มีครอบครัวหนึ่ง สามีขี้หลงขี้ลืมมาก วันหนึ่งเขาตั้งใจจะออกไปซื้ออุปกรณ์ตกปลาในเมือง จึงถามภรรยาว่าต้องการซื้อสิ่งใดหรือไม่ เพื่อตนจะได้ซื้อมมาฝาก
"ฝากซื้อลูกอมให้ลูกชายของเรา" ภรรยายิ้มก่อนพูดต่อว่า "กับหวีเสี้ยวซักอันนะจ๊ะพี่"
"หวีอะไรนะ ชื่อแปลกๆ พี่กลัวจำไม่ได้" สามีกล่าวด้วยสีหน้ากังวล
"ถ้าพี่ลืมให้แหงนมองฟ้าดูพระจันทร์เสี้ยวก็ได้ เป็นการช่วยในการจำ"
หลังจากนั้นสามีก็ออกเดินทางเข้าเมือง กว่าจะหาซื้ออุปกรณ์ตกปลาเสร็จก็ค่ำแล้ว เขาจึงแวะไปที่ร้านขายของชำแห่งหนึ่งเพื่อซื้อลูกอมและของใช้ให้ภรรยาตามที่รับปากเอาไว้ แต่กลับลืมว่าภรรยาฝากซื้ออะไร จำได้เพียงว่า หากลืมให้แหงนดูพระจันทร์ เมื่อมองขึ้นไปเขาเห็นพระจันทร์เต็มดวงพอดี จึงบอกเจ้าของร้าน
"ขอซื้อสิ่งที่กลมๆ แบบนี้" เขาชี้ไปที่พระจันทร์ เจ้าของร้านจึงจัดแจงห่อกระจกทรงกลมให้เขานำกลับไปบ้าน เมื่อสามีไปถึงบ้าน ก็นำลูกอมไปให้ลูกชาย และยื่นห่อกระจกให้ภรรยา เมื่อนางแกะออกดูก็ร้องโวยวายเป็นการใหญ่
"ว้าย! พี่กล้าดียังไง เอาเมียน้อยเ้ข้าบ้าน" ภรรยาตีโพยตีพายเมื่อเห็นหน้าในกระจกตัวเอง
ฝ่ายแม่ยายได้ยินก็รีบวิ่งเข้ามาส่องกระจกอีกคน "จริงด้วย ทั้งแก่ทั้งเหี่ยว หน้าเกลียดสิ้นดี"
"ฮือ.......ช่วยที เด็กในกระจกขโมยลูกอมไป" ลูกชายร้องลั่นเมื่อเห็นภาพในกระจก
"ไหน ขอข้าดูหน่อยซิ" พ่อตาคว้ากระจกไปส่องบ้าง แล้วเอ็ดตะโรเสียงดังว่า "หน็อยแน่ เจ้าแก่นิวอนซะแล้ว เอาลูกอมของหลานข้าไป"
พ่อตาโกรธจัดจึงวางกระจกลงบนพื้น แล้วคว้ามีดขึ้นง้างหมายจะฟันไปที่กระจก แต่แล้วก็ยิ่งโมโห เมื่อเห็นชายแก่ในกระจกคิดจะทำร้ายตกเช่นกัน
"ชะ ชะ ช่า กล้าดียังไงจะทำร้ายข้า เดี๋ยวเห็นดีหันแน่" ไม่ทันขาดคำชายแก่ก็ใช้มีดฟันลงบนกระจก จนแตกเป็นเสี่ยงๆ และนี่ก็คือคนที่ไม่รู้จักกระจก
ผู้เขียน
หัวข้อ: คนไม่รู้จักกระจก (อ่าน 7898 ครั้ง)