สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ

คติ คำคม เตือนใจ

<< < (2/4) > >>

ลุงชัยนรา:
...ผ้าร้าย..เป็นภาษาใต้ แปลว่า ผ้าขี้ริ้ว
มีทั้งที่กินได้ และกินไม่ได้

อันนี้กินไม่ได้......บางคนอาจจะมองว่าผ้าขี้ริ้วเป็นอะไรที่สกปรกแต่พออ่านเรื่องนี้จบคุณอาจจะเปลี่ยนความคิดก็ได้นะ เพราะการเป็นผ้าขี้ริ้วก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นซะหน่อย

1. ยอมสกปรกเพื่อให้สิ่งอื่นสะอาด
เสน่ห์ของคนอยู่ที่ยอมลำบากเพื่อให้ผู้อื่นเป็นสุข
เช่น พ่อแม่ยอมเหนื่อยลูกหลานสุขสบาย

2. ดูดซับความสกปรกได้ แต่ก็สลัดคราบสกปรกออกจากตัวได้ตลอดเวลา
เสน่ห์ของคนอยู่ที่รู้ตัวเองว่าสกปรก ถึงเวลาต้องชำระล้างแล้ว
มิใช่อมความสกปรกไว้ แล้วแกล้งบอกว่าตนเองสะอาด

3. เป็นผ้าที่สะอาดที่สุด ในขณะที่คนมองว่าสกปรกที่สุด
เหมือนคนที่หมั่นฝึกหัดขัดเกลาตนเอง รู้จักถ่อมตนและอ่อนโยน
ไม่โอหังอวดดีให้คนรังเกียจหมั่นไส้ของคนอื่น เขาก็จะเป็นคนมีคุณค่า
ไม่ว่ามาจากสกุลใด การศึกษามากหรือน้อยก็ตาม
ทำตัวให้เป็นผู้ใฝ่รู้แต่ไม่อวดรู้ เป็นเหมือนผ้าขี้ริ้วห่อทองให้ได้

4. แม้นว่าเป็นผ้าที่ไม่มีราคา แต่ก็มีคุณค่าที่ยิ่งใหญ่ได้
เหมือนคนที่พยายามทำตนเองให้มีคุณค่าด้วยการทำงานทำตน เป็นประโยชน์ให้มีค่า
ไม่งอมืองอเท้า น้อยเนื้อต่ำใจในวาสนา ชะตาชีวิต

5. ไม่เกี่ยงงอนว่าจะถูกใช้เช็ดถูอะไร
เหมือนคนที่ยอมตัวอาสาทำงานที่ได้รับมอบหมาย
โดยไม่ปริปากบ่น รู้จักอาสาคน อาสางาน
ไม่ว่าจะเป็นงานใด ๆ ก็ตาม ตั้งใจทำโดยไม่เกี่ยงงาน
รู้จักเสนอตัวทำงาน มิใช่รอคอยแต่ คำร้องขอ

6. ถูกใช้งานในที่สกปรกที่สุด
เหมือนคนที่ยอมทำในสิ่งที่คนทั้งหลายรังเกียจ
ที่เขาเห็นว่าไร้ค่า เป็นงานชั้นต่ำ
แต่ก็ตั้งใจทำให้เป็นของมีค่าขึ้นมาได้
หรือยินดีในการบริการเหมือนคนที่เอิบอิ่มเมื่อชีวิตบริการรับใช้ผู้อื่นรับใช้สังคม
ดีใจเมื่อคนยินดีมาใช้บริการความรู้ความสามารถของตน
และยินดีที่จะเสนอตัวเข้าไปบริการมากกว่าที่จะคิดเข้าไปบริหาร
แปลว่า ทำตัวให้เหมือนผ้าขี้ริ้วนั่นเอง

7. พอใจที่ได้อยู่เบื้องหลังความสะอาด
เหมือนคนต้องพอใจที่ได้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของคนอื่น
ต้องมีความพอใจที่จะทำงานปิดทองหลังพระ
มีความสุขและภูมิใจที่มอบความสำเร็จให้แก่คนอื่น
มีมากที่ผู้น้อยบางคนทำงานแล้ว
ทำให้ผู้ใหญ่เล็กลงในขณะที่ตนเองโตขึ้น

