พิมพ์

กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิก.
1 ชั่วโมง 1 วัน 1 สัปดาห์ 1 เดือน ตลอดกาล
เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

[ลุงชัยนรา]

....ห้องนี้เหงา.....จัง...ไม่มีคนแวะเวียนมาหาเลย ...งั้นกันความเหงาอย่าให้เพิ่ม ขอนำซักลำนำ มาฝากกันครับ

บัวกลางบึง

หากฉันเป็น เช่นภมร จะซอนซอก
เคล้าดมดอก หยอกผกา ทั่วผาหิน
เลียบลัดเลาะ เจาะจาร หวานรวยริน
โบยโบกบิน ถิ่นกว้าง เวียนกลางบึง

ฉันเป็นหนุ่ม กรุ่มกริ่ม ริมละหาน
บัวเบ่งบาน ย่านน้ำ ย่ำไม่ถึง
แค่เพียงจะ ชะเง้อ เพ้อรำพึง
ปล่อยภู่ผึ้ง คลึงเคล้า เพราผกา

บัวอยู่ห่าง ทางไกล สุดไขว่เอื้อม
ลอยกระเพื่อม เลื่อมแดด ที่แผดจ้า
เหี่ยวแห้งหอบ กรอบแดง แรงโรยรา
จบชีวิต อนิจจา ลงคาบึง

<a href="http://www.youtube-nocookie.com/v/HNSfLfXhcFI?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube-nocookie.com/v/HNSfLfXhcFI?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=</a>

บัวกลางบึง
คำร้อง/ขับร้อง สมศักดิ์ เทพานนท์
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน

ขอขอบคุณ   HifSCT จาก youtube
ขอขอบคุณ อ. ลือ ผู้ฝึกสอนการวางภาพและเพลง

_______________________________________________________________________________________

[ดาวเรือง]

รอยเล็บเหน็บใจ

รอยเล็บน้องฝากไว้ให้หวนคิด
เป็นแผลติดตรึงมาคราคืนหนึ่ง
จุมพิตหวานซ่านซ้ำคำรำพึง
ยังกำซาบแสนซึ้งถึงกลางทรวง

น้องเจ้าของรอยเล็บเคยเหน็บรัก...
ไยจึงหักอาลัยพี่ไห้ห่วง
ยังจำมั่นฝันสะอื้นคืนหลอกลวง
พี่ติดบ่วงช้ำกมลจำจนตาย....

http://youtu.be/4C8PRtcavf0
ขอบคุณภาพและเสียงจาก Youtube

_______________________________________________________________________________________

[อาคม ดอนเมือง]

       แอบรักคุณ ข้างเดียว เปลี่ยวใจแท้     คุณไม่แล แม้เงา เศร้าหนักหนา
      ผมเปรียบเป็น เช่นดิน สิ้นราคา         คุณเปรียบฟ้า สูงส่ง ดินหลงคอย
      ยิ่งวันเดือน เลื่อนไป ยิ่งใจพรั่น         เพราะผมมัน โทรมทรุด สุดเอื้อมสอย
      เหม่อมองฟ้า คราใด หัวใจลอย        บุญมีน้อย  คอยแต่ช้ำ  นองน้ำตา..

      สุดเอื้อม ธานินทร์ อินทรเทพ (เครดิตคุณAphirakchuchai78 จากยูทูป)

     <a href="http://www.youtube.com/v/2zdKWyps4AE" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/2zdKWyps4AE</a>

          เปลี่ยนเป็นแนวหวานเศร้าสักเล็กน้อย เพื่อให้เข้ากะบรรยากาศของ
        คนที่กำลังแอบช้ำ เอ๊ย ! ของคนที่กำลังแอบรักใครอยู่ในตอนนี้ คริ คริ

_______________________________________________________________________________________

[ลุงชัยนรา]

