่า?ตอนนี้เลยหากินทางฝันอาศัยการพูดคุยกันกับ
เพื่อนๆในเน็ตพอเป็นที่ปลอบปโลมใจได้บ้าง ว่างๆเชิญทุกท่านมาต่อเติมกระทู้นี้ให้มีสี
สันยิ่งๆขึ้นนะครับ อิ อิ อิ ผมขอจบแค่นี้ก่อนนะครับเพราะรู้สึกจะเริ่มวนไปวนมาซะแร้วว...
-
ขอบคุณครับคุณอาคม...
บ้านผมธรรมดาๆที่สุดครับ... จะวางอะไร เลยต้องชิดฝาหมดไว้ก่อน
จะได้พอมีที่เดิน....
อีกอย่าง.... ของจริง ฝุ่นเยอะครับ
เอ้อ...พอพูดถึงคุณเผ่าพงษ์ นึกได้ว่า ที่จริง...
ผมก็พยายามหาซื้อของที่เป็นฝีมือจากพม่าอยู่เหมือนกัน...
มี 2 ชิ้นครับ
ที่คาดว่า คนไทยเอาจากฝั่งพม่ามาขาย
(http://image.ohozaa.com/i/gc4/IaLknK.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/ge2/PMRpy6.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/0eb/ovFHXi.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/250/RgCy5P.JPG)
ผมซื้อมาจาก "กาดโบราณ" แถวข้างๆโลตัส กาดคำเที่ยง
(เดี๋ยวนี้ สลายตัวไปแล้ว แยกไปขายใคร ขายมัน)
เป็นไม้แกะสลักรูปเทพธิดาของพม่า มีหัววัวบนศีรษะ
สูง 36 เซ็นติเมตร....แขนหักไปข้างนึงอีกตัว
ตอนไปแม่สาย ข้ามไปตลาดท่าขี้เหล็กของฝั่งพม่า เห็นมีขายกันครับ
:61 :61
ส่วนอันนี้ เป็นหงส์เหิร ....กนก(กระหนก)จะหนาเป็นปื้นแบบพม่า หรือล้านนาโบราณ
แกะจากไม้อะไร ไม่แน่ใจ....
ผมซื้อที่จตุจักรครับ ตอนนั้นผมยังอยู่กรุงเทพฯ..(คงประมาณ 2528)
คนขายเขามาจากเชียงใหม่เลย
ความจริงขายเป็นเซ็ท มี 5 ตัว...
ผมขอแบ่งซื้อ แค่ 2 ตัวนี้....เขาก็ยอมขายให้ แบบมึนๆ...
(http://image.ohozaa.com/i/ea6/k8jOV0.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/a95/8lsgaY.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/ec0/PFkT54.JPG)
คงมองเห็นหยากไย่เกาะที่หงส์ทั้งสองตัว
แล้วลากโยงคู่กันอีก ....อิ อิ
เสริมบรรยากาศของเก่าได้เยอะครับ ......5555
-
ศิลปะของเก่าแก่โบราณทุกแขนง ยิ่งมองก็ยิ่งทำให้เราจินตนาการไปได้มากมายไม่สิ้นสุดครับ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบชิ้นงาน ความคิดสร้างสรรค์ วัสดุที่ใช้ทำ เครื่องมือที่ทำ คนที่นั่งทำ กองเชียร์เพื่อนบ้านที่ขยันมานั่งดูได้ทุกวันคอยติชม หลายเพลากว่าจะแล้วเสร็จ และที่สำคัญมีไม่กี่คนที่ทำได้อย่างเขา
ผมชอบแนวนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วครับ เพราะพ่อผมชอบสะสมพระเครื่องแล้ววางใส่ในพานทองเหลืองใบใหญ่ไว้บนหิ้งพระหัวนอนพ่อ แกจะมีฝีมือเก่งในการใช้ลวดเส้นเล็กๆถักองค์พระกริ่งเนื้อทองเหลืองให้เราห้อยคอ เพราะสมัยก่อนไม่มีร้านเลี่ยมพระเหมือนปัจจุบัน
