พิมพ์

กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิก.
1 ชั่วโมง 1 วัน 1 สัปดาห์ 1 เดือน ตลอดกาล
เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

[ภิรมย์]

   เป็นปูจริงๆ ของไทยเรานี่แหละ เป็นกลุ่มปูบนบกทีใหญ่ที่สุดในโลก ที่จริงไม่
บกซะทีเดียว  ในช่วงตัวอ่อนอาศัยในทะเลระยะหนึ่งก่อนที่จะขึ้นย้ายถิ่นฐานมาอาศัย
บนบก ทำมาหากินหาคู่ผสมพันธุ์ พอตัวเมียตั้งท้องก็ไปไข่ในทะเล หมุนเวียนอยูเช่น
นี้ตลอดไป
   ที่ว่าปูบก เพราะว่าจริงๆในทะเลยังมีปูที่ใหญ่กว่านี้อีกคือ "ปูคิงอลาสก้า" และก็"ปู
ยักษ์แทสมาเนีย" แต่นั้นเป็นปูที่อาศัยในทะเลเขตอบอุ่น บ้านเราไม่มีครับ
   ปูมะพรัาว นอกจากใหญ่แล้วยัง"หายาก"อีกด้วย  หลายสิบปีที่ผ่านมารายงานการ
พบปูชนิดนี้ในธรรมชาติเพียงแค่ ๓ ครั้งเท่านั้น (ก่อน พ.ศ.๒๕๔๒)
   ครั้งแรก  เป็นตัวปูส่งมาจากหมู่เกาะ สิมิลัน
   ครั้งสอง  เป็นตัวปูเช่นกันมาจากระนอง
   ครั้งสาม  เป็นภาพถ่ายที่ได้จากหมู่เกาะ สิมิลัน เช่นกัน
   หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง  เคยตั้งทีมคณะสำรวจ  ออกค้นหาเจ้าปูชนิดนี้ แต่ก็คว้าน้ำ
เหลว หาไม่พบเลย
   จริงๆ  แล้วเราไม่เคยมีการศึกษาเรื่องราวของเจ้าปูชนิดนี้เลย  ที่เราทราบก็เพียง
เล็กน้อย เหมือนเป็นตำนานที่เล่าต่อๆกันมามากกว่า
   ว่ามันเคยอาศัยในทะเลและชายฝั่งแถบอันดามัน  และความที่ว่าเนื้อมันมีรสชาด
อร่อย  เลยถูกมนุษย์เราเอาไปกินซะหมด  จนเชื่อว่าอาจจะสูญพันธุ์ไปจากแผ่นดิน
ไทยเราแล้ว
   ปูชนิดนี้กินอาหารได้หลากหลาย เศษผลไม้ ใบไม้ ซากเน่าเปื่อย  หรือพวกเดียว
กันเองแต่ที่แปลกและสำคัญทีมันถูกเรียกว่า "ปูมะพร้าว" ก็เพราะว่ามันสามารถปีน
ขึ้นไปบนต้นมะพรัาวได้  มันจะใช้ก้ามที่ทรงพลังค่อยๆ ปลิดลูกมะพร้าวให้ตกลงมา
จากนั้นก็จะปีนลงมา  ใช้ก้ามอีกนั่นแหละเจาะลูกมะพร้าวเอาเนื้อมันมากินได้  เลย
เป็นที่มาของชื่อ "ปูมะพร้าว"
     มีรูปเจ้าปูชนิดนี้มาให้ดูครับ หลายรูปเลย อาจสงสัยว่า ใหนว่าหายากแต่ทำไม
รูปแยะจัง
     อันนี้ต้องขอบคุณ คุณปองพล อดิเรกสารและคุณธำรงค์ ประกอบบุญ ครับ ทั้ง
สองท่านเป็นผู้ที่ตัดสินใจนำปูชนิดนี้จากประเทศเซเชลส์   จำนวน ๒๓ ตัวเป็นตัวผู้
๔ ตัวเมีย ๑๙ เลี้ยงไว้ที่สถาบันวิจัยชีววิทยาและประมงทะเล ที่ภูเก็ต
     จุดประสงค์หลักก็เพื่อการขยายพันธุ์และปล่อยคือสู่ธรรมชาติ ให้ "ปูมะพร้าว"
ได้คืนสู่ความจริงหลังจากเป็นตำนานมานาน

จะเห็นได้ว่าขนาดมันใหญ่โตมาก ดูรูปที่เทียบกับช่างภาพ
หรือรูปที่กำลังปีนต้นไม้ ก็พอจะทราบได้

ข้อมูลและภาพถ่าย ต้องขอบคุณ
Advanced Thailand Geographic ฉบับที่ ๓๗ ปีที่ ๔
เดือน พฤศจิกายน  พ.ศ. ๒๕๔๒

_______________________________________________________________________________________

[ชญาดา]

เห็นภาพแล้ว ลักษณะคล้ายแมงมุม  คงจะไม่น่ารับประทานเท่าไรแล้ว ค่ะ55555 แค่่ลำพังปูม้า บ้านเรา เวลาที่นึ่งแล้วนำมาวางทั้งตัว ก็ไม่น่าหม่ำแล้วค่ะ เหมือนตัวแมลงอะไรก็ไม่รู้ คนเรานี่อะไรก็นำมากินหมดค่ะ แต่คนชอบปูก็มีมากไม่สนใจหรอกว่่า หน้าตาเป็นอย่างไร แต่อย่างไรเสียก็เป็นอาหารของมนุษย์จ้า 

_______________________________________________________________________________________

[ภิรมย์]