8. ทนทานต่อการขัดถูและซักล้าง ไม่เปราะบาง
เหมือนคนที่มีความอดทนไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคปัญหา
แม้จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใดก็อดทนได้เพื่อให้สำเร็จประโยชน์สุขแก่ผู้อื่น
มีจิตใจหนักแน่นไม่เปราะบาง

9.แม้นจะถูกมองว่าเป็นผ้าขี้ริ้ว แต่ก็ไม่ทำตัวให้ขี้เหร่
เหมือนคนที่รู้ตนเองว่า มีคนกำลังปรามาสสบประมาท
จะต้องตั้งใจเอาชนะอุปสรรคตรงนั้นให้ได้
ไม่พ่ายแพ้ตามคำปรามาสของคนอื่น
รู้ตัวตลอดว่ากำลังทำอะไรและให้มีกำลังใจในสิ่งนั้น
ที่สำคัญคือมองหาความสำคัญจากสิ่งที่คนมองไม่เห็นว่าสำคัญอย่างไรให้ได้
คือสามารถมองเห็นคุณค่าจากสิ่งที่คนทั้งหลายมองว่าไร้ค่า.......

ที่มา : Forward Mail

..ส่วนผ้าร้าย..ที่กินได้ คือ สไบนาง หรือผ้าขี้ริ้ววัว


ที่สีดำๆนั่นและ ผ้าร้ายกินได้

น้องนางบ้านนา:
ต้นทางคำคม..
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=4967.45;wap2
ยามเฮาตุ๊ก ตึงบ่มีไผตวย ยาวเฮารวย คนตวยเป็นปุ๊ก .
- เกิดเป็นคน เข้าห้วยไปหื้อสุด ขุดบ่อหื้อได้น้ำ                                                 
- กล้วยก้ำง่าม ง่ามก้ำกล้วย
- กล้วยบ่สุกนกตัวไหนจักกิน
- เปิ่นเป็นขัว หื้อตัวเป็นฮาว
- กัวล้ำจ่างตาย อายล้ำจ่างต่าว
- อ่อนไหนแตง แข็งไหนเว้น
- กำขอแปงกว่ากำซื้อ กำลือแปงกว่ากำอู้
- กิ๋นแล้วหื้อเก็บ เจ็บแล้วหื้อจำ
- ของบ่กิ๋นฮู้เน่า กำบ่เก่าฮู้ลืม น้ำบ่ซึมฮู้แห้ง ขี้บ่แก้งฮู้ไผฮู้มัน
- ขอนบ่มีเห็ดตึงบ่มีคนใกล้ ต้นไหนบ่มีหน่วยไม้ ตึงบ่เอาใจใส่
- ของกิ๋นลำ อยู่ตี่ผู้มัก ความฮักอยู่ที่ความเปิงใจ๋
- ขโยมดีย้อนตุ๊หลวง ลูกเต้าทังปวง ดีย้อนป่อแม่
- ตุ๊หลวงบ่ดี พระหนุ่มแม่ชี ก็ควีศีล
- เข้าจะเสี้ยงกินหวาน คนจะผานนอนอุ่น
- มีหนึ่งแล้ว ยังแอมแถมสอง ขี่เฮือน้ำนองซ้อนสองจ่างหล้ม
- ขี้ครั่งใกล้ไฟ ขี้ไขใกล้แดด
- คนขี้จิ๊ไปไหน ไผบ่ถามหา คนมีเมตตาไปไหนบ่กลั้น
- คนง่าวได้จ๋า หม้อแกงหนาได้เดือด
- คนผานคนฮ้าย โทสะในใจ  จ่างหุมเป็นไปสะต้อนใส่หน้า
- คนตกต่ำ ต๋าวคว้ำนอนหงาย ระวังเน่อนาย อย่าก๋ายเหยียบหน้า
- คนมาใหม่ จะไปใส่กาน ลูกเมียมาน อย่าหื้อไปก้า
- คนหลวกได้ยามจ๋า คนมีผะหญ๋าได้ยามอยากกลั้น
- คนหลับลุกเจ้ากินผักยอดปล๋าย คนหลับลุกคว๋าย กิ๋นผักยอดเกล๊า
- ครกบ่ดีหื้อขำสาก ป้ากบ่ดีหื้อขำหม้อแกง

ชญาดา:
ถ้าแปลให้ด้วย ก็จะแจ๋วเนอะ.............ภาษาเหนือ แปลเป็นภาษาไทยกลาง จะได้เข้าใจได้ดีค่ะ