ตอนไปเที่ยวเขมรล่าสุดชอบใจเกวียนเทียมโคคู่ทำด้วยไม้มะค่า มีวางขายทั่วไป (ของใหม่) ไซด์ขนาดกลางสวยดีบ้านเราไม่มี เอามาวางเค้าท์เตอร์ในครัวครับ บนเกวียนผมวางแจกันดอกกุหลาบแห้งสีขาวที่มีอยู่แล้วเกะกะบ้าน เลยได้ที่ลงตัวพอดี
ผมปลิ้นท์ขั้นตอนการวางภาพที่ครูลือให้มานานแล้ว 9 หน้ามาเพื่อศึกษาทดลองทำดูแล้วครับ คาดว่าคงสำเร็จขั้นประถมในไม่ช้านี้ จะได้โพสต์ภาพน่าสนใจมาแชร์กันได้บ้างครับ ตามที่โอกาสจะอำนวยครับ(จะสังเกตุว่าถ้ามีเวลา ผมจะพูดยาวเหมือนกันครับ ต้องขออภัยเพื่อนๆสมาชิกที่จำใจต้องอ่านบทความของผม)
ส่วนบ้านพี่อาคม ดอนเมือง ก็น่าจะคล้ายๆกับที่บ้านผมครับ ขอให้คิดเสียว่า"กองขยะดูให้ดีก็มีศิลป์"ครับ
-
1.บ้านคือวิมาน ของทุกคนที่เป็นเจ้าของมันครับ...
มันให้ความอบอุ่นใจ กว่าที่ไหนๆ...
ต่อให้โรงแรมชั้นหนึ่งก็เถอะ
2.ดีครับ ที่ปริ๊นท์ออกมาศึกษา
(...ผมยังไม่เคยหัดปริ๊นท์เลยครับ
.....ไม่มีเครื่องปริ๊นท์)
คิดว่าไม่นาน กระทู้คุณเผ่าพงษ์จะมีสีสัน น่าสนใจสุดๆครับ
:61 :61
-
8. หุ่นชัก (puppet)จากบาหลี
12 ปีก่อน...ไปบาหลีมาครับ
ได้หุ่นชักมา 2 ตัว ....ครุฑตัวเล็ก....ตัวบารอง(คล้ายตัวเชิดสิงโต)
กับของฝากเล็กๆน้อยๆ สำหรับให้เพื่อนฝูง...
ผมอยากได้หุ่นชักบาหลีมาก่อนครับ.. ดูจากนิตยสาร "บ้านและสวน"..ก็ชอบมากๆ...
แล้วพี่สาวผม เขาไปมา ซื้อมาฝา่กผม 1ตัว...ไม่นาน ผมก็ไปเอง อย่างที่บอก
ของที่พี่สาวซื้อให้ ตัวสูงใหญ่ มีหน้าตาสวยงาม เพราะซื้อจากร้านที่เป็นแกลอรี่
ราคาแพง...
ของผม 2 ตัวที่ซื้อเอง ไม่สวยเลยครับ...ราคาถูก ซื้อร้านห้องแถว ย่านจรัญลีเกียน
(= ถนนลีเกียน)ใกล้หาดกูต้า ซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงแรมที่เราพัก...
มิหนำซ้ำ ตัวบารองนั้น ผมก็ซื้อแพงมากครับ..
เพราะไกด์พาเข้าแกลอรี่ (เขาจะได้ค่าคอมมิชชั่นจากยอดซื้อของเรา..
-ไอ้จะไม่ซื้ออะไรเลย ก็กลัวโดนไกด์ด่าตามหลังครับ)
เพราะพอซื้อแล้ว ก็ไปเที่ยว"วัดทานาล็อท"ต่อ เขามีขายกันกลื่อนไป...
ของหน้าตาเหมือนกัน ราคาบอก-ยังไม่ต่อ... ยังถูกกว่าที่ซื้อมา กว่าเท่าตัว
ครับ...เลยวางให้รับฝุ่นเต็มๆ หลังตู้ครับ
(http://image.ohozaa.com/i/fba/hcLEtn.JPG)
พอจะเดาได้นะครับ...ว่าชิ้นไหน เป็นชิ้นไหน
ต่ิอมา ฝากเพื่อนมุสลิมที่ปัตตานี ให้ช่วยดู ช่วยซื้อของมือสอง
ที่หลุดจากสิงคโปร์... เข้าไทยทาง อ.ตากใบ จ.นราธิวาส...
