กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิก.

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
การค้นหาขั้นสูง  

ข่าว:

ผู้เขียน หัวข้อ: หว้า  (อ่าน 9191 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ลุงชัยนรา

  • ความเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร์
  • ชาวบ้านกิตติมศักดิ์
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 3715
  • กระทู้: 910
  • Thank You
  • -Given: 3245
  • -Receive: 3715
  • ชีวิตนี้ยอมพลี เพื่อแผ่นดิน
หว้า
« เมื่อ: เมษายน 11, 2013, 09:47:52 AM »
                                         
 

  วันนี้จะมาขอนำ ผลไม้ป่า ที่อยู่คู่กับวิถีชีวิต ของเด็กบ้านนอกทุกภาค มานานแสนนาน ไม่ว่าจะเป็นอาหารว่าง ยามว่าง(ปาก) เป็นที่หลบร่มเงา ยามเมื่อเอาวัว ควาย ออกไปเลี้ยง แถมบางครั้ง ยัง มีอาหารเพิ่ม บนต้นหว้า ไม่ว่า รังมดแดง แลน ลูกนก ได้ ทั้งความสุข สงบ ร่มเย็น แถมเพิ่งมาทราบว่า ยังเป็นยาได้ด้วย ท่านใด มีประสพการณ์ เกี่ยวกับ"หว้า" นำมาแจมกันนะครับ       
"หว้า” ชาวฮินดูเรียกว่า “จามาน” หรือ “จามูน”

“หว้า” มีชื่อภาษาอังกฤษว่า จัมโบลาน (Jambolan) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า ซีสส์จิอัม คูมินิ (Syzygium cumini (L.) Skeels) จัดอยู่ในวงศ์ ไมร์ทาซีอี้ (Myrtaceae) “หว้า” เป็นพันธุ์ไม้พวก ชมพู่ คือสกุล (Genus Syzygium) ในวงศ์ (Family Myrtaceae) มีมากทั้งในอินเดีย พม่า ไทย และมาเลเซีย ตลอดจนฟิลิปปินส์ โดยมากหว้ามีลูกเล็กสีม่วงดำ แต่ในบางแห่ง
เช่น ในฟิลิปปินส์มีลูกโตเท่าไข่นกพิราบ หว้ามีกิ่งก้านมาก แข็งแรง ปลายกิ่งห้อยย้อยลง ใบดกหนา ทำให้เกิดเป็นพุ่มทรงรูปไข่ แน่นทึบ ใบอ่อนจะแตกสีแดงเรื่อ ๆ แม่ค้าที่ขายลูกหว้าเขาจะพรมน้ำเกลือเล็กน้อย เพื่อเพิ่มรสชาดให้น่ารับประทานยิ่งขึ้น ผล หว้ามีขนาดยาว 1 – 2.5 ซม. และโตประมาณ 1 ซม. น้ำจากผลหว้าก็เป็น 1 ใน 8 น้ำปานะที่พระพุทธองค์ทรงมีพุทธานุญาตแก่พระภิกษุ เมล็ดลดน้ำตาลในเลือด แก้ท้องเสีย และใช้ถอนพิษ ในพม่านั้น ต้นหว้าถือเป็นไม้มงคลในเรื่องความสำเร็จและชัยชนะ ด้วยชื่อว่าชมพูทวีป หรือดินแดนแห่งไม้หว้านั้น เป็นแผ่นดินอันเป็นแดนกำเนิดของพระพุทธศาสนาและพระบรมศาสดานั่นเอง

“หว้า” มีคุณค่าทางโภชนาการคือ ในผลหว้าจะประกอบด้วย น้ำตาล วิตามินซี มีแคลเซียม(สูง) และเหล็ก ส่วนในเมล็ดหว้าจะมีสารอัลคาลอยด์ น้ำมันหอมระเหย ฟอสฟอรัส และแคลเซียม

