กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิก.

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
การค้นหาขั้นสูง  

ข่าว:

ผู้เขียน หัวข้อ: อาสาฬฺหปูชา  (อ่าน 4662 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

มหาสุ

  • **แก้ไข**
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 749
  • กระทู้: 135
  • Thank You
  • -Given: 323
  • -Receive: 749
อาสาฬฺหปูชา
« เมื่อ: กรกฎาคม 22, 2013, 09:36:46 PM »
         อาสาฬฺห
 คำบาลี อ่านว่า อา-สาน-หะ
 “อาสาฬฺห” เป็นชื่อหมู่ดาว
 หนังสือ ศัพท์วิเคราะห์ ของ พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต) แสดงความหมายของศัพท์ไว้ว่า -
 “อาสาฬฺโห นาม ภตีนํ ทณฺโฑ, ตํสณฺฐานตฺตา อาสาฬฺหา = ดาวที่มีรูปร่างเหมือนไม้คานของคนรับจ้าง”
 เมื่อดวงจันทร์โคจรผ่านกลุ่มดาวนี้จึงเรียกชื่อเดือนนั้น “อาสาฬฺห” คือเดือน ๘ ทางจันทรคติ ตกราวมิถุนายน – กรกฎาคม
 คำสำคัญที่เกี่ยวกับเดือนนี้คือ “อาสาฬหบูชา” ซึ่งมีความหมายว่า “การบูชาในเดือน ๘” หมายถึงการบูชาในวันเพ็ญเดือน ๘ เพื่อรำลึกถึงคุณพระรัตนตรัยเป็นการพิเศษ เนื่องในวันที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา คือ ธัมมจักกัปปวัตนสูตร ทำให้เกิดมีปฐมสาวก คือ พระอัญญาโกณฑัญญะ และเกิดสังฆรัตนะคำรบพระรัตนตรัย
 ในภาษาไทย มีปัญหาว่าจะอ่านคำ “อาสาฬห” ว่าอย่างไร ?
 พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542 บอกคำอ่านไว้ 2 แบบ คือ อ่านว่า อา-สาน-หะ และอ่านว่า อา-สาน-ละ-หะ
 ความจริง มีคำอ่านอีกแบบหนึ่งที่มีคนอ่าน แต่ พจน.42 ไม่ได้บอกไว้ คือ อา-สา-ละ-หะ
 หลักตัดสินก็คือ ในภาษาบาลี ตัว ฬ เมื่อซ้อนอยู่หน้า ห เป็นตัวสะกดอย่างเดียว ไม่ต้องออกเสียง
 คำเทียบที่เห็นได้ชัดคือ
 - ทัฬหีกรรม (การกระทําให้มั่นคงขึ้น) อ่านว่า ทัน-ฮี-กํา
 - วิรุฬห์ (เจริญ, งอกงาม) อ่านว่า วิ-รุน
 - วิรุฬหก (ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่ง ประจําทิศทักษิณ) อ่านว่า วิ-รุน-หก
 สาเหตุ :-
 “ทั-” ยังออกเสียงเองไม่ได้ ส่วน “วิรุ-” แม้จะออกเสียงเองได้ แต่ก็ยังชวนให้มองหาตัวสะกดอีก จึงรู้ได้ชัดว่า “ฬ” เป็นตัวสะกด จึงไม่มีใครอ่านว่า ทัน-ละ-ฮี-กำ หรือ วิ-รุน-ละ-หก
 แต่ “อาสาฬห” -สา- เมื่ออ่านตามที่ตาเห็น สามารถออกเสียงได้เอง ไม่ทำให้รู้สึกว่า “ฬ” เป็นตัวสะกด จึงอ่านเป็น อา-สา-ละ-หะ หรือ อา-สาน-ละ-หะ ได้ง่าย
 : ห้ามคนอื่นไม่ให้ทำผิด - ยาก
 : ห้ามตัวเราเองไม่ให้ทำผิด -ยิ่งยาก
              นาวาเอกทองย้อย  แสงสินชัย
อตฺตนา โจทยตฺตานํ (ขุ.ธ. ๒๕/๖๖)
 " จงเตือนตน ด้วยตนเอง "
 การเตือนตน คือการพร่ำสอนตนให้มีสติสัมปชัญญะขึ้นมา เพื่อเตือนตนให้รู้ว่า อะไรถูก อะไรผิด อะไรควรทำ ไม่ควรทำ และพยายามคอยสอดส่องดูโทษ ความผิด และข้อบกพร่องของตนเองอยู่เสมอ ไม่ต้องคอยให้ใครมาเตือน ไม่มัวไปเพ่งโทษคนอื่น จงหมั่นตรวจดูความผิดของตนเองอยู่ทุกเมื่อ ความผิดก็จะไม่เกิดขึ้น หรือเกิดขึ้นก็เล็กน้อย เมื่อพบความผิดก็ใช้สติปัญญาแก้ไขให้ถูกต้องเสีย และจะไม่ทำความผิดเช่นนั้นอีก... " จงเตือนตนของตนให้พ้นผิด
ตนเตือนจิตตนได้ใครจะเหมือน
ตนเตือนตนไม่ได้ใครจะเตือน
อย่าแชเชือนรีบเตือนตนให้พ้นภัย..."


ชบาบาน

  • ชาวบ้านเพลงไทยอาวุโส
  • คะแนนอนุรักษ์เพลง 382
  • กระทู้: 95
  • Thank You
  • -Given: 412
  • -Receive: 382
Re: อาสาฬฺหปูชา
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: กรกฎาคม 23, 2013, 09:44:40 PM »
ได้รับความรู้มากมายในวาระมหามงคลนี้ ขอบพระคุณท่านอาจารย์มหาเป็นอย่างยิ่งขอรับ


บันทึกการเข้า