ตะวันตกดิน

มองตะวัน..ตกดิน..อย่างสิ้นหวัง

ไร้พลังชีวิต..จิตเศร้าหมอง

ความรู้สึก..เบลอเบลอ..ที่เหม่อมอง

จนแสงทอง..สิ้นลับ..กับสายตา

 สิ้นแสง..ทิ้งภูเขา..ให้เหงาเงียบ

หาใดเปรียบ..ดีเล่า..เศร้านักหนา

ดวงตะวัน..จากไป..ไม่ลับลา

ยังกลับมา..ทุกเช้า..เฝ้าทักทาย

 มองเรา..เหงาสิ้นดี..มีแต่เศร้า

กลางความมืด..หงอยเหงา..เฝ้าใจหาย

ชะตากรรม..ไม่นำพา..ใกล้บ้าตาย

ความโชคร้าย..มาเยือน..เหมือนซ้ำเติม

 นานเนิ่นนาน..นั่งตรงนี้ ตรงที่เก่า

แขนกอดเข่า..หวั่นไหว..ไร้แรงเสริม

เจ็บซ้ำซ้ำ..กี่ครั้ง..ยังเหมือนเดิม

นับวัน..ยิ่งเจ็บเพิ่ม..เริ่มทุรนทุราย..

<a href="http://www.youtube-nocookie.com/v/IthYCYMwL-Y?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube-nocookie.com/v/IthYCYMwL-Y?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=</a>

_______________________________________________________________________________________

[ลุงชัยนรา]

....ครูใหญ่ ผู้ดูแลห้องนี้กลับมาแล้ว...ขอส่งงาน เพื่อเป็นการต้อนรับ..และอวด....

....ฉันเดินเดี่ยวเที่ยวออกนอกชานเมือง
ไฟรองเรืองทิ้งร้างไว้ทางหลัง
ตากน้ำค้างหนาวใจในวนวัง
หนีคนคลั่งเมืองทรามลุกเป็นไฟ(นราธิวาส..ไง)

ฉันมาหาความหมายให้ชีวิต
พรหมลิขิตผลิดอกนอกเมืองใหญ่
รอทักทายไอหนาวแห่งราวไพร
ยามเรไรกล่อมทุ่งเมื่อรุ่งราง

ออกมาหาแววตาอันอ่อนโยน
อันจับโพลนเด่นด้าวคราวฟ้าสาง
ฟังเสียงเพรียกสายลมอันเบาบาง
คล้ายอ้างว้างพัดแผ่วแว่วมาไกล

ทอดสายตามองคุ้งทุ่งรวงข้าว
ในเรียวตาพรายดาวพราวไสว
เผื่อเวลาเงียบงันผันความนัย
เอาดวงใจระบายฟ้าคณานับ

ซุกตัวนอนซ่อนกายใต้เงาจันทร์
กอความฝันผลิใบในเดือนดับ
กล่าวอำลาราตรีค่อยหรี่ลับ
รอระยับอุษาโยคโลกขาดแคลน

ฉันตามหาดวงแสงลำแรงน้อย
ของหิ่งห้อยพราวพรายหลายล้านแสน
ยามกระพริบล้อจันทร์ปันเขตแดน
ของรอยต่อเมืองแมนแลป่าพฤกษ์

มาสานฝันชาวดินที่สิ้นหวัง
เกี่ยวพลังห่มใจในยามดึก
จุดลำแสงเจือจุนอุ่นสำนึก
จากส่วนลึกหัวใจให้เพียงพอ

มาฟังเสียงสะอื้นของคืนหม่น
ของผู้คนพลัดพรากจากห้องหอ
ผิงไออุ่นกองไฟใต้ไผ่กอ
ได้หยอกล้อยิ้มเย้าเคล้าน้ำตา

หยาดน้ำค้างหยดรินกลิ่นความเศร้า
แตกดอกร้าวร่วงแล้วทั้งแนวป่า
จั๊กจั่นสนั่นเพรียกเรียกลมพา
ร่วมกล่อมหล้ารัวโรยเพลงโปรยไพร

ท่ามแผ่นฟ้าดาษดาววาวแวววับ
น้ำค้างจับหยอกเอินเนินไศล
ดุเหว่าแว่วหวานหวิวผิวเพลงใจ
อยากร่ำไห้สะอื้นซบไม่จบสิ้น

มารอนแรมคนเดียวเทียวเก็บฝัน
หวังกำนัลคนไกลในถวิล
ทั้งโลกกว้างตรงหน้ามายลยิน
น้ำตารินไหลอุ่นจนรุ่งราง

หากวันพรุ่ง...ดอกไม้จักตายถม
กลับไปสู่กระแสสังคมระทมถาง
เมื่อเรี่ยวแรงเหือดหาย ณ ปลายทาง
ฟ้ากว่ากว้างกลับแคบลง...ณ ตรงนั้น

-----------------------------

รำลึกถึงขอบฟ้ากว้าง ณ มุมหนึ่ง....ของบ้านวังพา...