สรรพคุณของหว้าและวิธีใช้

    เปลือกและใบหว้า ใช้ทำยาอม ยากวาดคอ แก้ปากเปื่อย ลิ้นและคอมีเม็ด

    ใบและเมล็ดหว้า ใช้แก้บิด มูกเลือด ท้องเสีย นำใบและเมล็ดหว้ามาต้มกับน้ำ แล้วนำน้ำที่ได้มาใช้ในการชะล้างแผลเน่าเปื่อย หรือนำใบและเมล็ดหว้ามาตำแล้วใช้ทาแก้โรคผิวหนัง

   เมล็ดหว้าเมื่อนำมาต้มหรือบด แล้วนำมารับประทาน มีสรรพคุณใช้แก้เบาหวาน แก้บิด แก้ท้องร่วงได้

“ผลหว้าสุก” จะลักษณะสีม่วงดำ และมีรสเปรี้ยวฝาดอมหวาน จึงสามารถนำมาใช้ในการทำไวน์ได้ดี ส่วนยอดอ่อนของหว้า สามารถใช้รับประทานเป็นผักสด

สำหรับในประเทศไทย ต้นหว้าเป็นพันธุ์ไม้พระราชทานเพื่อปลูกเป็นมงคลประจำจังหวัดเพชรบุรี


                                               
ขอนำเพลง ใต้ร่มหว้า  ของ อ้น ธวัชชัย มาร่วมแจม ครับ
 
<a href="http://www.youtube-nocookie.com/v/HDUTvO_XjiI?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube-nocookie.com/v/HDUTvO_XjiI?version=3&amp;amp;hl=th_TH&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name</a>
                                               
ผมขอนำอาหารว่าง ของคนบ้านนอก(ผมเอง) เมื่อก่อนทำนา กินข้าวเที่ยง แล้วเอน(หลับ) ตื่นมาบ่าย ยังงัวเงีย ก็ไปห่ม(ขย่ม) ต้นหว้าที่ลูก สุกดกๆ เอาเสื่อรองใต้โคน ได้มาซักกำสองกำ(ล้างก็ได้ ไม่ล้างก็ได้) ใส่ถ้วยใหญ่ๆ(กินหลายคน) ใส่น้ำส้มโหนด พริก เกลือ เคล้าให้เข้ากัน เอาเข้าปาก (อย่าเคี้ยวนะเมล็ดเยอะ) เอาแค่ย้ำๆ แล้วกลืน ทั้งเนื้อ ทั้ง เมล็ด ทำให้ตาแจ้ง(สว่าง) หายง่วง มีพลัง ในการทำนารอบบ่ายต่อไป แล้วแถมเรายังช่วยปลูก หว้า อนุรักษ์พันธ์ไว้ไม่หายไป ฮิ อิ อิ (ใครตอบได้ช่วยตอบ ว่าปลูกอย่างไร)
***ก่อนลาจากกันขอนำวิธีการทำ น้ำลูกหว้า แปรรูป(วิธีกินแบบทันสมัยขึ้น) พร้อมทั้ง สรรพคุณ มาฝากกัน ได้ข่าวมาว่า เป็นสินค้า โอท็อป ของบางหมู่บ้าน บางจังหวัดแล้วด้วย
 
น้ำลูกหว้า
   
ส่วนผสม

ลูกหว้าสุกล้างสะอาดขยำเอาแต่เนื้อ 3 ถ้วยตวง

น้ำเชื่อม 1 ถ้วยตวง

เกลือป่น 1 ช้อนชา

น้ำสะอาด 9/2 ถ้วยตวง

น้ำมะนาว 2 ช้อนโต๊ะ
     วิธีทำ

1.นำเนื้อลูกหว้าที่ขยำไว้แล้ว ใส่ลงในหม้อ เติมน้ำนำไปตั้งไฟจนเดือด จากนั้นยกลง

2.กรองเอากากออก เติมน้ำเชื่อม เกลือป่น และน้ำมะนาว ตั้งไฟให้เดือดอีกครั้ง ยกลง

3.ตั้งน้ำลูกหว้าทิ้งไว้ให้เย็นแล้วเทใส่ขวดที่ล้างสะอาดและลวกน้ำร้อนแล้วปิดฝานำไปแช่ตู้เย็นดื่มใสน้ำแข็ง

