สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ

ขนมท้องถิ่น โบราณ

<< < (2/3) > >>

สมพร เกาะยอ:

   ลุงชัยเรานี่เป็นหลายเรื่อง เล่านิทาน ร้องเพลง ฟังเพลงเก่า เลี้ยงวัว ทำนา แล้วยังทำขนมเป็นกันเหรอ ใช้ได้
แล้วทำขายหม้ายลุง จะตามไปกินสักที คุณลือก็เช่น กินเป็นซะทุกหนม ท่านสมภพก็ไม่หยอก หาสาวแขกมาจากไหนท่าน
หรือว่าไปแอบชอบเขา เลยถ่ายเก็บไว้ 5 5 5 วันนี้ปิดไม่อยู่  ผมคนหนึ่ง ทำขนมไม่เป็นสักกะอย่าง ต้มถั่วเขียว ยังหม้ายเลย

ลือ:
    1.  เมื่อสัปดาห์ก่อนโน้น  ผมก็ทำกล้วยเชื่อมไหม้เหมือนกันครับ
           ตั้งเตาแก๊ส กล้วยก็กำลังเดือดอยู่ดีๆ...นึกในใจ อยากให้มันเคี่ยว จนมีสีแดงเข้ม
         และนึกไงไม่ทราบ ว่าขอทิ้ง ให้มันเดือดเองในครัวก็คงได้น่า..
      ขอแว่บ มาอ่านกระทู้ในบ้านเพลงไทยในห้อง ต่ออีกหน่อย
           กะว่า ซัก 5นาที....แล้วจะกลับไปดูกล้วยเชื่อม

               อ่านเพลิดเพลินเจริญใจ....จนลืมทุกอย่าง จนได้กลิ่นอะไรไหม้ๆเต็มจมูก
     นึกได้...ร้อง อิ๊บอ๋ายเลยครับ
           รีบวิ่งไปที่ครัว ...กล้วยลุกเป็นไฟ เกือบทั้งหม้อทรงกระบวย :08
        แน่นอน ต้องเอากล้วยถ่านดำๆทิ้งทั้งหมด...หม้อที่ดำปี๋ ก็เทน้ำส้มสายชูผสมน้ำ แช่ค้าง 2-3 วัน
             ...เอาสก็อตไบรท์ขูดล้างยังไง หม้อใบเก่ง ก็ยังดำๆ ด่างๆไม่เลิก ...จนแม้วันนี้ครับ
                               ...........  :75
     2. สมัยอยู่ปัตตานี เคยลองทำครองแครงลวก คลุกมะพร้าวขูด ราดกะทิสด
              เกณฑ์หลานๆ จากบ้านใน บ้านนอก มาช่วยกันทำ ช่วยกันกิน...
           แรกๆ ก็ปั้นก้อนแป้ง และคลึงร่องแบบไม้ ออกมาเป็นครองแครงตัวเล็กๆ น่ากินครับ
               ทำๆไป ทุกคนชักเบื่อ..ทำไมแป้งไม่ยอมหมดซะที 
         เลยปั้นก้อนแป้ง โตขึ้นเรื่อยๆโดยไม่รู้ตัว
                       ออกมา ไม่ใช่หอยครองแครงแล้ว...
         ชักออกแนวหอยทากยักษ์...
                จำนวนก็มหาศาล เกือบเต็มกะลามัง เพราะกะแป้งไม่ถูก
            ยิ่งลวก ตัวครองแครงก็ยิ่งตัวโต อืดพอง...กลืนกินแทบไม่ลง เหมือนกินแป้งเปียก
                   ต้องแจกให้หลานเอาไปกินกับเพื่อนๆต่อ ให้ไกลๆตา

               ก็ว่า เรื่องขนมนี่ .... ถ้าไม่มั่น-ผมว่า อย่าฝืนทำครับ  :69
                     สู้ซื้อเขากินดีกว่าครับ...ปริมาณที่เขาขายให้ กำลังอร่อยปาก ไม่เลี่ยนอย่างทำเอง
                                     ......... :01

ลุงชัยนรา:
ครอบครัว ผมชอบทำกินเอง ทั้งกับข้าว ขนมหวาน ยิ่งขนมไทยๆ นี่ ถนัดเพราะ ผบ.ทบ. ผมเคยเป็นแม่ค้า ตอน ลูกๆ ยังเล็ก เงินเดือนอย่างเดียวส่งลูกไม่ทัน ทำขายในตลาดเช้า และทำส่ง สำนักงาน(ของว่างเบรคประชุม) และเข้าวัง(ตำหนักทักษิณ) ช่วงที่ ทุกพระองค์เสด็จทรงงาน ภาคใต้ ที่ขายดีและเป็นที่ต้องการ ของตลาด คือ"ขนมตาล" ต้องสั่งซื้อ ลูกตาลสุกจาก ระโนด เพราะที่นราฯนี่ เค้าเก็บให้ หมู ให้วัว กินหมด แต่ช่วงหลัง ก็พอมีคนนำไปส่งให้ ลูก ละ 1 บาท เชียว ทั้งหมดนี้เพราะครูลือ กับท่านสมพร "ดุก" ขึ้นมา..เลยนำมาเล่าสู่กันฟัง จริงๆ นะ...ไม่ได้...โม้...

เผ่าพงษ์ ปัตตานี:
แล้วหนมหัวหลาด (ถังแตก) กับ หนมคลองแคลง ล่ะ ลุงชัยกับครูลือ ลองว่ามาทิ
  ผมจำได้ตอนเด็กๆ ได้กินประจำ เพราะราคาถูก แม่ผมลูกมาก ก็เลยเจอบ่อยมาก
     ตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงครับ

ภิรมย์:
   สมาชิกบ้านเรา หลายท่านเก่งหลายอย่าง ทำขนมได้นี่ผมว่าสุดยอดครับ ยิ่งถ้าทำแล้วอร่อยยิ่งสุดยอด  คนนั้น คนนี้คุย เลยอยากคุยอวดมั่ง  "ครอบครัวผมซื้อขนมกินเองได้ครับ ไม่ต้องอาศัยใครมาซื้อให้"  ๕๕๕ เก่งมั๊ยครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

Go to full version