ลือ:
 :90
     อ่านแล้วชอบมาก อยากแปลครับ...
      (เป็นคนใต้ที่มาอยู่เชียงใหม่จะ 20 ปีนี้แล้ว...
ถ้าแปลความแล้ว ผิดถูกอย่างไร
            คุณน้องนางบ้านนาช่วยดูให้อีกทีนะครับ)
                      :61 :61 :61

-ยามเฮาตุ๊ก ตึงบ่มีไผตวย ยาวเฮารวย คนตวยเป็นปุ๊ก
  (ยามเราจน ไม่มีใครเดินตามหลัง ยามเรารวย คนเดินตามเป็นพวงเป็นช่อ)

- เกิดเป็นคน เข้าห้วยไปหื้อสุด ขุดบ่อหื้อได้น้ำ   
 (เกิดเป็นคน ลุยหาน้ำให้สุดลำห้วย ขุดบ่อก็จนให้ได้น้ำกิน)    
                                         
- กล้วยก้ำง่าม ง่ามก้ำกล้วย
  (ต้นกล้วยช่วยค้ำง่ามให้อยู่ตัว ง่ามเองก็ช่วยค้ำกล้วยให้ทรงตัวได้)

- กล้วยบ่สุกนกตัวไหนจักกิน
(กล้วยไม่สุก นกที่ไหนจะมากิน)

- เปิ่นเป็นขัว หื้อตัวเป็นฮาว
(เค้าเป็นสะพานให้ ตัวเองก็เป็นราวจับละกัน)

- กัวล้ำจ่างตาย อายล้ำจ่างต่าว
 (กลัวมากอาจตาย อายมากไปก็อาจพลาดท่าหกล้ม)

- อ่อนไหนแตง แข็งไหนเว้น
(ตรงไหนเป็นจุดอ่อนจัดการ(แทง)เลย ตรงไหนเป็นจุดแข็ง ก็เว้นเสีย)

- กำขอแปงกว่ากำซื้อ กำลือแปงกว่ากำอู้
(สิ่งที่ขอเขามาฟรีๆ มักแพงกว่าของที่ซื้อมา คำที่โม้อวดกัน มักเกินกว่าจริง)

- กิ๋นแล้วหื้อเก็บ เจ็บแล้วหื้อจำ
(กินแล้วต้องเก็บ เจ็บแล้วต้องจำ)

- ของบ่กิ๋นฮู้เน่า กำบ่เก่าฮู้ลืม น้ำบ่ซึมฮู้แห้ง ขี้บ่แก้งฮู้ไผฮู้มัน
 (ของที่ไม่กินย่อมเสียได้ คำพูดที่ไม่จำมาย่อมลืมได้ น้ำไม่ซึมย่อมแห้งหาย อุจจาระไม่ล้าง?เจ้าตัวรู้เอง)


- ขอนบ่มีเห็ดตึงบ่มีคนใกล้ ต้นไหนบ่มีหน่วยไม้ ตึงบ่เอาใจใส่
(ขอนไม้ที่ไม่มีเห็ด คนไม่เข้าใกล้ ต้นไม้ที่ไม่ออกผล คนก็ไม่สนใจไยดี)


- ของกิ๋นลำ อยู่ตี่ผู้มัก ความฮักอยู่ที่ความเปิงใจ๋
 (อะไรจะอร่อย อยู่ที่ความชอบกิน เรื่องรัก ก็ขึ้นอยู่กับใจที่จะสมัครชอบพอ)

- ขโยมดีย้อนตุ๊หลวง ลูกเต้าทังปวง ดีย้อนป่อแม่
  (ศิษย์วัดอย่าพูดยอกย้อนพระ ลูกเต้าก็อย่าพูดยอกย้อนพ่อแม่)

- ตุ๊หลวงบ่ดี พระหนุ่มแม่ชี ก็ควีศีล
(เจ้าอาวาสไม่ใส่ใจดูแล พระกับแม่ชีอาจผิดศีลผิดธรรมกันได้)

- เข้าจะเสี้ยงกินหวาน คนจะผานนอนอุ่น
 (แปลไม่ออกครับ....)