4.วิธีเสิร์ฟ ตักน้ำแข็งใส่แก้ว รินน้ำลูกหว้าใส่ เสิร์ฟได้ทันที
(กากเนื้อ เอามาทำแยมได้)
       คุณค่าทางโภชนาการ : ในผลลูกหว้าจะประกอบไปด้วยสารอาหารต่างๆ พลังงาน คาร์โบไฮเดรต เส้นใย

       สรรพคุณทางยา : แก้ท้องอืด ท้องเฟ้อ ขับลม ขับเสมหะแก้อาการคลื่นไส้ อาเจียน เมารถเมาเรือ ช่วยให้เจริญอาหารกินข้าวได้ลดการจับตัวของลิ่มเลือด ช่วยย่อยอาหารโดยเพิ่มการหลั่งน้ำดีและน้ำย่อยต่างๆด้านการเกิดแผลในกระเพาะอาหาร ช่วยบำรุงกระดูกและฟัน ช่วยต้านมะเร็ง


                                 
(น้ำลูกหว้าเข้าห้าง)

ที่มา :  http://www.tungsong.com

ขอบคุณข้อมูลวิชาการ จาก วิกิพีเดีย
เพลงจาก youtube
ภาพจาก อินเตอร์เน็ต
ข้อมูล ที่ไม่เป็นวิชาการ จากประสพการณ์ ตรง
อำนวยการสอนโพสภาพโดย อ. ชาติ...


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤศจิกายน 05, 2013, 12:41:03 AM โดย ลุงชัยนรา »
บันทึกการเข้า

** กระทู้แรกที่ควรอ่านเมื่ออยู่บ้านเพลงไทย **

อธิปไตย

  • รักชาติสุดใจ อย่าลืมไทยบ้านนอก
  • ชาวบ้านกิตติมศักดิ์
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 1586
  • กระทู้: 1121
  • Thank You
  • -Given: 2254
  • -Receive: 1586
Re: หว้า
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: เมษายน 11, 2013, 09:52:59 AM »
ท่าทางจะชื่นใจนะครับ อากาศร้อนๆแบบนี้
 แถวบ้านผมเขามีความเชื่อว่า "ไม่ควรปลูกต้นหว้าไวในบริเวณบ้าน เพราะชื่อไม่เป็นมงคล "
   แถวภาคใต้มีความเชื่อแบบนี้ไหมครับ


บันทึกการเข้า

ลุงชัยนรา

  • ความเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร์
  • ชาวบ้านกิตติมศักดิ์
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 3715
  • กระทู้: 910
  • Thank You
  • -Given: 3245
  • -Receive: 3715
  • ชีวิตนี้ยอมพลี เพื่อแผ่นดิน
Re: หว้า
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: เมษายน 11, 2013, 10:08:21 AM »
       ไม่หละครับ น้องอธิป เพียงแต่หากว่าอยู่ใกล้ๆบ้าน เกินไป ห่วงว่าเวลา พายุฤดูร้อนมา กิ่งจะหักโค่นโดนบ้านเสียหาย ไม้จากต้นหว้า สามารถ นำมา ทำฝาบ้าน พื้นกระดานได้ บ้านผมก็ใช้ไม้หว้าทำพื้นบ้านเลย สวยงาม ทนทานมากเลยครับ(ก่อนทำนำไปแช่นำโคลน สักเดือน สองเดือน ทนทาน และกันปลวก)
      จริงๆแล้วต้นไม้ทุกชนิด มันไม่รู้หรอกว่า บ้านไหน ประเทศไหน ให้ปลูก หรือห้ามปลูก แต่ธรรมชาติ ให้มันเกิดมาเพื่อทำประโยชน์ ให้แก่โลก ให้แก่มนุษย์ชาติ มนุษย์นี่แหละ ที่ไปกะเกณฑ์ ว่าต้นนี้มีประโยชน์ ต้นนี้มีโทษ ต้นนี้มีราคา ต้นนี้ไม่มีค่า ราคา ปลูกทิศนี้ดี ปลูกทิศนี้ไม่ดี ไม่ถูกฮวงจุ้ย เพราะน้ำมือ และความคิดของมนุษย์ทั้งนั้นแหละ รกก็ถาง โค่น ให้เลี่ยน เตียน โล่ง ผมว่ารกต้นไม้ ยังดีกว่า รกคนหนักแผ่นดินนะ..