<a href="http://www.youtube-nocookie.com/v/0Ha4VAuU8Qo?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube-nocookie.com/v/0Ha4VAuU8Qo?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;</a>

ขอขอบคุณ Anuwat Sae-Oui จาก youtube

ขอขอบคุณ อ. ลือ

ผู้สอนการวางภาพและเพลง

_______________________________________________________________________________________

[ลือ]

                      " ป่านนี้บ้านเรา ข้าวเย็นหมดแล้ว"

                                 โอ้ป่านนี้ ที่บ้านเรา ข้าวเหลือไหม ?
                                  จากมาไกล เสียอย่างนี้ มีใครห่วง
                                  คิดถึงบ้าน เกินปานใด ไหนทั้งปวง
                                  น้ำตาร่วง หยดลง ตรงตักเรา
   
              คงกินข้าว มื้อเย็น อย่างเป็นมา
              มีกับข้าว และกับปลา อย่างคราเก่า
              ซึ่งก่อนโน้น อยู่พร้อมสรรพ นับตัวเรา
              แต่ตอนนี้ สุดแสนเหงา เราจากมา...

                                   คงไม่เหลือ เผื่อเรา อีกข้าวเย็น
                                   ใครหากเป็น เช่นเรา จักเหงาหนา
                                   คั่วส้มหมู ใส่ผักบุ้ง... แกงพุงปลา
                                   ยังจำว่า อร่อยมาก อยากกินจัง...
           
              ดึกป่านนี้ คงนอนฝัน กันหมดแล้ว
              ยังนึกแว่ว เสียงแตรนอน ตอนหนหลัง
              ค่ายทหาร เขาผ่านเสียง สำเนียงดัง
              เราเคยฟัง ยังอาวรณ์ ...นึกย้อนไป

                                    จากบ้านไกล จนลับตา ถิ่น Malay...
                                    มาอยู่กรุง เตร็ดเตร่ จนเฉไฉ
                                    โอ้กรุงเทพฯ เมืองแมน แดน civilize...
                                    แล้วแปรผัน มาเชียงใหม่ ใกล้ Myanmar...

                       จะมีใคร นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย
                           แค่คล้ายๆ ห่วงเรานี้... มีไหมหนา ?
                               ...มีบ้างไหม ? ใครด่ำดื่ม นอนลืมตา
                                   และห่วงหา ฉันคนนี้ ที่อยู่ไกล.....


                                           คนไกลบ้าน
                                                                    คำร้อง/ทำนอง : ทวีพงศ์ มณีนิล
                                                                    ขับร้อง : ชรัมภ์ เทพชัย

                       <a href="http://www.youtube.com/v/7uaG54pZcXE?hl=en" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/7uaG54pZcXE?hl=en</a>

                      (ขอขอบคุณยูทูบ และคุณgalong1976 )

_______________________________________________________________________________________

[ลุงชัยนรา]

.....อ่านกลอนบทนี้ของครูแล้ว..เข้าใจความรู้สึกที่ซ่อนเร้นได้ดี หากอ่านผิวเผิน ก็เพียงแค่กลอนที่มีความ สนุกๆ เท่านั้นแต่ .....เชื่อว่าในเบื้องลึกแล้ว มีความเหงา...ความว้าเหว่..ซ่อนเร้นอยู่..จากบ้านมาไกล....จากวิถีชีวิตที่คุ้นเคย จากเพื่อนๆมาแสนไกล เพราะ หน้าที่...และอาชีพ.......ผมพูดเพราะ ไม่แตกต่างกัน ในบางเสี้ยวของชีวิต... หากคาดการณ์ ผิดไปก็ขออภัย ครูด้วยนะครับ ที่หลงคิดเช่นนั้น.......