แล้วมาเปิดกระสอบขายกันที่ตลาดนัด "จะบังติกอ" อ.เมือง จ.ปัตตานี
(บ้านเพื่อนอยู่ใกล้ตลาด..เพื่อนไปซื้อของ... ทู๊กวัน)
ใช้วิธีคุย ถาม อธิบาย ตกลง ว่าซื้อ/ไม่ซื้อ ทางโทรศัพท์...
เพราะเพื่อนเหมาจ่ายรายเดือน...คุยได้ไม่อั้น
โชคดี...เจอได้หุ่นชักบาหลีมาอีกตัว...ชิ้นนี้ สวยเกินคาดมาก
(บอกเพื่อนให้ซื้อเลย จากคำอธิบายลักษณะของหุ่น และราคา -กลางตลาด....
โดยผมไม่เห็นของจริงครับ...รอไว้ลุ้นตอนพัสดุมาถึงบ้าน)
ฝีมือทำหุ่นละเอียด ...เขียนหน้าตาหุ่นด้วยพู่กันเส้นเล็ก คมชัด แบบอุดมคติของบาหลีเป๊ะ...
มีแพ็กเกจ เป็นกล่องบุผ้าปาเต๊ะ และมีชื่อร้านเสร็จสรรพ....
ถูกใจ..ใช่เลยครับ
(http://image.ohozaa.com/i/883/6ePZ3y.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/526/MTJzTQ.JPG)
:52 :52 :52
-
ตรวจสอบประวัติดีๆๆนะครับพี่ เดี๋ยวรับซื้อของโจรแย่เลย เป็นห่วงครับ
-
ครับ...
ขอบคุณครับน้องชัยชนะ...
:01 :01 :01
-
9. เชี่ยนหมาก
เชี่ยนหมากรูปที่ 1..ผมได้จาก จ. บุรีรัมย์ ปี 2531
เพื่อนอายุรุ่นพี่ แต่ก็เรียนด้วยกัน...ชวนกันไปเที่ยว ว.ค.บรีรัมย์ ที่พี่เขาสอนอยู่
ผมดีใจ เพราะไม่เคยไปมาก่อน... ก็ได้เที่ยวปราสาทเขาพนมรุ้งด้วย
ยิ่งใหญ่ และสวยมากครับ...
วันกลับ ได้เชี่ยนหมากแบบอีสานแท้ มาจากเพื่อนของพี่เขาอีกทีครับ..
เขาให้ผมมาด้วยไมตรี
(http://image.ohozaa.com/i/5d1/XG4FRR.JPG)
ส่วนเชี่ยนหมากไม้สัก อันนี้ผมซื้อเอง ที่เชียงใหม่ นานละครับ
(http://image.ohozaa.com/i/g27/9qbj9F.JPG)
อันที่ 3-4 เป็นเชี่ยนหมากที่เพื่อนครูเห็นว่าผมชอบสะสม....
เลยเอาของอุ๊ย(ปู่ย่า ตายาย)ที่ไม่ใช้งานแล้ว มาให้...
บอกด้วยว่า จะเอาให้คนอื่น เขาคงต่อว่า เพราะเป็นของเก่าไม่น่าใช้
แต่ให้ผม ผมคงชอบ...
555...แม่นแหล่วววว....
(http://image.ohozaa.com/i/76c/tE4gDB.JPG)
ผมว่า สวยคลาสสิกนะครับ... เป็นเครื่องเขิน (ขดตอกไม้ไผ่แล้วเคลือบ-หรือเรียกว่า แล็กเก้อร์ แวร์)
(http://image.ohozaa.com/i/76e/Tc07yy.JPG)
ชิ้นนี้ ก็เครื่องเขิน...จากเพื่อนครูคนนั้นแหละครับ
ส่วนอันนี้ ไม่ใช่เชี่ยนหมากครับ
เป็นเครื่องเขินเหมือนกัน...เขาเรียก อูบ หรือ กุบ ชักไม่แน่ใจ
ลักษณะโถใหญ่ๆ ไว้เก็บ ใส่ของได้ครับ...