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: พฤศจิกายน 05, 2013, 12:42:42 AM โดย ลุงชัยนรา »
บันทึกการเข้า

มหาสุ

  • กรรมการบ้านเพลงไทย
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 749
  • กระทู้: 135
  • Thank You
  • -Given: 323
  • -Receive: 749
Re: หว้า
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: เมษายน 11, 2013, 10:16:39 AM »
รกคนดีกว่ารกหญ้า รกคนบ้าๆ รกหญ้าดีกว่ารกคน


บันทึกการเข้า

เผ่าพงษ์ ปัตตานี

  • ชาวบ้านเพลงไทยอาวุโส
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 2009
  • กระทู้: 507
  • Thank You
  • -Given: 3223
  • -Receive: 2009
Re: หว้า
« ตอบกลับ #4 เมื่อ: เมษายน 11, 2013, 10:43:08 AM »
      บ๊ะ..หรอยจังนะพี่หลวงเรา....เปลี่ยนจากกรมประมงน้ำจืด มาสู่กรม(ตอ)ป่าไม้เสียแล้วหล่าว...อิอิอิ....สงสัยเข้าไปเที่ยวในวิทยาลัยเกษตร มะรือโบตกบ่อยๆ...
     ก็จริงอย่างที่ลุงชัยว่ามานั้นแหละ  เรามักจะกำหนดไปเองเสียส่วนมากเพื่ออะไรก็เดายาก  แต่คติโบราณแท้จริงเขามีเหตุผลลึกๆซ่อนอยู่เสมอนะครับ เช่น ห้ามเย็บผ้ากลางคืน (เพราะมองไม่ถนัด อาจโดนเข็มทิ่มมือได้ เมื่อก่อนใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าด ไม่มีไฟฟ้า)
      แต่ไอ้ที่ชอบไปเปลี่ยนชื่อต้นไม้ดั้งเดิมที่เป็นชื่อสามัญพื้นบ้านธรรมดาๆ  มาเป็นชื่อแปลกๆ ดูดี แปลยากๆ  แล้วนำมาขายเป็นไม้มงคลนี่ซิเป็น งงมากกว่า เราเองก็หลงซื้อไปหลายต้นเหมือนกัน..อิอิ
     ผมว่าเคล็ดที่ไม่ให้ปลูกในบ้านน่าจะมีนัยสำคัญแฝงอยู่ เพราะต้นหว้าเมื่อโตเต็มที่จะมีลำต้นที่ใหญ่โตมาก กิ่งก้านเปราะอาจหล่นทับบ้านได้ และที่สำคัญมดแดงชอบทำรังมาก ทำให้เจ้าของบ้านรำคาญอยู่ไม่เป็นสุข  สรุปว่าปลูกอยู่บนหัวคันนาดีที่สุด หิวเมื่อไหร่ไปปีนเอามากินได้ แถมใช้เป็นร่มเงาได้ดีอีกด้วย