     ไม่มีอะไรน่ากลัวเท่ามนุษย์ ของบางอย่างไม่น่ากินก็กิน บางอย่าง
มีพิษอันตรายก็หาวิธีกินจนได้  กินไม่กินเปล่า  กินจนแทบจะสูญพันธุ์
คนจำพวกนี้ไม่ได้กินเพื่ออยู่ แต่อยู่เพื่อกินแท้ๆ

_______________________________________________________________________________________

[พีระ]

นับวันสัตว์เหล่านี้ จะร่อยหรอไปเรื่อยๆ เนื่องจากทนพิษบาดแผล จากเคมีที่มนุษย์เอามาใส่ลงในดิน ไม่ได้
ท้ายที่สุดพิษเหล่านั้นก็มาสนองผลกับมนุษย์เอง นี่แหละครับ โลกที่มีแต่ความโลภมาก อยากได้มากจนเกินเหตุ

_______________________________________________________________________________________

[ลุงชัยนรา]

...มนุษย์นี่เป็นสัตว์ที่น่ากลัว... พันธ์หนึ่ง กินทุกอย่าง....พืชผัก ผลไม้ สัตว์ป่า สัตว์เมือง..แถมยังกินของแปลกๆอีก ไม่ว่า อิฐ หิน ดิน ทราย ถนน สะพาน..แถมยัง กินเลือด กินเนิ้อ เหงื่อไคล เพื่อนมนุษย์ ด้วยกันเสียอีก น่าสะอิดสะเอียนเนาะ....

_______________________________________________________________________________________

[ชญาดา]

ถูกต้องแล้วจ้า.............มนุษย์น่ากลัวที่สุด

_______________________________________________________________________________________

[ภิรมย์]

ไปหารูป ปูคิงอลาสก้า กับ ปูแทสมาเนีย มาฝาก
เทียบกับ ปูมะพร้าว ของเราเล็กกว่า แต่สวยกว่ามาก

คิงอลาสก้าดูแล้วไม่เท่าไหร่
แต่ไอ้ แทสมาเนีย นี่หนีบคอขาดได้เลย
ต้มตัวหนึ่ง กินทั้งหมู่บ้าน แต่จะเอาหม้ออะไรมาใส่ล่ะเนี่ย

_______________________________________________________________________________________

[ลือ]

ขอบคุณมากครับ...สนุกมากอีกเรื่อง
   เรื่องชอบกินปูของผม มีอยู่ว่า

1.ยำปูดองในตรอกสำเพ็ง พาหุรัด(ที่มีคนเดินซื้อของ เบียดเสียดกันเยอะๆ )ตรงกลางซอยจะมีเขาตั้งรถเข็นขาย
     อร่อยมากครับ... สมัยนั้น ถุงละ 30 บาท มีตัวปูนาดองตัวใหญ่ 1ตัว...
  เขาจะเคี่ยวตัวน้ำยำมาสำเร็จเลยครับ  โรยมะม่วงซอย กุ้งแห้ง หอมแดงซอย พริกซอย
      แล้วราดน้ำยำ....อร่อยเด็ด รสชาติจะแซ่บ  เพราะจะหวานจัด เปรี้ยวจี๊ด เผ็ดๆ เค็มๆ
    แล้วยังจะหอมตุๆ (เหม็นๆหอมๆไงครับ)ของปูนาดองตัวใหญ่จัด ผสมอีก...
       ซื้อกลับมากินกับข้าวสวยร้อนๆ ที่แฟลตพักครู......อู๋ยส์...อร่อยสุดยอดครับ

2.ชอบข้าวผัดปูแกะครับ....ตรงแยกพิชัย ใกล้ๆตึก พงศ์วราภา( สนพ.นิตยสารหนุ่มสาว)
   เป็นร้านห้องแถวเล็กๆ..เรียกแก "เจ๊หน้างอ" ตามที่เห็น...
      แกผัดแห้งร่วน ข้าวเรียงเม็ด ....อร่อยมากๆครับ
    ทุกวันนี้ ยังยกให้แกเป็นมือวางอันดับหนึ่ง ประเภทข้าวผัดปูแกะ...ในใจผม อิ อิ

3. ปูดำผัดผงกะหรี่.....รสชาติปูดำมีเอกลักษณ์นะครับ อร่อยมาก

      แต่ที่คุณภิรมย์เอามาให้ดู... ปูสวย จนไม่อยากกินครับ

_______________________________________________________________________________________

[โชค]

จริงเหมือนอย่างทีท่านภิรมย์ว่า จริงเหมือนอย่างที่ลุงชัยบอก .. มนุษย์เป็นสัตว์โลกที่น่ากลัวที่สุด ธรรมชาติที่อยู่คู่กับโลกมาตลอด ได้ล้มหายตายจากไปจนไม่มีไว้ให้ลูกหลานรุ่นหลังๆได้ดูได้ชม(ของจริง)ก็เพราะฝีมือมนุษย์นี่แหละ ... กำ ...

_______________________________________________________________________________________

[เผ่าพงษ์ ปัตตานี]

ทั้งน่ารักและน่ากินพอๆกันครับแยกไม่ถูก  เพิ่งเคยเห็นรูปเหมือนกันปูมะพร้าว ถ้าโครงการอนุรักษ์นี้สำเร็จก็จะดีมากเลยครับ
    อ้อ..ฝากบอกลุงชัยว่ายังมีมนุษย์ที่น่ารัก และไม่น่ารังเกียจอยู่คนหนึ่งที่ปัตตานี...น่าคบไว้ดูเล่นสักคนนะครับ...อิอิอิ...

_______________________________________________________________________________________