ผมซื้อจากตลาดของมือสอง หลังโรงเรียนปริ๊นส์ รอแยล
คนขายกว้านโละซื้อจากโรงงานที่ปิดกิจการ.... เอามาขายเลหลังต่อ
(http://image.ohozaa.com/i/g6a/kj2KAh.JPG)
ผมเห็นเข้า...รีบถามราคา และต่อรอง
จากนั้น คว้าแยกออกมาก่อน...เพราะยังต้องรื้อคุ้ยของกองอื่นๆต่อครับ
:49 :49 :49 :49
-
10. กริช ปักษ์ใต้
ก็ คงเป็นของสะสมรายการสุดท้าย ที่จะนำเสนอพร้อมเกร็ด และที่มา นะครับ...
ที่จริง ก็ยังมีอีกหน่อยๆ...แต่ว่า ต้องคนที่ชอบสะสมเหมือนกันจริงๆ จะคุยกันมันส์
ผลัดกันเล่า ผลัดกันฟัง....
เพลิดเพลินเจริญใจ....อิ อิ
กริชเล่มนี้ ได้มาจากปัตตานีครับ...เพื่อนให้มา ปี 2530
(ตอนนั้น กลับไปงานแต่งหลาน...แป๊บๆต้องกลับกรุงเทพฯ)
หัวด้ามกริช เป็นไม้เนื้อแข็ง แกะสลักเป็นรูป "นกพังกะ"
(หรือ ก็คือ นกกระเต็นกินปลา นั่นเอง)
วัดความยาว(ความสูง)จากหัวด้ามถึงปลายกริช.... ได้ 55 เซ็นติเมตร ครับ...
ใบกริชจะนูนกลางนิดๆ ...แล้วสอบ แหลม ตรงไปจนสุดปลาย
ไม่ค่อยสวย อย่างตัวกริชที่มีลักษณะคดไปคดมา...
....แต่อันนี้ เก่าจริง
ได้มา อย่างตัวกริชเปลือย ....ไม่มีปลอกกริชติดมานะครับ
(http://image.ohozaa.com/i/2d0/HVpzF4.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/986/rZ3x05.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/86f/32v1M5.JPG)
(http://image.ohozaa.com/i/8d4/wlyftr.JPG)
(สำหรับท่านที่สนใจ อยากได้กริชมาครอบครอง ...ลองพิมพ์ "ขาย รับทำกริชชวา"เข้ากูเกิ้ล
ผมว่า ได้อ่านกระทู้ที่ออกมา กันตาแฉะแน่....เพราะผมเคยค้นมาแล้วครับ)
:61 :61 :61 :61 :61
ที่ผมโพสต์เล่ามานี้ โปรดอย่าคิดอะไรนะครับ ....
อยากให้เข้าใจคนแก่คนนึง ที่เพิ่งมาเรียนรู้คอม ตอนชรา...
วันๆ ขอแค่ได้พิมพ์แป้นคีย์บอร์ด ....ได้ถ่ายรูปดิจิตอล แล้วเอารูปเข้าคอม..
สั่งโปรแกรมไมโครออฟฟิซ พิกเจอร์ แมเนจเจอร์ ให้ตกแต่งรูป ...บีบอัด ลดมวลของรูป...
แล้วนำมาโพสต์ ลงกระทู้ในเว็บ....
วันนั้น .....
ก็แก้เหงาได้แล้วครับ...
ข้อมูลที่โพสต์ ขอเลือกเป็นข้อมูลของส่วนตัวเอง ดีกว่า...
ไม่ต้องมาคอยระแวง เรื่องใครจะมาจี้ถามเรื่องลิขสิทธิ์ครับ...
และ สำหรับทุกท่าน ที่มาช่วยอ่าน ช่วยตอบกระทู้...
ผมก็ต้องขอขอบคุณ อย่างยิ่งนะครับ
:11 :11 :11 :11