บันทึกการเข้า

ลุงชัยนรา

  • ความเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร์
  • ชาวบ้านกิตติมศักดิ์
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 3715
  • กระทู้: 910
  • Thank You
  • -Given: 3245
  • -Receive: 3715
  • ชีวิตนี้ยอมพลี เพื่อแผ่นดิน
Re: หว้า
« ตอบกลับ #5 เมื่อ: เมษายน 11, 2013, 11:25:17 AM »
   ครับ..ท่านเผ่าฯ ตานี ผมชอบเรื่องต้นไม้ ต้นล่าย มักจะสงวน และแสวงหา ไม้พื้นเมืองโบราณ ที่ไม่มีค่าทางเศรษฐกิจ แต่มีค่าแห่งความทรงจำ นำมาปลูกและเว้นไว้ในสวน เพื่อระลึกถึงความทรงจำดีๆ และให้ลูกหลานได้รู้จัก รับรู้ ว่าต้นไม้ทุกต้นมีนิทาน(แห่งชีวิตตัวเอง)เอาไว้เล่าสู่กันฟัง...ยามชรามากแล้ว 5 5 5
   วิทยาลัยเกษตร ป่าไผ่ นั้นปัจจุบัน เป็นแต่เพียงคณะๆ หนึ่ง ใน ม.นราธิวาส เท่านั้นเอง ก่อนหน้านั้น พรรคพวก น้องๆ ที่ไม่ยอมเข้าระบบมหาลัย ได้จัดงาน"ไผ่แตกกอ" ขึ้น มีน้ำ้ตาท่วมงาน เพราะคนที่ไม่เข้า ก็ต้องย้ายกันออกไป ลุงชัยได้เป็นพิธีกร ในงานนี้ จนใกล้ คนออกตัดยาง (ตี 2 สมัยก่อนไม่มีเหตุการณ์อะไร)
   ลุงชัยได้รับเกียรติจาก วิทยาลัย ได้เป็น วิทยากรสมทบ นิเทศน์ ปฐมและ ปัจฉิม นักศึกษา หลายรุ่น และยังได้เป็นวิทยาการ ออกหน่วยร่วมกับคณาจารย์ สอนชาวบ้าน ตามหมู่บ้านต่างๆ ในเรื่อง การเรียนรู้พึ่งตนเองระยะสั้น 5 วัน ไม่ว่า การทำอาหารสัตว์ การขยายพันธ์ต้นไม้ การเลี้ยงปลา สอนวิธีวัดค่า กรดด่างของน้ำ้ด้วยตัวเอง  การแปรรูปอาหาร ทำปลาส้ม ผลไม้กวน น้ำผลไม้พร้อมดื่ม(ลูกหว้าด้วย) ทำไวน์จาก ลองกอง สับปะรด ลูกเม่า หม่อน กล้วย โอ๊ย ย ย จาระนัยไม่หมด แต่...นั่นคือ อดีต....ปัจจุบัน คณะเกษตรศาสตร์ ยังเชิญไปร่วมงานบ้าง เช่นเป็นกรรมการ ตัดสินประกวดสวนหย่อม การจัดซุ้มดอกไม้ ของ ม.นร. แต่ที่ชอบมาก ก ก กที่ซู๊ ด ด ด.. คืองาน"คาวบอยไนท์ "ได้แต่งชุดคาวบอย และร้องเพลง "เมื่อฉันขาดเธอ" ของ เพชร พนมรุ้ง ทบทวนอดีต(เล่ายาว...ไปมั๊ยนี่ 5 5 5 )


บันทึกการเข้า

ภิรมย์

  • รักเมืองไทย
  • ชาวบ้านกิตติมศักดิ์
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 2321
  • กระทู้: 480
  • Thank You
  • -Given: 2121
  • -Receive: 2321
  • คุณลูกกับคุณแม่
Re: หว้า
« ตอบกลับ #6 เมื่อ: เมษายน 11, 2013, 08:06:26 PM »
   เป็นผลไม้ประจำจังหวัดเพชรบุรีก็จริง แต่เชื่อมั๊ยครับผมเคย
ขี่รถออกดู ว่ามีตรงไหนเค้าปลูกกันบ้าง หาไม่เจอสักต้น หรือ
ผมหาผิดที่ก็ไม่รู้
   ต้องขอบคุณ พี่ลุงชัย โดยเฉพาะการทำน้ำลูกหว้า ไว้ได้ลูก
หว้ามาก่อน ต้องพึ่งสูตรลุงชัยแน่นอน


บันทึกการเข้า
 :42ดนตรีคือ สื่อภาษาสากล :42

ดาวเรือง

  • กรรมการบ้านเพลงไทย
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 1934
  • กระทู้: 454
  • Thank You
  • -Given: 3088
  • -Receive: 1934
  • เพลงคือชีวิต
Re: หว้า
« ตอบกลับ #7 เมื่อ: เมษายน 12, 2013, 03:05:45 AM »
ผมชอบกินลูกหว้า เมื่อสมัยเด็กๆลูกหว้าหาง่าย แต่ทำไมเดี๋ยวนี้หายากจัง
น้ำลูกหว้าที่ทำใส่กระป๋องก็ยังไม่เคยเห็นเลยครับ


