ที่ว่ามาทั้งหมดนั้น รู้สึกว่าเป็นเรื่องใหม่สำหรับผมมาก...
ผมดูการ์ตูนทีวี (ขาว-ดำ) เรื่อง เจ้าหนูปรมาณู, หนังหลอกเด็กญี่ปุ่นดู ยอดมนุษย์ รุ่นแรก, แล้วก็เรื่องอะไรหว่า ที่ตัวผู้ร้ายชื่อ โรดั๊ค (ใส่หน้ากากสีทอง...ใครรู้ช่วยบอกด้วย จะได้รู้ว่าเรารุ่นเดียวกัน อิอิ), หนังฝรั่ง มนุษย์กายสิทธิ์ (ต่อมาเรียกกันว่า ซุปเปอร์แมน... ผมว่าเรียกแบบไทยๆเท่กว่าเยอะ), มนุษย์ค้างคาว พระเอกตัวบวมๆ, ฉลามบก, ทหารเรือมาแล้ว, หนังทีวีที่ชอบที่สุดคือเรื่อง COMBAT, มาร์เวอร์ริค ยอดนักเลง,
เกมเด็กๆที่เล่นกัน นอกจาก หมากเก็บ, ยิงลูกหิน, โดดหนังยาง, ยิงหนังสติ๊ก, กัดจิ้งหรีด แล้วก็ยังมี ตีไก่ (เอาดอกหญ้าหัวโตๆมาผลัดกันตีคนละที ใครหัวดอกหญ้าหลุดก่อน แพ้...ใครเคยเล่นบ้าง)
พี่แจ้ ร้องเพลงก็ไม่ได้ฟัง เพราะเพลงของพี่แกร้องยังไงก็ฟังไม่ชัด, ก๊อต เป็นใครไม่รู้จัก, คาราบาว ไม่เคยได้ยิน เคยได้ยินแต่ คำรณ สัมปุณณานนท์, เกมทางทีวี ดูรายการป๊อบท็อป ที่ผู้การการุณ เก่งระดมยิง เป็นพิธีกร, รายการประกวดร้องเพลง "เลียนแบบดารา" รู้สึกจะมีรายการเดียวในยุคนั้น ไม่เหมือนยุคนี้ ที่เปิดไปช่องไหน เวลาไหน ก็ได้ดูรายการประกวดร้องเพลงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดูมวยถ่ายทอดทางทีวี ก็ดู โผน กิ่งเพชร, ชาติชาย เชี่ยวน้อย ชก, ถ้าจะดูฟุตบอล มีรายการฟุตบอลดารา ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น สตาร์ ซ็อคเก้อร์ เป็นบอลแห้งไม่มีการถ่ายทอดสด บอลมันๆต้องรอดูหลังจากการแข่งขันผ่านไปแล้วไม่ต่ำกว่าหนึ่งอาทิตย์
การเดินทางไกล ไปกันทางรถไฟ ถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง, ถ้าจะไปทางเรือก็มีเรือวิ่ง เสียงดังป๊อกๆแป๊กๆ ตรงกลางเรือมีท่อระบายความร้อน สำหรับปล่อยไอเสีย (ผมเคยเผลอไปจับ โอ๋ยโหย่...มือพองเลย), ไม่มีเรือหางยาวลำใหญ๋ๆวิ่งแข่งกันในคลองจนน้ำกระจาย ทำเอาโป๊ะเกือบล่ม ผู้คนเปียกมะล่อกมะแล่ก
บ่นเหมือนคนแก่เลยแฮะ