_______________________________________________________________________________________

[อาคม ดอนเมือง]

 อ่านลำนำกลอนซึ้งๆจากคุณลุงชัยนรา และ คุณลือ ไปแล้ว เรามาเปลี่ยน
บรรยากาศมาอ่านกลอนสนุกๆมุกไม่หรอยของ อาคม สักกะนิดนะครับพี่น้อง
                             
            ใครเคยเป็น  อย่างนี้  มั่งพี่น้อง      วันวันจ้อง ท่องแต่เน็ต บ่เฮ็ดหยัง
        ครั้นเมียพูด  หยุดเหอะพ่อ  ก็บ่ฟัง        แถมบางครั้ง ยังขึ้นเสียง ถกเถียงกัน
        เพื่อนคนไหน มีทางแก้ แชร์ผมหน่อย    อย่าให้ข้อย  ตีกับเมีย จนเสียขวัญ
        ใครคิดออก บอกผมด้วย ช่วยโดยพลัน   มิฉะนั้น อาจโดนทับ จอดับเอา อิ อิ

  <a href="http://www.youtube.com/v/hIsmmAT94fg" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/hIsmmAT94fg</a>

        เครดิต..คุณคนธรรพ์ สวรรค์เสียงเพลง· จากยูทูป นะครับ..

_______________________________________________________________________________________

[ลือ]

1.ขอบคุณครับพี่ชัย
          เป็นความรู้สึก แค่วิบวับครับ...
                       ไม่เสถียร...
            ชินแล้ว...ขอบคุณที่ห่วงใยครับ

2.  "  ใครเคยเป็น  อย่างนี้  มั่งพี่น้อง      วันวันจ้อง ท่องแต่เน็ต บ่เฮ็ดหยัง
        ครั้นเมียพูด  หยุดเหอะพ่อ  ก็บ่ฟัง        แถมบางครั้ง ยังขึ้นเสียง ถกเถียงกัน"
 
               ที่ผมได้รับทราบมา มี 2 ท่านครับ

          คือ 1. คุณสมพร เกาะยอ (ภรรยา คือคุณน้องวรรณ เป็นคนบอกผมเอง...555 )
        และ  2. พอผมถามถึงฝั่งคุณสมภพ (ที่ทัวร์คุณสมพรเพิ่งแวะเยี่ยม ก่อนมาบ้านผม)
                     คุณน้องวรรณรีบว่า ...
              โอ๊ย ผบ.บ้านคุณภพ ก็ชมมาแบบกลอนของคุณอาคมเลย...555
             
                    และถ้ารวมคุณอาคมด้วย ก็เป็น 3 ท่านนะครับ
     

_______________________________________________________________________________________

[ลุงชัยนรา]

....ซู๊ด...ด...ด...ด.......หยอด....ด..ด...ด  เลยครับ คุณ อาคม...ผมเอง ไม่มีความสามารถ ในการแต่งกลอนแนวนี้ มีเพียงท่านและครูลือ..เท่านั้นและ ที่จะพอมีอารมณ์ขันมองโลกในแง่นี้..ยังไงก็ ทยอย นำมาลง บ่อยๆ..นะครับ

....หากเล่นกัน ทั้งสองคน เหมือนตากับยายคู่นี้ ก็คงไม่มี ปัญหา...กันนะครับ 5 5 5 5 5

_______________________________________________________________________________________

[อาคม ดอนเมือง]

      ฉันถามเธอ ชื่ออะไร บอกไม่รู้    ถามที่อยู่ ดูซิเออ เธอไม่สน
     แถมขู่กัน ฉันนี่ไง ลูกนายพล       โธ่!ฉันคน ลูกชาวนา ว่าไงดี
     ถึงพ่อฉัน นั้นยากจน คนนาไร่       แต่ภูมิใจ ในถิ่นเกิด เทิดศักดิ์ศรี
     ค่าของคน ใช่โด่งดัง หรือมั่งมี      มันอยู่ที่  กตัญญู  รู้ทดแทน..