- มีหนึ่งแล้ว ยังแอมแถมสอง ขี่เฮือน้ำนองซ้อนสองจ่างหล้ม
(มีหนึ่งยังไม่พอ เอาสอง พายเรือน้ำนองเดี๋ยวก็ล่มหรอก)


- ขี้ครั่งใกล้ไฟ ขี้ไขใกล้แดด
(วางขี้ครั่งใกล้ไฟ วางเทียนไขใกล้แดด เดี๋ยวก็ลุกติดไฟ ละลายหมดหรอก)

- คนขี้จิ๊ไปไหน ไผบ่ถามหา คนมีเมตตาไปไหนบ่กลั้น
(คนขี้เหนียวไปไหนใครก็ไม่เข้าใกล้ถามหา  คนใจดีเอื้อเฟื้อไปไหนใครก็มารุมล้อม)

- คนง่าวได้จ๋า หม้อแกงหนาได้เดือด
   (ไม่แน่ใจคำครับ..อิ อิ)

- คนผานคนฮ้าย โทสะในใจ  จ่างหุมเป็นไปสะต้อนใส่หน้า
(คนชั่ว คนพาล มักเก็บความคิดร้ายไม่อยู่ สะท้อนให้เห็นนอกหน้า)

- คนตกต่ำ ต๋าวคว้ำนอนหงาย ระวังเน่อนาย อย่าก๋ายเหยียบหน้า
(คนล้ม ก็อย่าเดินผ่านข้ามเหยียบหน้าเขา)

- คนมาใหม่ จะไปใส่กาน ลูกเมียมาน อย่าหื้อไปก้า
(ไม่ค่อยแน่ใจคำครับ...อิ อิ)

- คนหลวกได้ยามจ๋า คนมีผะหญ๋าได้ยามอยากกลั้น
(คนฉลาดย่อมได้โอกาส คนมีปัญญาก็เช่นกัน)

- คนหลับลุกเจ้ากินผักยอดปล๋าย คนหลับลุกคว๋าย กิ๋นผักยอดเกล๊า
(คนนอนตื่นก่อนได้กินยอดผัก คนตื่นสายได้กินต้นแก่)...ประมาณว่า early birds get worms-นกตื่นเช้าจะได้หนอน

- ครกบ่ดีหื้อขำสาก ป้ากบ่ดีหื้อขำหม้อแกง
 (อย่าทิ้งสากคาครก อย่าทิ้งกระจ่าทัพพีคาหม้อแกง)


        สนุก และสาระดีครับคุณน้องนางบ้านนา... :52

ลุงชัยนรา:
.....ผมขอสานต่อ  สำนวน สุภาษิต และคำพังเพย  ของภาคใต้ มาฝากบ้าง นะครับ

 - กินข้าววัด นอนหลา ห่มผ้าผี = คนจรจัด ไม่รับผิดชอบในชีวิต
(หลา = ศาลา)
- เกิดมาหญ้าตายควายแช่ง = เกิดมาเป็นคนรกโลก
- เข้าบ้านคนอื่นต้องหดหาง = อยู่บ้านคนอื่นต้องเสงี่ยม เจียมตัว
 - ขี้หมิ้นยังไม่ทันหล่นจากหัว = ยังอ่อนเกินไป ปากยังไม่ทันสิ้นกลิ่นน้ำนม
(ขี้หมิน = ขมิ้น)
 - ฉีกขากลวมเปลว = ปิดบังความไม่ดีเพื่อไม่ให้ผู้อื่นรู้ กันท่าผู้อื่น
 (เปลว = ป่าช้า)
 - ชาติเบื้องชาติพด = สิ่งที่มีค่าน้อย
(เบื้อง = กระเบื้อง หรือเศษวัตถุต่างๆ   พด = เปลือกมะพร้าว) 
- ไข่แยงล่อง = แกว่งเท้าหาเสี้ยน
(ไข่ = อัณฑะ   แยง = สอด ลอด    ล่อง = ช่อง)
-- ขันนอกเปาะ = ขันนอกบ่อน
 - เขเต่าแบกไอ้โต้ = โง่มาก ช้ามาก ไม่เหมาะสม
(ไอ้โต้ = มีดอีโต้)
- กล้าหน้าหม้อ = ทำอวดให้เห็น หรือทำงานเมื่อมีผลตอบแทน 
(กล้า - ขยัน)
 - กินน้ำตาค้างคก = เค้นเอาแต่สิ่งไม่ดี
(ค้างคก = คางคก)
- กินเหนียว = การแต่งงานหรืองานเลี้ยงใหญ่

...มีคำแปล ให้เรียบร้อย สำหรับ ท่านที่ไม่เข้าใจครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว