....ลาสองตัวหนุ่มสาวเลาะเล็มหญ้าอยู่ใต้ต้น ปาล์ม ขณะที่พระอาทิตย์ กำลังจะลับเหลียมเขา...เพลานั้นลาสาวเกิดอารมณ์รัญจวนขึ้นมา จึงกระซิบบอกลาหนุ่มว่า
ลาสาว: พี่....ฉันอยากจังเลย...ช่วยหน่อยซิ
ลาหนุ่ม:แหม....ทำไมใจเราตรงกันจ๊ะ กินหญ้านวลน้อยทีไร พี่มีอารมณ์ทุกที ถ้างั้น โก้งโค้งหันมาทางนี้ซิ
ลาสาว: อุ๊ย...พี่เรามีสี่ขานะยะ จะให้ฉันโก้งโค้ง ได้ไง ถ้่าย่อขาหน้าลงละไม่ว่า
.....ว่าแล้ว ลาทั้งสองก็ปฏิบิติภารกิจตามอารมณ์ที่ใต้ต้นไม้นั้นแหละแต่....การกระทำของทั้งสอง หาได้รอดพ้นสายของจิ้งจกสาวทึนทึก ตัวหนึ่งไปได้ไม่..
จิ้งจก(รำพึง) : ต๊าย...เราอยู่มาตั้งนาน...นมโตเป็นกอง..เอ๊ย...ตัวเปลี่ยนสีไปตั้ง หลายยกแล้ว ยังไม่เคยเห็นใครมาทำบัดสีบัดเถลิง ให้เห็นตำตาแบบนี้เลย..อุ๊ย...ดูท่าท่างที่เขาทำกันซิน่าเสียวไส้..ซิ๊ดดด ทำไมเราถึงไม่มีจิ้งจกหนุ่ม มาทำแบบนั้นกับเรามั่งนะ จิ้งจกสาววัยดึกรำพึงรำพัน และอิจฉาการกระทำ ของลาทั้งคู่นั้นมาก ก็คันปากอดไม่ไหวจึงร้องทักออกไป
จิ้งจก: จิ๊ก จิ๊ก จิ๊ก ไอ้ลามก ลามก ลามก
ลาหนุ่ม: เอ๊ะ...เสียงอะไร มาว่าเรา ลามก ลามก
ลาหนุ่มแหงนหน้ามองที่มาของเสียงบนต้นไม้ จนของดี หลุดผลัวะ
ลาหนุ่ม: หมดอารมณ์เลยเรา แล้วลาหนุ่มก็ได้เห็นเจ้าตัวต้นเสียง ที่ทำให้หมดอารมณ์
จิ้งจก: ไอ้ลามก
จิ้งจกยังต่อว่าอีก ลาหนุ่มโมโหเลยด่าให้บ้าง
ลาหนุ่ม: ไอ้จกเปรต
...ว่าแล้วทั้งลาหนุ่มกับจิ้งจกสาวทึนทึก ก็ด่ากันอย่าสาดเสียเทเสีย ไอ้ลามก จกเปรต ๆ ๆ ๆ ดังสนั่นลั่นทุ่ง
......ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา......ใครทำบัดสีบัดเถลิง ในที่โล่งแจ้ง ให้บุคคลที่สามเห็น คนๆนั้นจะต้องถูกตราหน้าว่า
ลามก - จกเปรต...เป็นต้นมา........