บันทึกการเข้า

ลือ

  • ฟังดนตรีเถิด ชื่นใจ...
  • ชาวบ้านกิตติมศักดิ์
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 4069
  • กระทู้: 864
  • Thank You
  • -Given: 3919
  • -Receive: 4069
  • ชอบเพลงลูกกรุงเก่าๆครับ
Re: หว้า
« ตอบกลับ #8 เมื่อ: เมษายน 12, 2013, 10:01:01 AM »
1.น้ำลูกหว้าแช่เย็น น่าจิบครับ
         มีรสชาติเฉพาะตัว สีก็ชวนดื่ม...
    แต่ถ้าไวน์ลูกหว้า เคยชิม จะรสฝาดๆ
        ผมมันฝั่งพวกชอบกินขนม... เลยชอบไวน์สับปะรดมากกว่า เพราะหวานฉ่ำ และมึนเร็วครับ

2.สมัยเด็กๆ....

  1. "ต้นหว้า"ที่มีชื่อเสียงของพวกผม จะอยู่ในค่ายทหารฯ ครับ มีทั้งหมด  3 ต้น....
          - ที่ข้างบึงน้ำ อยู่ด้านซ้าย(เวลาเดินเข้า)ของประตูเข้าค่าย หน้าสนามบิน 1 ต้น...
          - ที่ริมถนนเส้นใน เข้าทางประตู สร.ไป แล้วค่อยเลี้ยวซ้าย กลางๆค่าย 1 ต้น...
          - และริมรั้วลวดหนาม หลัง สร. ก็อีก 1 ต้น....
       ที่จริง ในตลาดนัด หน้า สร. ก็มีอีกต้นครับ  แต่ต้นไม่ใหญ่อย่างในค่าย
  ( ลูกหว้าทางใต้จะเล็กๆ กลมๆ...ที่เชียงใหม่จะลูกใหญ่ และรีๆ ไม่กลม -ดูแล้ว ก็เหมือนรูปที่พี่ชัยวางข้างบน)
      2. ถ้า"ยาร่วง"(มะม่วงหิมพานต์)  ต้องที่สวนครูเทือง เพราะมีหลายต้น ที่ผลจะมีรอยมดไต่เป็นเส้นๆ...เนื้อผลแน่นๆ
     กัดแล้วหวานชุ่มคอ...แต่ต้องแอบขโมยเอานะครับ
       3. ถ้า"มะขาม" ต้องหลังบ้านจ่าวิจิตร ที่เล่นฉีโพกัน...ต้นใหญ่  ฝักก็ใหญ่ แต่เปรี้ยว แมงยาบชอบมาเกาะเยอะมากครับ...ขย่มที ร่วงกราว หล่นใส่ตะเกียงเจ้าพายุ
       4. ถ้า"ลูกยางพารา"-สวยๆ ทน ไม่แตกง่าย ต้องที่สวนครูนวล หลังโรงสีข้างวัด ทางไปค่ายลูกเสือ
       5. แต่ถ้า จะกินลูกหยีสด... ลูกเตียน(กระท้อนพันธุ์ลูกเล็ก-อร่อยมากๆ)...ลูกกำชำ หรือ ยอดสะเดา   
     ต้องไปที่วัดสุวรรณากร เท่านั้นครับ....

