"แรด" นั้นอาภัพ....ยังไง...?
หากเป็น..กิริยา หมายถึงการแสดงพฤติกรรมนอกลู่นอกทางที่ปุถุชน
ธรรมดาไม่ควรกระทำ อาทิ คุณนาย ก. แรดจังเลย แต่ถ้าเป็นคำนาม ก็เป็นชื่อของสัตว์ที่มนุษย์ชอบล่า จนเกือบจะสูญ
พันธุ์
รายงานจากองค์การ World Wildlife Fund for Nature
ระบุว่า ประเทศที่ซื้อนอแรดมากที่สุดคือ จีน เยเมนเหนือ ไต้หวัน ฮ่อง
กง ญี่ปุ่น เกาหลีใต้
เฉพาะจีนประเทศเดียว ก็กักตุนนอแรดไว้ถึง ๔๐๐๐ กิโล คิดเป็นชี
วิตแรดที่ถูกฆ่าก็พันกว่าตัว เพราะนอแรดอันหนึ่งก็มีน้ำหนักประมาณ ๓
กิโลกรัม
ความต้องการนอแรดในหมู่คนเอเชียเพิ่มขึ้นมากเพราะเชื่อกันว่านอ
แรดเป็นยาบำรุงทางเพศ กินแล้วจะคึกคักเตะปี๊ปดัง ตำรับยาจีนแผนโบ
ราณที่สืบทอดกันมา ๔๐๐๐ กว่าปี แรดเป็นส่วนผสมของยาจีนหลาย
ขนาน
จึงไม่น่าแปลกใจที่ทุกวันนี้มียาจีนผสมนอแรดวางขายทั่วโลก ไม่ว่า
ที่สิงคโปร์ มาเลเซีย ไต้หวัน เกาหลีใต้ ฮ่องกง
ปัจจุบันประชากรแรดถูกตามล่าจนคาคว่าทั่วโลกมีเหลืออยู่ประมาณ
๑๑๐๐๐ ตัว ในจำนวนนี้เป็นแรดขาว ๕๙๐๐ ตัวแรดแอฟริกา ๒๐๐๐ ตัว
แรดอินเดีย ๑๙๐๐ ตัวแรดชวาน้อยที่สุดประมาณ ๑๐๐ ตัว
ส่วนในเมืองไทยคงใกล้สูญพันธุ์เต็มที
หนทางป้องกัน มิให้มีการล่าแรดอาจเป็นเรื่องยากลำบากมาก
การจะสั่งห้ามการล่า การขายนอแรด หรือสัตว์อื่นๆ เป็นเรื่องยาก
ลำบากกว่าการสั่งห้ามการขายเสื้อที่ทำมาจากหนังเสือดาวมาก
เสื้อผ้าเป็นแค่แฟชั่น สามารถเปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่า
แต่ความเชื่อเรื่องนอแรดเป็นยาบำรุงทางเพศ เป็นวัฒนธรรมที่สืบ
ทอดมานานนับพันปี กลายเป็นอุปสรรคสำคัญในการช่วยชีวิต "แรด"
ต่อไป "แรด" ที่เป็นคำนามคงกลายเป็นตำนาน
ส่วน "แรด" ที่เป็นกิริยานั้นแพร่พันธุ์ได้รวดเร็วมาก คงไม่มีสูญแน่ๆ 
ขอบคุณเจ้าของภาพ
ข้อมูลเรื่องจาก สารคดี
ผู้เขียน
หัวข้อ: วัฒนธรรม "แรด" (อ่าน 4084 ครั้ง)