พิมพ์

กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิก.
1 ชั่วโมง 1 วัน 1 สัปดาห์ 1 เดือน ตลอดกาล
เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

[ภิรมย์]

มีมาฝากหลายเรื่องจ๊ะ ถ้าลงทีละเรื่องอีกสิบปีก็ไม่หมด

               เรื่องสองแง่ง(ของดีมีไม่มาก)
ธูป     "วุ้ย, พี่ทิดจ๊ะ,เล่านิทานสนุกนัก,เชิญเล่าให้พวกเราฟังอีกสิ,ฉัน
          อยากฟั้ง อยากฟัง,แม่เหล่านี้ก็อยากฟัง."
ทิด    "เรื่องสองแง่ง หล่อนได้เคยฟังแล้วหรือยังจ๊ะ ?"
ธูป     "ยังจ๊ะ ยังจ๊ะ,เล่าไปซี,พี่"
ทิด     "แง่ง, แง่ง."

                             

               เรื่องหยุด
     ทหารยามเยอรมันรักษาป้อม ร้องบอกกับคนพลัดตกจากเรือเหาะ
ที่กำลังหัวปักอยู่ในอากาศโโยเสียงเด็ดขาดว่า
     "หยุด ! หาไม่ข้ายิงทันที่ !"
                             

               เรื่องวันทยาหัตถ์
     นายทหารชั้นนายร้อยผู้หนึ่ง เป็นผู้เคร่งครัดในการรักษาวินัย พล
ทหารนายหนึ่งเดินผ่านมาไม่กระทำวันทยาหัตถ์  นายร้อยตามไปจับ
มาลงโทษ ให้วันทยาหัตถ์ ๕๐ ครั่ง
     นายพันผู้หนึ่ง เดินมาพบเข้า ถามว่า "อะไรกัน ?"
   นายร้อย  "พลทหารผู้นี้ผิดวินัย,เมื่อเดินผ่านผู้มียศเหนือตน,ไม่กระ
                ทำวันทยาหัตถ์, ผมจึงทำโทษให้วันทยาหัตถ์ ๕๐ ครั้ง
                เพื่อให้เป็นการเข็ดหลาบ"
   นายพัน   "ดีแล้ว ท่านเป็นผู้รู้จักวินัยดีมาก  แต่ตามวินัยของทหาร
                มีอยู่ว่าถ้าผู้ใดกระทำวันทยาหัตถ์ให้จะต้องวันทยาหัตถ์
                ตอบทุกครั้ง   เพราะฉนั้นเพื่อเป็นการเข็ดหลาบและยุติ
                ธรรม  ขอให้ท่านกระทำวันทยาหัตถ์ตอบพลทหารผู้นั้น
                ๕๐ ครั้ง"
                               

จากหนังสือ ชวนหัวสมัยคุณปู่
โดย เอนก  นาวิกมูล
                 

_______________________________________________________________________________________

[ลือ]

ก็ยังตลก..
     ขำ หึ หึ .....ได้ถึงทุกวันนี้นะครับ

_______________________________________________________________________________________

[ภิรมย์]

     เราไม่อาจรู้ได้ว่ามุขเหล่านี้ในสมัยนั้นมันขำขนาดไหน อย่างเราอ่าน
แล้วก็แค่ หึ หึ อย่างที่คุณลือว่า ใครจะรู้ตอนนั้นอาจลงไปกลิ้งเลยก็ได้
     มีหลายเรื่องอ่านเป็น ๑๐ รอบ  ยังไม่เข้าใจว่ามุขมันคืออะไร เลยไม่
สามารถขำได้  คงเพราะสภาพบ้านเมือง  สังคม ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้
คนยุคนั้นกับยุคนี้ต่างกัน มุมมองในเรื่องขำขันเลยต่างกันไปบ้าง
     เคยคิด จะเอาเรื่องขำที่ไม่ขำมาลง ให้สมาชิกช่วยกันวิเคราะห์ดู ว่า
อะไรคือมุขของเรื่องที่เค้าต้องการให้ผู้ที่ได้อ่านรู้สึก "ขำ"  เกรงสมาชิก
จะว่าเอาอะไรมาให้อ่านไม่เห็นขำเลย
     ส่วนเรื่องที่พอได้ จะค่อยๆ เอามาลง ถึงจะแค่ หึ หึ ก็คิดว่าเป็นกรณี
ศึกษาล่ะกัน

_______________________________________________________________________________________