                ว่าแล้ว  ก็อยากกินลูก"ลังแข"....อยากเห็นต้นของมันครับ ไม่เคยเห็น
                                  ..."จำปูลิ่ง" ด้วยนะครับ


บันทึกการเข้า

ลุงชัยนรา

  • ความเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร์
  • ชาวบ้านกิตติมศักดิ์
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 3715
  • กระทู้: 910
  • Thank You
  • -Given: 3245
  • -Receive: 3715
  • ชีวิตนี้ยอมพลี เพื่อแผ่นดิน
Re: หว้า
« ตอบกลับ #9 เมื่อ: เมษายน 12, 2013, 10:22:53 AM »
  ข้อเขียนของครู ทำให้ความทรงจำของผมในค่าย "อิงคยุทธบริหาร" เจิดจ้าขึ้นมาอีกครั้ง ทุกๆเรื่อง ที่เกิดขึ้น เกี่ยวข้อง กับตัวลุงชัย ไม่เคย ลืมเลือน ทุกข์ สุข โศก เศร้า เคล้ากับกับความเหน็ดเหนื่อย หยาดเหงื่อ หยาดน้ำตาและหยดเลือด ภายใต้ร่มเงา ของ"พ่อขุนอิงค์"

ลูกหว้ามี 2 ชนิดครับ
1.หว้าหิน ลูกใหญ่(ในภาพ)
2.หว้านา ลูกเล็ก (ไม่มีถาพ)


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: เมษายน 12, 2013, 10:25:18 AM โดย ลุงชัยนรา »
บันทึกการเข้า

เผ่าพงษ์ ปัตตานี

  • ชาวบ้านเพลงไทยอาวุโส
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 2009
  • กระทู้: 507
  • Thank You
  • -Given: 3223
  • -Receive: 2009
Re: หว้า
« ตอบกลับ #10 เมื่อ: เมษายน 12, 2013, 02:38:42 PM »
     ผมกำลังรวบรวม,เรียบเรียงข้อมูล เกี่ยวกับประวัติพ่อขุนอิงคยุทธบริหาร  จากการบันทึกโดยท่าน พล.ต.ต.วิชิต รักษณาเวช (คุณพ่อของคุณชัชฎาภรณ์ รักษณาเวช) อยู่  ถ้าเสร็จเรียบร้อยเมื่อไหร่จะนำมาเสนอครับ  ทั้งนี้เพื่อเผยแพร่เกียรติคุณของบรรพชนไทยในยุคนั้น ให้ผู้คนได้รับทราบ  ซึ่งผมคิดว่าคนรุ่นหลังๆ ในปัจจุบันอาจจะลืมวีรกรรมของท่านเหล่านั้นไปแล้วก็ได้ 
     ผมพอมีข้อมูลเดิมอยู่บ้างตอนสมัยที่ทำหน้าที่รวบรวมเรื่องส่งให้ คุณปรีชา ทรัพย์โสภา แห่งกรมประชาสัมพันธ์สมัยนั้น  ได้ใช้ในการเผยแพร่ออกอากาศทางสถานีวิทยุข่าวตอนเช้า เนื่องในวันวีรไทย 8 ธันวาคม ของทุกปี  เผื่อว่าอาจจะไปสะกิดต่อมความทรงจำของลุงชัยและครูลือ รวมทั้งท่านอื่นๆ ที่มีความสนใจ ให้ได้ทราบกันบ้าง
     คงต้องวานมือพิมพ์ แปลงจากกระดาษพิมพ์ดีดเป็นไฟล์เวิร์ดเสียก่อนครับ  อีกทั้งผมต้องเรียนรู้การโพสต์ภาพให้ได้เสียก่อนด้วย  เพราะมีภาพเก่าๆเกี่ยวกับเหตุการณ์สถานที่ยุคนั้น ที่ได้เก็บรวบรวมไว้บ้างพอสมควร...รอให้ ท่าน บอ.กอ.อย่างผมเก่งกว่านี้อีกหน่อยครับ...อิอิอิ
     


บันทึกการเข้า

ลุงชัยนรา

  • ความเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร์
  • ชาวบ้านกิตติมศักดิ์
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 3715
  • กระทู้: 910
  • Thank You
  • -Given: 3245
  • -Receive: 3715
  • ชีวิตนี้ยอมพลี เพื่อแผ่นดิน
Re: หว้า
« ตอบกลับ #11 เมื่อ: เมษายน 12, 2013, 02:42:15 PM »
ผมจะตั้งตา รอข้อความชิ้นนี้ครับ


บันทึกการเข้า