สโมสรบ้านเพลงไทย > ห้องสันทนาการ

เช้ามา....ปรุงอุราวันใหม่ให้ชื่นแช่ม...

<< < (2/5) > >>

สมพร เกาะยอ:
     หวนอดีต ที่ผ่านมา ว่าเคยพัก
 แสนน่ารัก และร่มเย็น  เห็นอีกครั้ง
 ยังรำลึก   นึกถึง        หนึ่งคราวยัง
 จะคืนหลัง กลับมา      หาสักคราว
    เจ้าของบ้าน ท่านใจดี ครับพี่น้อง
 พร้อมรับรอง เป็นกันเอง ขับเพลงเล่า
 ยังไม่ลืม  ปลื้มยิ่งนัก    ชักเรื่องราว
 ทั้งตัวบ่าว ที่รักนาย     ได้พบเจอ
    ฝากคิดถึง ซึ้งไม่ตรี   ที่มีให้
  แล้วจะไป  นำของฝาก มากเพื่อนเหอ
  จงรอก่อน  พรคนนี้      ให้มีเธอ
  แล้วค่อยเจอ กันนะ      จะกลับไป
    เมื่อทราข่าว ว่าเจ้าหมึก รู้สึกคิด
 โธ่เจ้ามิตร  ที่ซื่อมาก    มาจากได้
  ขอวิญญาน นั้นจงสู่     อยู่สบาย
  และจงได้   ยังที่ชอบ   ผลตอบแทน
    ที่เหลือใว้ ได้จดจำ    กระทำนั้น
  ไม่มีวัน      ลืมเจ้าได้   ใจหวงแหน
   ภาพคงอยู่ คู่ความหลัง ยังฝังแน่น
   เสียใจแทน กับคุณลือ  คือมิตรเรา

 

     

เผ่าพงษ์ ปัตตานี:
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับคุณลือ ผมเพิ่งเปิดเจอเมื่อเช้านี้เองเห็นกันหลัดๆเลย เจ้าหมึก มีเหตุการณ์แบบนี้บ่อยครับสำหรับคนเลี้ยงสุนัขที่มีรอบๆบ้านเป็นสวนป่า. นานมาแล้วสามสี่ปีได้ เด็กที่บ้านพี่สาวเขาปิดประตูรถเผลอลืมขังสุนัขพันธุ์เล็กๆน่ารักแสนรู้มากไว้ในรถทั้งวัน จนขาดอากาศเพราะอยู่กลางแดดทั้งวัน น้ำลายฟูมปากด้ินพล่านทั่วรถ สภาพหายใจรวยริน  ผมอุ้มส่งโรงพยาบาลสัตว์ สองคืนตาย ปกติผมไม่ค่อยผูกพันเท่าไรกับสัตว์เลี้ยงประจำบ้าน แต่หลังจากเหตุการณ์วันนั้นแล้ว ผมรู้สึกถึงความผูกพันของเพื่อนร่วมโลกดีขึ้นกว่าเดิมมาก ปัจจุบันมีหมาพันธุ์ไทยสีดำสนิท คล้ายๆผสมพันธุ์บางแก้วด้วยเสียงดังดุๆแต่ไม่เคยกัดใคร เพื่อนให้มาจากสุโขทัย เลี้ยงมาตั้งแต่อายุ 3 เดือนได้ ตอนนี้ก็ประมาณ 5 ปีแล้ว น่ารักแสนรู้มาก เหมือนลูกชายคนหนึ่งเลยครับ  เหตุการณ์วันนี้เสียใจด้วยครับคุณลือ อะไรจะเกิดมันต้องเกิด

ลือ:
1. ขอบคุณครับคุณภพ
2. ขอบคุณครับคุณสมพร เกาะยอ...
      ยินดีต้อนรับเสมอ ทุกเมื่อ...(ของฝากไม่ต้องครับ)
  อย่างที่ผมเคยบอก ...ใครพักบ้านพักครูได้ ก็น่าจะพักบ้านผมได้
    บ้านง่ายๆ แบบนั้นแหละครับ..
3.ขอบคุณครับคุณเผ่าพงษ์....
        ผมทำใจได้ครับ...
        ครับ....ที่ดินว่าง ข้างบ้านผม ...รกร้าง เป็นที่อยู่ของสัตว์ต่างๆ อย่างที่พูดถึงกันอยู่
 
           ***************
   สงสาร และอาลัย"น้องหมึก"มากๆครับ....
          ตายในหน้าที่หมาเฝ้าบ้านที่แสนซื่อ...

     
           
                     
                 

             เหลือแต่อดีตของความซื่อสัตย์........ขอให้ไปสู่ที่ชอบนะน้องหมึกนะ
                           
               

     
     

thong thasae:
ดูเป็นเช้าที่สุดสดชื่น แต่ไหงกลายเป็นเศร้าตอนจบล่ะ...นี่แหละหนอ...ไม่มีอะไรแน่นอน...
เสียใจด้วยนะคุณลือ...เจ้าดัชไม่ชอตัวโปรด....คงนานกว่าจะหาตัวอื่นมาแทนได้...

ภิรมย์:
    เข้าใจความรู้สึกของการสูญเสียสุนัข เพื่อนที่แสนดีครับ
    สุนัขผมถูกรถชนตาย สามตัวต่อหน้าต่อตา ตัวสุดท้ายที่
ตายต้นปีที่แล้วครับ
    อนิจจัง วัฏสังขารา ครับ

    ว่าจะชื่นชมบ้านครูลือ ว่าเป็นบ้านในฝันของผู้ที่พ้นวัยทำ
งาน (จะบอกว่าสูงวัยกลัวเสียมารยาท) ไหงมาจบเรื่องเศร้า
ตอนจบได้

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

Go to full version