                             

    ไม่รู้ ไม่ชี้ - ไพรวัลย์ + วิภารัตน์ (เครดิต..คุณjorratta นะครับ)

    <a href="http://www.4shared.com/embed/3949061928/bb3e2f6e" target="_blank" class="new_win">http://www.4shared.com/embed/3949061928/bb3e2f6e</a>

_______________________________________________________________________________________

[ลุงชัยนรา]

..เข้ามาขอบคุณ และ ชื่นชม คุณ อาคม มากๆ เลย ครับที่มีอารมณ์สุนทรีย์ มองโลก สนุกสนาน ทำให้ชีวิต รื่นรมย์ เก่งมากครับ..อย่า ทิ้งห้องนี้ไปนาน....นาน...นาน....จนเงียบเหงา..เหมือนใครบางคน..ในอดีตนะ 5 5 5 5

_______________________________________________________________________________________

[ลือ]

                                            คำคน

               พี่คร่ำครวญ หวนไห้ ด้วยใจเศร้า
                    ความรักเรา เปลี่ยนแปลง เพราะแรงหวง
                      เชื่อกระไร ใครเขาว่า มาทั้งปวง
                         เก็บมาหน่วง รักเรา ให้เฉาลง
             
              อันคำคน วนเวียน เปลี่ยนตลอด
                และเลี้ยวลอด ย้อนได้ ให้เราหลง
                    เชื่อคำเขา เราจมปลัก พะวักพะวง
                      รักก็คง หักเปราะ เพราะใจชัง

                      คนเราหนอ เมื่ออารมณ์ ผสมโทสะ
                        ก็อาจจะ ขาดเหตุผล จนสิ้นหวัง
                          ยิ่งปล่อยแค้น แสนร้อนเร่า เข้าประดัง
                             ใครไหนยั้ง รั้งไว้ ให้ได้คิด

                      ปลดอารมณ์ ตรมไหม้ ปล่อยไปบ้าง
                           พอทุกข์สร่าง สว่างใจ ว่าใครผิด
                               ชั่งน้ำหนัก พักตรอง มองสักนิด
                                 คงเห็นฤทธิ์ ว่ารักช้ำ เพราะคำคน....




                         คำคน        คำร้อง/ทำนอง : สมาน กาญจนผลิน
                                        ขับร้อง : สุเทพ วงศ์กำแหง

                                   <a href="http://www.youtube.com/v/PaKyuNXjoKg?version=3&amp;amp;hl=en_" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/PaKyuNXjoKg?version=3&amp;amp;hl=en_</a>
                            (ขอบคุณยูทูบ และคุณ Chanin Kaewcharoen)

 

_______________________________________________________________________________________

[ลุงชัยนรา]

...ขอบคุณครับครู..ที่นำบทกลอนมาลงให้ห้องนี้ แม้นาน...นาน..ครั้งก็ยังดีครับ เพราะครูผู้ดูแล...ต้องอย่า ห่างเหินไปนานนัก...

_______________________________________________________________________________________

[ลุงชัยนรา]

ใจคงเหงา

....ค่อนคืนดึกดื่นล่วง         ฤดีดวงเศร้าเหว่หว้า
พริ้วแผ่วลมแผ่วพา        เปลี่ยวเอกาเหงาเดียวดาย

เดือนดวงก็เคลื่อนคล้อย   ใจดวงน้อยวิโยคไหว
หลับตามิหลับใจ            ยามเธอไกลใจรุ่มร้อน

ดาวดวงวิบวับแวม         จวนลาแรมใกล้ลับจร
ดึกล่วงห่วงอาวรณ์         สะทกถอนระกำสรวล

ค่อนคืนยิ่งใจหาย          ลมยักย้ายร่ายผกผวน
เมฆเทาห่มฟ้านวล         ใจยิ่งป่วนอกไหม้ขม

ดึกไกลใจห่วงหา          ใครสัญญาในแล้งลม
เดือนดาวก็ร้างชม          ปุยเมฆพรมครึ้มนภางค์

ค่อนรุ่งเจียนสางแจ้ง      แย้มแรกแสงมารางราง
หมอกไอปรายโปรยพร่าง เหงาอ้างว้างเศร้าลำพัง

<a href="http://www.youtube-nocookie.com/v/MjAFONHLIrw?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube-nocookie.com/v/MjAFONHLIrw?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;</a>

ขอขอบคุณ Nobsung จาก youtube
ขอขอบคุณ อ.ลือ ผู้ฝึกสอนการวางภาพและเพลง

_______________________________________________________________________________________